Simülasyon Evreni ve Medyanın Gösterge Değeri

Yıl 2024, Cilt: 24 Sayı: 3, 1051 - 1064, 30.09.2024

Elif Pınar Kılınç

https://doi.org/10.18037/ausbd.1495520

Öz

Simülasyon evreninde medya araçlarının işlevi, bu makalenin konusudur. Bu işlevin ne olduğu ya da neye dönüştüğü? sorusuna cevap aranan makalede, simülasyon evreninde medyanın, var olan gösterge oyununun bir parçası haline gelmesi ve bunun da kullanım değerini belirlemesi merkezinde, sürecin nasıl gerçekleştiğinin tartışılması ve değerlendirmesi amaçlanmaktadır. Jean Baudrillard’a göre, bir nesnenin önce kullanım değeri, sonra değişim değeri, en sonda da gösterge değeri gelir. Simülasyon gerçekliğinde ortaya çıkan nesneler düzeninde ise hem değişim hem de kullanım değerini belirleyen şey, gösterge değerdir. İşlerin tersine döndüğü bu gerçeklik, kapitalist tekelin sonunu imleyen, bir anlam oyunu oynandığı için farklı gibi gözükse de aslında birbirini yansıtan modellere dayalı bir düzendir. Artık ideolojiler değil; ideolojilerin göstergeleri ile bu göstergelerin simülasyon gerçekliği içinde salınan modellerdeki yeri önemlidir. Medya araçları artık, içerikleri ile hem herhangi bir ideolojinin ve bu ideolojinin yaşam biçiminin kültürel göstergesinden hem de bu göstergenin reklamını yapan bir yansıtıcıdan başka bir şey değildir. Verilerin literatür taraması yöntemi ile elde edildiği bu çalışma, nitel bir araştırma makalesidir ve bulguları şöyledir: Medya, birinci ve ikinci simülakr gerçekliğinde yerine getirdiği işlevler ile koşut kazandığı kullanım ve değişim değerini, simülasyon gerçekliği içinde yitirmiştir. Süreçte, gösterge oyunu içinde bir kullanım değeri edinen medya artık, bir yandan ait olduğu modelin sunumunu yaparken, öte yandan ait olduğu model içinde o modelin nesneleri ile uyumlu bir gösterge olarak okunur, seyredilir ya da dinlenir bir gösterge olmuştur. Tıpkı diğer teknolojiler gibi medya da simülasyon evreninin devamı adına çalışan bir göstergeden başka bir şey değildir ve eski işlevlerini yerine getiriyormuş yanılsaması yaratarak varlığını devam ettirmektedir.

Anahtar Kelimeler

Simülasyon, Medya, Kitle İletişimi, Kullanım Değeri, Değişim Değeri, Gösterge Değer

The Universe of Simulation and the Signifier Value of Media

Öz

The question of what the function of media tools becomes in the simulation universe constitutes the problem of this study. The article aims to discuss how the process takes place in the simulation universe where the media becomes a part of the existing sign game and this determines the use value. According to Baudrillard, an object first has a use value, then an exchange value and finally a sign value. In the order of objects that emerges in the simulation reality, it is the sign value that determines the exchange and use value. In this reality where things are reversed, it is no longer the ideologies that matter, but the signifiers of ideologies and the place of these signifiers in the models oscillating in the simulation reality. The findings of the study, which is based on a traditional literature review, are as follows: The media has lost the use and exchange value it gained in parallel with the functions it fulfilled in the first and second simulacrum reality in the simulation reality. In the process, the media, which gained a use value within the game of signs, is now read, watched or listened to as a sign compatible with the objects of that model while presenting the model to which it belongs. Just like other technologies, the media is nothing but a sign that works for the continuation of the simulation universe and continues its existence by creating the illusion that it fulfills its old functions.

Anahtar Kelimeler

Simulation, Media, Mass Communication, Use Value, Exchange Value, Indicative Value

Kaynakça

• Adorno, T. W. (2008). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. (Çev. N. Ünler, M. Tüzel ve E. Gen). İstanbul: İletişim.
• Baudrillard, J. (2009). Gösterge ekonomi politiği hakkında bir eleştiri. (Çev. O. Adanır ve A. Bilgin). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Baudrillard, J. (2014). Simülakrlar ve simülasyon. (Çev. O. Adanır). Ankara: Doğu Batı.
• Baudrillard, J. (2016). Simgesel değiş tokuş ve ölüm. (Çev. O. Adanır). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
• Baudrillard, J. (2017). Sessiz yığınların gölgesinde. (Çev. O. Adanır). Ankara: Doğu Batı.
• Baudrillard, J. (2018). Tüketim toplumu. (Çev. N. Tutal ve F. Keskin). İstanbul: Ayrıntı.
• Baudrillard, J. (2012). Kusursuz cinayet. (Çev. N. Sevil). İstanbul: Ayrıntı.
• Baudrillard, J. (2015). Şeytana satılan ruh. (Çev. O. Adanır). Ankara: Doğu Batı.
• Baumeister, R. F. ve Leary, M. R. (1997). Writing narrative literature reviews. Review of General Psychology, 1(3), 311-320. Erişim adresi: https://psychology.yale.edu/sites/default/files/baumeister-leary.pdf
• Eagleton, T. (1998). Eleştirinin görevi. (Çev. İ. Serin). Ankara: ARK Bilim ve Sanat Yayınları.
• Marx, K. ve Engels, F. (2008). Alman ideolojisi. (Çev. S. Belli). Ankara: Sol Yayınları.
• Saussure, F. de. (1985). Genel dilbilim dersleri. (Çev. B. Vardar). Ankara: Birey ve Toplum Yayınları.
• Williams, R. (2003). Televizyon, teknoloji ve kültürel biçim. (Çev. A. U. Türkbağ). Ankara: Dost Kitabevi.