Türkiye’de uzaktan öğretime geçiş sürecinde üniversitelerin değişen idari yapıları

Year 2020, Volume: 6 Issue: 2, 54 - 75, 30.04.2020

Kamil Çekerol

Abstract

Asıl kuruluş amaçları yüz yüze eğitim sunmak olan yükseköğretim kurumları için uzaktan öğretimin nasıl en iyi yapılandırıldığı, araştırılması gereken bir konudur. Bu çalışma Türkiye’de çevrimiçi uzaktan eğitim diploma programları sunma da kullanılan genel idari yapıları değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu kapsamda Türkiye’deki 207 üniversite, sundukları uzaktan eğitim programları, programları sunan birimleri açılarından incelenerek genel idari yapılarının kapsamı ve doğası değerlendirilmeye çalışılmıştır. Çalışma da veriler içerik analizi yöntemi ile toplanmıştır. Bunun için Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezinin ilgili kılavuzları taranmış, Yüksek Öğretim Kurumu web sayfasındaki üniversite ve program alanları ve 207 üniversitenin web sayfalarında uzaktan eğitim ile ilgili alan, birim ve programlar incelenmiştir. Elde edilen program bilgileri düzeylerine, bağlı oldukları akademik birimlere ve bir uzaktan eğitim biriminin olup olmamasına göre sınıflandırılarak değerlendirilmiştir. Bulgular üniversitelerin, teknolojik konuları çözümlemek amacıyla merkezi birimler oluşturduklarını ancak akademik anlamda dağınık bir idari yapının söz konusu olduğunu göstermekte ve üniversiteden üniversiteye önemli ölçüde de farklılaşmaktadır.

Keywords

Uzaktan eğitimdeki yapılar, uzaktan eğitimin idaresi, geleneksel eğitim ve uzaktan eğitim

References

• Bogdan, R. & Biklen, S.K. (1992). Qualitative research for education: an introduction to theory and methods. Boston: Pearson/Ally Bacon Press. İç: Ali Yıldırım & Hasan Şimşek (Eds) (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, Genişletilmiş 10. Baskı.