Bu çalışmada, bir eser örneğinde çevirmen kararlarının bağlamdan nasıl etkilendiğini incelemek için yola çıkılsa da, daha geniş bir çerçeveden bakıldığında, 1940-1966 yılları arasında faaliyet gösteren Tercüme Bürosu’nun ve benimsediği çeviri normlarının Türkiye Cumhuriyeti’nin Batılılaşma yolculuğundaki rolüne bir uygulama aracılığıyla ışık tutmak amaçlanmaktadır. Çalışma kapsamında incelenmek üzere seçilen eser Oscar Wilde tarafından kaleme alınan ve Hadiye Sayron tarafından İngilizceden Türkçeye çevrilip Lady Windermere’in Yelpazesi adıyla 1960 yılında Tercüme Bürosu’nca yayımlanan Lady Windermere’s Fan adlı tiyatro oyunudur. Çeviri normları, skopos kuramı ve bağlılık kavramı çerçevesinde yapılan çeviri incelemesi Hadiye Sayron’un makro düzeyde kaynak odaklılık veya erek odaklılık eğilimlerinden birinin ağır bastığı bir seçim yapmadığını ortaya koymaktadır. Sayron’un özellikle kültürel ögelerin erek kültüre aktarımıyla ilgili çeviri kararlarının önemli bir kısmında, kaynak normlara uyum çabası içinde olduğu, diğer bir deyişle yeterlilik anlayışını benimsediği; diğer taraftan, metne ve diyaloglara “akıcılık” kazandırmak ve erek kültür okuru için daha “tanıdık” bir ortam yaratmak amacıyla kaynak metinde düz anlamıyla kullanılmış fiilleri ve kalıp ifadeleri erek metne yan anlam taşıyan deyimler veya sözlerle aktararak bu kısımların çevirisinde erek normları öne çıkardığı görülmektedir. Çevirmenin, erek metin okurunu Batı kültürüne yaklaştırmak için kültürel ögelerin çevirisinde kaynak odaklı bir yaklaşım benimsemek, yeni bir alfabeyle tanışan erek metin okurunu bu yeni alfabede yazılmış metinlere alıştırmak için “akıcı” bir metin yaratmak ve aynı zamanda Türkçenin gelişmesine katkıda bulunmak için erek dil ve kültür odaklı bir yaklaşımı da çeviri sürecine dahil etmek olarak özetlenebilecek Tercüme Bürosu skoposlarına uyduğu saptanmıştır.
Oscar Wilde Hadiye Sayron Tercüme Bürosu Tiyatro Oyunu Çevirisi Çeviri Normları
This study sets out to explore the influence of context on translators’ decisions by examining a case study within the broader context of the Westernization movement in the Republic of Turkey. The focus is on the Translation Bureau, which played a significant role in this movement between the years 1940 and 1966. The study specifically analyzes the translation of Oscar Wilde’s Lady Windermere’s Fan, translated into Turkish by Hadiye Sayron and published by the Translation Bureau in 1960. The analysis, drawing upon translation norms, skopos theory, and the concept of loyalty to investigate Sayron’s translation choices, shows that Sayron did not adopt a strict source- or target-oriented approach at the macro level. On the one hand, Sayron aimed for adequacy by adhering to source norms, particularly in the translation of culture-specific items. On the other hand, in order to enhance the “fluency” and “familiarity” of the target text for the reader, she embraced target norms by replacing verbs or phrases without any connotation in the source text with idioms or phrases carrying connotative meaning in the target language. In her translation decisions, Hadiye Sayron followed the dual skopos of the Translation Bureau, which can be summarized as adopting a source-text-oriented approach that brings the target-text readership closer to the source culture and familiarizes them with Western culture, while also incorporating target-culture norms into the translation process to contribute to the development of the Turkish language.
Oscar Wilde Hadiye Sayron Translation Bureau Drama Translation Translation Norms
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kültür, Temsil ve Kimlik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Ekim 2023 |
Gönderilme Tarihi | 15 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 23 Sayı: Özel Sayı |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.