Türkiye’de siyasi partilerin Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılması, geçmişten günümüze sistemin ya da statükonun adeta doğal bir tepkisi olagelmiştir. Anayasa Mahkemesi’nin bu yetkisini bu denli sık kullanmasının yalnızca hukuksal değil, aynı zamanda ekonomik, sosyal ve siyasal sonuçları söz konusudur. Bu nedenle, yasama organı, Anayasa Mahkemesi’nin bu yetkisini “tırpanlamak” için defalarca girişimlerde bulunmuştur. Bu çalışmada da bir yandan Anayasa Mahkemesi’nin siyasi parti kapatma davalarındaki tutumu ele alınmış, diğer yandan da yargı ve yasama erkleri arasındaki bu alanda göze çarpan çekişme ortaya konulmuştur
Siyasi partilerin kapatılması Anayasa Mahkemesi Kapatma Davası 1982 Anayasası Adalet ve Kalkınma Partisi
Dissolution of political parties in by the Constitutional Court in Turkey has been an ordinary reaction of the system, or of status quo so far. The frequent application of this power of the Constitutional Court has not only legal, but also economic, social and political effects, mostly of a negative nature. For this reason, the legislative body endeavoured to “scythe” the Constitutional Court time and again. This article assesses the attitude of the Constitutional Court on the one hand and seeks to reveal the conflict between the judiciary and the legislator in this field, on the other
Dissolution of political parties Turkish Constitutional Court Dissolution case the 1982 Constitution Justice and Development Party
Diğer ID | JA37YN37KD |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2011 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 60 Sayı: 4 |