Sosyal medya gündeminin algılanışı üzerine niteliksel bir kullanıcı araştırması

Year 2017, Volume: 3 Issue: 1, 129 - 159, 31.01.2017

Onurhan Demirkol

Abstract

Bu çalışmada, sosyal medyanın gündemin belirlenmesindeki etkin rolü ile bu gündemin toplumsal bağlamdaki gerçekliği ve kalıcılığı arasındaki ilişkinin paralel olup olmadığı ve genel olarak internet iletişiminin niceliksel yoğunluğunun, toplumsal hayatta aynı yoğunlukta bir karşılık bulup bulmadığı araştırılmıştır. Bunun için sosyal medyayı gündem takibi için yoğun olarak kullanan, benzer sosyo-ekonomik statüye sahip ve benzer toplumsal duyarlılıkları olan beş kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Böylece, sosyal medyanın gündem belirleme işlevine ilişkin olarak, bu gündemin toplumsal karşılığına dair niteliksel bir yaklaşım için ön hazırlık yapmak ve elde edilecek bilgileri toplumsal bağlamda yorumlamak amaçlanmıştır.

Keywords

Sosyal medya, gündem belirleme, gündemin kalıcılığı, mahalle baskısı

References

• Aktaş, C. ve Çaycı, B. (2013). Yeni enformasyon ve iletişim teknolojilerinin sosyal hayattaki rolü. https://www.academia.edu/ (Erişim Tarihi: 20 Aralık 2016). Atabek, N. (1998). Gündem belirleme yaklaşımı. İletişim Fakültesi Dergisi. 155-174. Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010). Web 2.0 uygulamalarının e-öğrenmeye etkisi. Akademik Bilişim XII. Akademik Bilişim Konferans Bildirileri. Muğla: Muğla Üniversitesi. Bahar, E. (2003). Görüşme yönteminin avantajları ve dezavantajları. http://emrebahar.blogspot.com.tr/ (Erişim Tarihi: 30 Aralık 2016). Binark, M. vd. (2009). Toplumsal Paylaşım Ağı Facebook: “Görülüyorum Öyleyse Varım”. İstanbul: Kalkedon. Blumberg, H. ve Hare, A. (1999). Sociometry applied to organizational analysis: a review. Action Methods, 52 (1). Bryant, J. ve Miron, D. (2004). Theory and research in mass communication. Journal of Communication, 54, 662-704. Ergen, Y. (2014). Gündem belirleme kuramı bağlamında yeni medya: Twitter gündemi hakkında karşılaştırmalı bir analiz. https://www.academia.edu/ (Erişim Tarihi: 20 Aralık 2016). Finn M, White M. ve Walton M. (2000). Tourism And Leisure Research Methods. London: Longman. Dawley, L. (2009). Social network knowledge construction: Emerging virtual world. Pedagogy on The Horizon, 17, (2). Dearing, J. ve Rogers, E. (1996). Agenda Settings. Thousand Oaks, CA: Sage. Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji: Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya Politikaları. Ankara: Ütopya. Jones, B. (2009). Examining information behavior through social networks an interdisciplinary review. Journal of Documentation 65, (4). Karabulut, N. (2008). Yeni medya teknolojileri ve halkla ilişkiler. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Kelly, J. (2009). Red kayaks and hidden gold: The rise, challange and value of citizen journalism. Reuters Institute for the Study of Journalism. Kenan, A. ve Shiri, A. (2009). Sociability and Social Interaction on Social Networking Websites. Library Review, 58 (6). AUAd 2017, Cilt 3, Sayı 1, 129-159 Demirkol 157 Kırık A.M. (2013). Gelişen Web Teknolojileri ve Sosyal Medya Bağımlılığı. İstanbul: Çizgi. Kosciki, G.M. (1993). Problems and opportunities in agenda-setting research. Journal of Communication, 43, 100-126. Ku, G., Kaid, L. ve Pfau, M. (2003). The impact of web site campaigning on tradational newsmedia and public information proccesing. Journalism and Mass Communication Quarterly, 80, 528-547. Manavcıoğlu, K. (2009). İnternette kullanıcıların oluşturduğu ve dağıttığı içeriklerin etik açıdan incelenmesi: Sosyal medya örnekleri. Medya ve Etik Sempozyumu. Elazığ: Fırat Üniversitesi. 63-73. Mayfield A. (2008). What is Social Medya. http://ebooksoneverything.com/mar keting/WhatisSocialMedia.pdf. Meder, M (2001). Bilgi toplumu ve toplumsal değişim. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9. McCombs, M. ve Shaw, D. (1972). The agenda-setting function of mass media. Public Opinion Quarterly, 36 (2), 176-187. Megwa, E. (1987). News from somewere: A study in source agenda-setting. Yayınlanmamış Doktora Tezi. University of Missouri-Columbia, U.S.A. Melek, G. (2015). Medya arası gündem belirleme kuramı çerçevesinde Hürriyet ve Twitter üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi. Mutlu, E. (1994). Iletişim Sözlüğü. Ankara: Ark. Odabaşı, H., Mısırlı, Ö. vd. (2012). Eğitim için yeni bir ortam: Twitter. Anadolu Journal of Educational Sciences International,(2)1, 89-103. O’Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: design patterns and business models for the next generation of software. Communication & Strategies, 65, (1), 17-39. Özdemir M. ve İlhan E. (2012). Geleneksel ve internet gazeteciliğinde haber ve fotoğraf kullanımı: Milliyet örneği. International Participated Science and Culture Symposium. Batman: Batman Üniversitesi, 807-816. Perloff, R. M. (1998). Political Communation: Politics, Press and Public in America. NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers. Robinson, S. (2007). Someone’s gotta be in control here: The instituonalization of online news and the creation of a shared Journalistic autharity. Journalism Practice, 1 (3), 305- 321. Scott, J. (1991). Social Network Analysis. Londra: Sage. AUAd 2017, Cilt 3, Sayı 1, 129-159 Demirkol 158 Severin, W. J. ve Tankard, J.W. (1994). Iletisim Kuramları. Eskişehir: Kibele Sanat. Susan, E. G. (2005). Believe or not: Virtual religion in the 23st century. International Journal of Technology nd Human Interaction,1,(1). Supa, W. (2009). The origins of emprical versus critical epistomology in American communication. American Communication Journal, 11. Tapscott, D. ve Williams, A. (2006). Wikinomics: How Mass Collaboration Changes Everything. New York: Penguin Group. Terkan B. (2005). Türkiye’de basın ve siyaset ilişkisi: Basın gündemi ve siyasal gündemin karşılaştırılmasına yönelik bir gündem belirleme çalışması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi. Tol, M.G. Paul Lazarsfeld ve ampirik iletişim araştırmaları geleneği. https://www.academia.edu/ (Erişim Tarihi: 30 Aralık 2016). Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24. Ankara: Pegem. Usluata, A. (1994). İletişim. İstanbul: İletişim. Vural, Z. ve Bat, M. (2010). Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya: Ege Üniversitsi İletişim Fakültesine yönelik bir araştırma. Journal of Yasar University, 20 (5), 3348- 3382. Wellman, B. (1996). Computer networks as social networks: Collaborative work, telework, and virtual community”. Annual Review of Sociology, 22. Yüksel, E. (2001). Medyanın Gündem Belirleme Gücü. Konya: Çizgi. Yüksel, E. (2007). “Kamuoyu oluşturma” ve “gündem belirleme” kavramları nerede kesişmekte, nerede ayrılmaktadır? Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 7 (1), 571-586. Yüksel, E., Kaya, A.Y., Koçak, A. ve Aydın, S. (2013). Türkiye’de sağlık konulu yayıncılık ilkelerinin b e l i r l e n m e s i : Kaynak, ileti ve hedef kitle bağlamında sağlık konulu yayınların analizi. Anadolu Ünviersitesi Bilimsel Araştırma Projesi Yayımlanmamış Raporu. Eskişehir.