HEMŞİRELERİN SAĞLIK HİZMETLERİNDE İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KONUSUNDA ROL VE SORUMLULUKLARI

Year 2024, Volume: 4 Issue: 9, 46 - 53, 07.02.2024

Sibel Yolcu , Fatma Demir

https://doi.org/10.54270/atljm.2023.45

Abstract

Dünya Sağlık Örgütü tarafından yalnızca hastalık veya sakatlığın olmayışı değil, fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden tam bir iyilik hâli olarak tanımlanan sağlıklı olma durumu, sağlık alanında görev yapan her mesleğin amacıdır. Bu meslek gruplarının arasında yer alan hemşireler ise yönetsel, iletişimsel ve eğitimsel müdahaleler aracılığıyla insan ve toplum sağlığını yükseltmek amacıyla girişimlerde bulunmaktadır. Günümüzde hızla gelişen küreselleşme hareketleri, sanayi, teknoloji, yeni hastalıklar ve ekonomik süreçler, beraberinde güvenlik yönetimi anlayışının da değişimine sebep olmuştur. Dünyada her yıl iş kazaları sonucunda ölümler, iş göremezlikler meydana gelmektedir. Bunların sonucunda insan kaybı ve artan maliyetler ortaya çıkmaktadır. Bu kayıpların azalması, güvenlik yönetimi kültürünün yaygınlaşmasında en etkili politika olan iş sağlığı ve güvenliği eğitimi vermek ile gerçekleşebilir. Eğitim, güvenlik bilincini ve önleme kültürünü geliştirerek sağlıklı çalışma ortamı anlayışının oluşturulmasına katkı sağlayacaktır. İş yerinde sağlıkla ilgili olarak hemşireler, girişimlerini yalnızca çalışma ortamına değil, aynı zamanda spesifik çalışma faaliyetinin sürdürüldüğü sağlık hizmeti özelliklerine de uyarlayabilirler. Bu bağlamda Dünya Sağlık Örgütü, iş sağlığı hemşiresi profili için bir belge yayımlamıştır. Bu belgeye göre iş sağlığı hemşiresi, nüfusun sağlığının korunmasında ve iyileştirilmesinde önemli bir rol oynayabilir, işletmelerde ve topluluklarda sürdürülebilir kalkınmaya, gelişmiş rekabet gücüne, iş güvenliğine ve artan kârlılığa önemli bir katkı sağlayabilir.

Keywords

İş sağlığı ve güvenliği, hemşire, sağlık çalışanları

References

• American Board for Occupational Health Nurses. The Career Guide to Occupational Health Nursing. (2014). Erişim adresi: https://www.abohn.org/sites/default/files/ABOHNCarGde_032714WEB.pdf.
• Avsallı, A. K. &. H. (2012). Çalışma Hayatında Yeni Bir Dönem: 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2012(26), 153-167 .Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/sufesosbil/issue/11411/136278.
• Yılmaz, F. (2009). Avrupa Birliği Ve Türkiye’de İş Sağlığı Ve Güvenliği: Türkiye’de İş Sağlığı Ve Güvenliği Kurullarının Etkinlik Düzeyinin Ölçülmesi. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi Ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı. İstanbul.
• Serin, Güngör., Çuhadar, Turan. (2015). İş Güvenliği ve Sağlığı Yönetim Sistemi. Teknik Bilimler Dergisi, 5(2): 44-59.
• Bayer, E., Günal, D. (2018). HEMŞİRELERİN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ ALGILARININ İNCELENMESİ- INVESTIGATION OF OCCUPATIONAL HEALTH AND SAFETY PERCEPTIONS OF NURSES. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (25) , 503-519 . DOI: 10.20875/makusobed.440607.
• Bulut, A., Ünal, E., Şengül, H. (2020). Makine ve Tıbbi Cihaz Kullanan Hastane Çalışanlarının İş Sağlığı ve Güvenliğine Yönelik Algılarının İncelenmesi. Karaelmas İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 4(1), 25-36, 2020 DOI: 10.33720/kisgd.712442.
• Çalışkan, H. E., Ayberk, H. S. (2018). The ımportance, measurement, and comparison of the perception of the occupational safety culture in local governments. International Journal of Environmental Trends (IJENT), 2(2), 75-95.
• Alıcıoğlu, SC. (2018). Sağlık Bakım Hizmetleri Personelinin Meslek Hastalıkları Ve İş Kazalarına Karşı Bilinç Düzeyleri: Ankara'da Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Örnekleri. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü İş Sağlığı Ve Güvenliği Programı, Ankara.
• Terzi, B., Polat, Ş., Azizoğlu, F., Nimet, A., Güngörmüş, E., İşsever, H. (2019). Hemşirelerde iş güvenliğinin bazı değişkenler yönünden incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(3), 260-267.
• Yıldız, A. (2017). Hastanelerde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanmasında personel güçlendirmenin etkisi: hemşireler üzerinde bir çalışma. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık Yönetimi.
• Solmaz, M., Solmaz, T. (2017). Hastanelerde iş sağlığı ve güvenliği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(3), 147-156.
• Halaç, A. (2019). Bir hastane çalışanlarının iş sağlığı ve güvenliği kurulu hakkında farkındalık düzeylerinin değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü İş Sağlığı Programı, Ankara.
• Elçin, G. (2020). Sağlık Çalışanlarında İş Sağlığı Ve Güvenliği Algısının Belirlenmesi. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
• Topcu, S., Ardahan, M. (2019). Occupational health nursing and pioneer leaders from past to present. International Journal of Caring Sciences, 12(3), 1931-1935.
• Occupational Health Nurses Career Guide. The canadian career guide to occupational health nursing. (2012). Erişim adresi: https://oohna.on.ca/wp-content/uploads/2018/04/34bfa-2015-oh-nursing-career-guide-highres.pdf.
• The American Association of Occupational Health Nurses-AAOHN. Erişim adresi: https://www.aaohn.org/.
• Sağlıkta Kalite Standartları Hastanesi (2020). Erişim adresi: https://shgmkalitedb.saglik.gov.tr/Eklenti/41258/0/skshastane-seti-s-61--09082021pdf.pdf
• Torre, G, La., Andreano, FD., Lecce, G., Muzio, Di, M., Chiarini, M., Pulimeno, AML. (2020). The Occupational Health Nurse and his/here role in the prevention of work-related diseases: results of an observational study. Ann Ig 2020; 32(1): 3-15 doi:10.7416/ai.2020.2325.
• Sarıçam, H. (2012). İş Sağlığı Ve Güvenliği Kapsamında Hemşirelerin Karşılaştığı Risk Ve Tehlikelerin İş Stresi Düzeyleri Üzerine Etkisi. ( Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
• Yeşiltepe, A., Karadağ, G. (2019). Meslek hastalığının boyutları ve meslek hastalıklarından korunmada iş sağlığı hemşiresinin rolleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 12(4), 294-302.