The Last Resort: Criminal Law and Penal Remedy and Their Contested Boundaries

Yıl 2023, Cilt: 72 Sayı: 3, 973 - 1005, 26.10.2023

Tuğrul Bayazıt Katoğlu

https://doi.org/10.33629/auhfd.1380720

Öz

Punishment constitutes the heaviest legal intervention to fundamental rights and freedoms. Since the crime is also a social phenomenon, arts and literature are interested in crime and punishment practices as well as law and social sciences.
The transformation of the nature of the state has also affected the nature of criminal law. The genre of political regime has also been influential in terms of criminal law understanding. Adoption of formal sources and the principle of legality of crimes, provided an irreplaceable guarantee concerning fundamental rights and freedoms. Recognizing criminal sanctions as the last resort is also a basic principle. Today, however, criminal law is expanding. New security concerns due to socio-economic developments, new threat perceptions arising from international issues constitute the most important obstacles to narrowing the application area of criminal law.
The “dilatation” of the criminal law and the increasing criminalization caused a workload far beyond the possibilities of the judicial authorities. The penitentiary institutions are full of prisoners and detainees beyond their capacity. Decriminalization still maintains its importance and It is inevitable to reevaluate and determine by consensus the interests to be subject to penal protection.

Anahtar Kelimeler

Crime, Natural crime, Criminal sanction as the last remedy, Minimum criminal law, Decriminalization.

SON SEÇENEK OLMASI GEREKEN CEZA MÜEYYİDESİ ve CEZA HUKUKUNUN ZORLANAN SINIRLARI

Öz

Cezalandırma, temel hak ve özgürlüklere yönelik hukuki müdahalelerin en ağırı olarak kabul edilir. Suçun aynı zamanda bir toplumsal olgu olması, hukukun ve toplum bilimlerinin yanı sıra sanatçıların, edebiyatçıların da suç ve cezalandırma pratiklerine ilgi duymasına yol açmıştır.
Devletin dönüşümü, ceza hukukunu da etkilemiştir. Siyasal rejimin türü, ceza hukuku anlayışı bakımından da etkili olmuştur. Ceza hukukunun biçimsel kaynaklara bağlanması, suç ve cezaların kanuniliği ilkesi, temel hak ve özgürlükler bakımından güvence sağlamıştır. Ceza müeyyidesinin son seçenek olarak kabulü de bir temel güvencedir. Ancak bugün, ceza hukukunun genleştiği ve bir suç enflasyonu ile karşı karşıya kalındığı açıktır. Sosyo ekonomik gelişmelere bağlı yeni güvenlik kaygıları, uluslararası sorunlardan kaynaklanan yeni tehdit algıları, ceza hukukunun uygulama alanının daraltılması önündeki en önemli engelleri oluşturmaktadır.
Ceza hukukunun genleşmesi ve suç enflasyonu, adli makamların olanaklarının çok üstünde bir işyüküne yol açmıştır. İnfaz kurumları, kapasitelerinin üzerinde hükümlü ve tutuklu ile dolmuştur.
Bu nedenlerle ceza hukukunun uygulama alanının daraltılması zorunludur. Suç olmaktan çıkarma hala önemini koruyan bir yöntemdir. Cezai koruma konusu yapılacak menfaatlerin üzerinde uzlaşılarak sınırlandırılması zorunludur.

Anahtar Kelimeler

Suç, Doğal suç, Ceza müeyyidesinin son seçenek olması, Minimum ceza hukuku, Depenalizasyon.

Kaynakça

• Antolisei, Francesco. Manuale di Diritto Penale Parte Generale. Milano: Giuffrè, 1994.
• Aydın, Devrim. “Ceza Hukukunun Geleceği ve Yeni Yaptırım Biçimleri.” Ceza Hukuku Dergisi, S. 12 (Nisan 2010): 87-101.
• Centel, Nur ve Hamide Zafer. Ceza Muhakemesi Hukuku. İstanbul: Beta Yayıncılık, 2021.
• Bassiouni, Mahmoud Sherif. Le Fonti e Il Contenuto del Diritto Penale Internazionale Un Quadro Teorico. Milano: Giuffrè, 1999.
• Beccaria, Cesare. Suçlar ve Cezalar Yahut Beşeriyetin Mecellesi, Çeviren Muhiddin Göklü. İstanbul, Güven Yayınevi, 1961.
• Chevalier, Louis. Labouring Classes and Dangerous Classes in Paris During the First Half of the Nineteenth Century. London: Routledge & Kegan Paul, 1973.
• De Salvia, Michele: “La place de la Notion de sécurité juridique dans la jurisprudence de la Cour européenne des droits de l’homme”, http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionel, Erişim tarihi: 10.6.2013
• Doğan, Duygu Çağlar. Hapis Cezasına ve İnfazına Seçenek Kurumlar. Ankara: Seçkin Yayınevi, 2021.
• Durkheim, Emile. Cezanın Evriminin İki Kanunu, Çeviren Hamide Topçuoğlu. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını, 1966.
• Ferrajoli, Luigi. Crisi della legalità e diritto penale minimo. Roma: Donzelli Editore, 2002, ss. 9-21.
• Fletcher, George. Grammatica del Diritto Penale. Bologna: Mulino, 2004.
• Fletcher, George P. Rethinking Criminal Law. Oxford-New York: Oxford University Press, 2000.
• France, Anatole. Kırmızı Zambak, Çeviren Tahsin Yücel. İstanbul: Can Yayınları, 2021.
• Harris, David, Michael O’Boyle, Ed Bates ve Carla Buckley. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Hukuku, Çeviren Mehveş Bingöllü Kılcı, Ulaş Karan. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık, 2022.
• Henry, Stuart. Social Deviance. Cambridge: Polity Press, 2012.
• Katoğlu, Tuğrul. Ceza Kanunlarının Zaman Yönünden Uygulanması. Ankara: Seçkin Yayınevi, 2008.
• Kerenyi, Karl. La Pena di Prometeo. Padova: CEDAM, 1967, ss. 121-133.
• Mantovani, Ferrando. Diritto Penale Parte Generale. Padova: CEDAM, 1992.
• Marx, Karl. Punishment and Society, ed. Gertrude Ezorsky. Albany: State University of New York Press, 1972, ss. 358-359.
• Norrie, Alan W. Law, Ideology and Punishment Retrieval and Critique of the Liberal Ideal of Criminal Justice. Doordrecht: Kluwer, 1991.
• Okuyucu Ergün, Güneş. Ceza Kanunlarının Açıklığı İlkesi. Ankara: Yetkin Yayınevi, 2023.
• Palombarini, Giovanni. Per un altro diritto penale. Roma: Donzelli Editore, 2002, ss. 3-8.
• Panikkar, Raymond. La Faute Originante ou L’Immolation Créatrice Le Mythe de Prajapati. Padova: CEDAM, 1967, ss. 65-100.
• Radbruch, Gustav. “Statutory Lawlessness and Supra-Statutory Law”, Translated by Bonnie Litschewski. Paulson, Stanley L. Paulson) Oxford Journal of Legal Studies, C. 26, S. 1 (2006): ss. 1-11.
• Rude, George: The Growth of Cities and Popular Revolt, 1750-1850: With Particular Reference to Paris. New Jersey: Humanities Press, 1988.
• Sotis, Carlo. La tutela penale dei beni culturali mobili. Osservazioni in prospettiva a de iure condendo. Milano: Giuffrè, 2015, ss. 111-135.
• Taner, Tahir. Ceza Hukuku Umumi Kısım. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları, 1953.
• Toroslu, Nevzat ve Haluk Toroslu. Ceza Hukuku Genel Kısım. Ankara: Savaş Yayınevi, 2021.
• Viglietta, Gianfranco. Repressione penale e alternative di tutela. Roma: Donzelli Editore, 2002, ss. 23-34.