Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sanal Sınıf Ortamında Etkileşimli Öğretim Materyalinin Başarıya ve Tutuma Etkisi

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 1, 39 - 56, 07.03.2020
https://doi.org/10.18037/ausbd.700328

Öz

Araştırmada etkileşimli öğretim materyalinin başarıya ve tutuma muhtemel etkisini test etmek
amacıyla yarı deneysel modellerden eşitlenmemiş kontrol gruplu model kullanılarak nicel ve nitel
verilerden yararlanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarındaki 39’ar lisans öğrencisine öncelikle
öntestler uygulanmış sonrasında sanal sınıf ortamında dört hafta boyunca dersler yürütülmüş ve
son olarak sontestler uygulanmıştır. Ayrıca, öğrencilerin etkileşimli öğretim materyaline ilişkin
görüşleri odak grup görüşmesi ile toplanmıştır.
Araştırmada elde edilen bulgular İngilizce başarısı açısından deney grubu lehine istatistiksel
olarak anlamlı bir fark olduğunu göstermektedir. Öte yandan İngilizceye yönelik tutum açısından
istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görülmektedir.
Bir diğer veri toplama aracı olan odak grup görüşme sonuçları incelendiğinde öğretim
materyalinin etkileşim özelliğinin beğenildiği ve öğrenmeye katkı sağladığını, ancak İngilizceye
yönelik tutumlarında çok fazla değişikliğe sebep olmadığını düşündükleri görülmektedir. Öğretim
materyalinin, mobil cihaz uyumluluğu ve birbirleriyle rekabet edebilecekleri eğlenceli oyunlar
barındırması gerektiğini, etkileşimli öğretim materyalini diğer derslerde de kullanmak
istediklerini de belirtilmişlerdir. Etkileşimli öğretim materyali ile başarı arasında pozitif bir
ilişkinin varlığını ortaya koyan bu çalışma ile sanal sınıf ortamları için etkileşimli öğretim
materyalleri geliştirilmesi önerilmektedir.

Kaynakça

  • Akçapınar, G. (2014). Çevrimiçi Öğrenme Ortamındaki Etkileşim Verilerine Göre Öğrencilerin Akademik Performanslarının Veri Madenciliği Yaklaşımı İle Modellenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Anderson, T. (2003). Modes of Interaction in Distance Education: Recent Developments and Research Questions. In M.G. Moore & W.G. Anderson (Eds.), Handbook of Distance Education (s. 129-146). Lawrence Erlbaum Associates.
  • Aydın, B., & Yüzer, T. V. (2006). Building a Synchronous Virtual Classroom in a Distance English Language Teacher Training (DELTT) Program in Turkey. Turkish Online Journal of Distance Education TOJDE, 7(2), 9-20.
  • Bannan-Ritland, B. (2002). Computer-Mediated Communication, eLearning, and Interactivity: A Review of the Research. Quarterly Review of Distance Education, 3(2), 161-169.
  • Blaine, A. M. (2019). Interaction and Presence in the Virtual Classroom: An Analysis of the Perceptions of Students and teacher in Online and Blended Advanced Placement Courses. Computers & Education, 132, 31-43.
  • Fulford, C. P., & Zhang, S. (1993). Perceptions of Interaction: The Critical Predictor in Distance Education. American Journal of Distance Education, 7(3), 8-21.
  • Güçlü, N. (2012). Sınıf İçi İletişim ve Etkileşim. L. Küçükahmet (Ed.), İletişim, Sınıf Yönetimi içinde (s. 18-51). Ankara: Pegem Akademi.
  • Halis, İ. (2002). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: Nobel.
  • Hirumi, A. (2002). The Design and Sequencing of eLearning Interactions: A Grounded Approach. International Journal on E-Learning, 1(1), 19-27.
  • Kaban, A. (2013). Uzaktan Eğitim Kalite Standartlarının Belirlenmesi ve Atatürk Üniversitesi Uzaktan Eğitim Sisteminin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler (17 b.). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kearsley, G., & Shneiderman, B. (1998). Engagement Theory: A Framework for Technology-Based Teaching and Learning. Educational Technology, 5(5), 20-23.
  • Martin, F., Parker, M. A., & Deale, D. F. (2012). Examining Interactivity in Synchronous Virtual Classrooms. International Review of Research in Open and Distance Learning, 13(3), 227-261.
  • McCroskey, J. C., & Andersen, J. F. (1976). The Relationship Between Communication Apprehension and Academic Achievement Among College Student. Human Communication Research, 1(3), 73-81.
  • Moore, M. G. (1997). Theory of Transactional Distance.In D. Keegan (Eds.), Theoretical Principles of Distance Education (s. 22-38). Routledge.
  • Muirhead, B., & Juwah, C. (2004). ‘Interactivity in Computer-Mediated College and University Education: A Recent Review of the Literature. Educational Technology & Society, 7(1), 12-20.
  • Özgür, S. T. (2003). Use of Language Learning Strategies in Relation to Student Characteristics at Başkent University. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Posey, G., Burgess, T., Eason, M., & Jones, Y. (2010). The Advantages and Disadvantages of the Virtual Classroom and the Role of the Teacher. In Southwest Decision Sciences Institute Conference, (s. 2-6).
  • Reeve, J. (2012). A Self-determination Theory Perspective on Student Engagement. In S.L. Christenson, A.L. Reschly & C. Wylie Handbook of Research on Student Engagement (s.149-172). Springer Science +Business Media.
  • Regalbuto, J. (1999). Teaching at an Internet distance: The pedagogy of online teaching and learning. University of Illinois Faculty Seminar, (s. 4-15). Illinois. https://www.sfu.ca/~andrewf/TIDreport.pdf (Erişim Tarihi: 05.01.2019)
  • Rhode, J. (2009). Interaction Equivalency in Self-Paced Online Learning Environments: An Exploration of Learner Preferences. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 1(10).
  • Shernoff, D. J., Csikszentmihaly, M., Barbara, S., & Steele, E. (2014). Student Engagement in High School Classrooms from the Perspective of Flow Theory. In Applications of Flow in Human Development and Engagement (s. 158-176). Springer.
  • Soo, K.-S., & Bonk, C. J. (1998). Interaction: What Does It Mean in Online Distance Education? ED-MEDIA/ED-TELECOM 98 World Conference on Educational Multimedia and Hypermedia & World Conference on Educational Telecommunications. Freiburg.
  • TDK. (2019). Türk Dil Kurumu. TDK: http://www.tdk.gov.tr/index.php? option=com_bts&view=bts&kategori1= veritbn&kelimesec=118233 (Erişim Tarihi: 20.02.2019).
  • Tuncer, M., Berkant, H. G., & Doğan, Y. (2015). İngilizceye Yönelik Tutum Ölçeğinin Türkçe'ye Uyarlanması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 260-266.
  • Uluuysal, B. (2017). Çevrimiçi Öğretim Materyali Geliştirme ve Uygulama Süreçlerininİncelenmesi: İngilizce Dersi Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Usta, E. (2007). Harmanlanmış Öğrenme ve Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarının Akademik Başarı ve Doyuma Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Üstündağ, M. T. (2012). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Uyarlanmış Sosyal Etkileşim Araçlarının Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Sosyal Bulunuşluk Algılarına Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Vrasidas, C. (2000). Constructivism versus Objectivism: Implications for Interaction, Course Design, and Evaluation in Distance Education. International Journal of Educational, 4(6), 339-362.
  • Wagner, E. D. (1998). Interaction Strategies for Online Training Designs. 14th Annual Conference on Distance Teaching ve Learning, 8.
  • Westelinck, K. D., Valcke, M., Craene, B. D., & Kirschner, P. (2005). Multimedia Learning in Social Sciences: Limitations of External Graphical Representations. Computers in Human Behavior, 21(4), 555-573.
  • Xiao, J. (2017). Learner-Content Interaction in Distance Education: The Weakest Link in Interaction Research. Distance Education, 1(38), 123-135.
  • Yalın, H. İ. (2014). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Yılmaz, Ş., & Sarı, İ. (2010). Php Gd Kütüphanesi Kullanılarak Etkileşimli Uygulama Geliştirme. G. T. Yamamoto, U. Demiray, & M. Kesim (Ed), Türkye'de e-Öğrenme: Gelişmeler ve Uygulamalar içinde (185-200). Denizli.
  • Young, A., & Norgard, C. (2006). Assessing the Quality of Online Courses from the Students' Perspective. Internet and Higher Education, 9(2), 107-115.
  • Zimmerman, T. D. (2012). Exploring Learner to Content Interaction As a Success Factor in Online Courses. The International Review of Research in Open and Distributed Learning, 13(4), 152-165.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Erdal Yaşlıca

Yayımlanma Tarihi 7 Mart 2020
Gönderilme Tarihi 1 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yaşlıca, E. (2020). Sanal Sınıf Ortamında Etkileşimli Öğretim Materyalinin Başarıya ve Tutuma Etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 39-56. https://doi.org/10.18037/ausbd.700328