Beyond Being: Heidegger's Plato

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 16, 268 - 300, 30.08.2018

Senem Kurtar

Öz

Robert J.
Dostal claims that the metaphysical assaults of Martin Heidegger, who claimed
that the tradition of Western Metaphysics was entirely Platonism, was an attack
on the Platonic at the same time, in his article 'Beyond Being: Heidegger's
Plato'. According to Dostal, Heidegger's interpretations of Plato are so much
but only the one text that 'Plato's Doctrine of Truth', is entirely dedicated
to Plato. The main argument in Heidegger's text is that Platon has transformed
the Greeks' authentic conception of truth as openness (Unverborgenheit) into
the correspondence theory of truth (adaequatio). Thus, Heidegger justifies his
claim that truth as openness is lost in the modern world by holding responsibility
to Plato and the metaphysical tradition that to be entirely Platonic. Dostal
finds that Heidegger makes a small concession in the matter of 'The End of the
Philosophy and the Task of Thinking' that which is one of his late texts. This
concession is hidden in the single statement in Heidegger says that for Plato
it is indefensible that turning truth as openness to truth as correspondence. But
Dostal argues that this concession can not make a serious difference in
Heidegger's interpretation of Plato. In this work, Heidegger's interpretation
of Plato is argued to be a structural unity before and after the famous turn
(Kehre) event of his works, and a critical evaluation is made in this way. For
this purpose, Dostal examines throughout his work, Heidegger's criticisms of
Plato that scattered to his various works and presents the structural integrity
of these criticisms together with some serious justifications.

Anahtar Kelimeler

Heidegger, Plato, Truth, Openness, Correspondence.

Varlığın Ötesi: Heidegger’in Platon’u

Öz

Robert J.
Dostal, 'Varlığın Ötesi Heidegger'in Platon'u' adlı bu makalesinde Batı
Metafizik geleneğinin tümüyle Plâtonculuk olduğunu iddia eden Martin
Heidegger'in metafiziğe saldırılarının aynı zamanda Plâtonculuğa bir saldırı
olduğunu iddia etmektedir. Dostal'a göre, Heidegger'in Platon yorumları oldukça
fazla olmakla birlikte yalnızca bir tek metni, Platon'un Doğruluk Öğretisi,
tümüyle Platon'a adanmıştır. Heidegger'in bu metindeki temel savı, Platon'un
Greklere özgü açıklık (Unverborgenheit) olarak doğruluk anlayışını bozarak onu
uygunluk (adaequatio) olarak doğruluk anlayışına dönüştürmüş olduğudur.
Böylelikle Heidegger, modern dünyada açıklık olarak doğruluğun yitirilmiş
olduğuna dair iddiasını, bu yitimden Platon'u ve tümüyle Plâtoncu olduğunu
iddia ettiği metafizik geleneği sorumlu tutarak gerekçelendirmektedir. Dostal,
Heidegger'in geç dönem metinlerinden olan 'Felsefenin Sonu ve Düşünmenin
Amacı'nda bu konuda ufak bir taviz verdiğini saptar. Bu taviz, Heidegger'in tek
bir cümlede, Platon'da doğruluğun açıklıktan uygunluğa dönüştüğünün savunulamaz
olduğuna ilişkin ifadesinde saklıdır. Ancak Dostal, bu tavizin Heidegger'in
Platon yorumunda ciddi bir fark yaratamadığını savunmaktadır. Bu çalışmada,
Heidegger'in Platon yorumunun onun eserlerinin ünlü dönüş (Kehre) olayı öncesi
ve sonrasında yapısal bir bütünlük arz ettiği savunulmakta ve bu yolla
eleştirel bir değerlendirilmesi yapılmaktadır. Dostal, bu amaçla çalışması
boyunca Heidegger'in çeşitli yapıtlarına dağılmış olan Platon eleştirilerini
ayrıntılı olarak incelemekte ve bu eleştirilerinin yapısal bütünlüğünü bazı
ciddi gerekçelerle birlikte sunmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Heidegger, Platon, Doğruluk, Açıklık, Uygunluk

Философия другого Начала: Платон Хайдеггера

Öz

Роберт Дж.
Досталь в своей статье «Философия другого Начала: Платон Хайдеггера» утверждает
нападения Мартина Хайдеггера на метафизику в то же время и на Платонизм,
заявлявшим, по всем традициям Западной Метафизики, о своем отношении к
Платонизму. Согласно Досталю, интерпретации Платона Хайдеггером достаточно
большие в объеме, из которых один текст только посвящен Учению об Истине
Платона, полностью посвящен Платону. Главное обоснование в тексте Хайдеггера заключается в
том, что Платон изменив понимание Греков истины как Несокрытие (Unverborgenheit) превратил понимание истины
как Согласованность (adaequatio). Таким образом,
Хайдеггер, придерживаясь традиций метафизики, обосновывает свое утверждение о
том, что в современном мире Истина как Несокрытие потеряно, после чего он
сторонник Платона, абсолютный Платонист.

Досталь
установил, Хайдеггер в одном из поздних текстов «Конец философии и задача
мышления» дал уступку этому. Эта уступка скрыта в одном предложении Хайдеггера,
в суждении о несостоятельности превращения несокрытости истины в
согласованность у Платона. Однако Досталь утверждает, что эта уступка не может
существенно повлиять на интерпретацию Хайдеггером Платона. В этой работе защищается
и таким образом критически оценивается структурная целостность интерпретации
Платона Хайдеггером, текстов до и после знаменитого события «Поворот» (Kehre). Для этой цели Досталь
рассматривает критику Платона, которые разбросаны по различным произведениям
Хайдеггера на протяжении всей своей работы и представляют структурную
целостность этих критических замечаний по некоторым серьезным причинам

Anahtar Kelimeler

Хайдеггер, Платон, Истина, Несокрытие, Согласованность.

Kaynakça

• .