In this study, the dropout risks of secondary school students were investigated in terms of school engagement, school burnout, and variables obtained from the personal information form. The study is based on the correlational research design. Convenience sampling method was used for determining 420 secondary school students who constitute the sample of the study. 237 (56.4%) out of 420 students are female and 183 (43.6%) are male; and the mean age is 15.4 years. Pearson's Correlation Analysis, Multiple Regression Analysis, and T-test were used for analyzing the data. As a result of the analyses, it was found that there is a significant negative correlation between school dropout risk and school engagement (r= -.47, p< .05); and there is a significant positive correlation between school dropout risk and school burnout (r= .52, p< .05). As a result of the Multiple Regression Analysis, it is seen that school engagement and school burnout explain 35% of the total variance in the school dropout risk. It has been concluded that school dropout risk of secondary school students who are male, who previously worked, and who frequently skip school is higher than the students in the other group. As a result, it can be seen that there are many factors affecting the school dropout risk. Taking these conditions into consideration in preventive actions can provide more effective results.
school dropout risk early school leaving school engagement school burnout secondary education students
Bu araştırmada ortaöğretim öğrencilerinin okulu terk etme riskleri; okula bağlılık, okul tükenmişliği ve kişisel bilgi formundan elde edilen değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırma, korelasyonel desene dayanmaktadır. Araştırmanın örneklemini oluşturan 420 ortaöğretim öğrencisi belirlenirken uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Yaş ortalaması 15.4 olan 420 öğrencinin 237’si (% 56.4) kadın, 183’ü (% 43.6) erkektir. Veriler analiz edilirken, pearson korelasyon analizi, çoklu regresyon analizi, T-testi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; okul terki riski ile okula bağlılık arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki (r= -.47, p< .05) ve okul terki riski ile okul tükenmişliği arasında ise pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu (r= .52, p< .05) bulunmuştur. Yapılan çoklu regresyon analizi sonucunda okula bağlılık ve okul tükenmişliğinin, okul terki riskindeki toplam varyansın %35’ini açıkladığı görülmektedir. Cinsiyeti erkek olan, daha önce bir işte çalışan ve sık sık okuldan kaçan ortaöğretim öğrencilerinin okulu terk etme risklerinin diğer gruptaki öğrencilerden daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak okul terki riskini etkileyen birçok faktörün olduğu görülmektedir. Yapılacak önleme çalışmalarında bu durumların göz önünde bulundurularak hareket edilmesi daha etkili sonuçlar alınmasını sağlayabilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Other Fields of Education, Studies on Education |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 54 Issue: 2 |
The content of the Journal of Faculty of Educational Sciences adopts Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License
AUJFES is licensed under CC BY-NC-ND 4.0