Türkiye‟de siyasal kurumların gelişimini, Batı ile “karşılaştırmalı” bir biçimde, “yoklar tarihi” olarak okuyan ana-akım sosyolog ve siyaset bilimciler, Osmanlı İmparatorluğu‟ndan miras alınan devlet geleneğinin ve bunun “çevresi”ndeki ilişkilerin ülkedeki siyasal yaşamı günümüze değin biçimlendirdiğini ileri sürmektedir.1 Halbuki Türkiye‟de devletin; mutlak, donuk, maddi tarihsel gelişmelerden ve sınıflar arasındaki-içindeki mücadelelerden bağımsız bir kendiliğindelik (entity) olmadığının en somut göstergelerinden birisi, Batı‟daki gibi var olan Anayasalcılık hareketi ve onun ürünü/sonuç metinleri olan anayasalardır
Karadut, İ. C. (2016). TÜRKİYE’DE ANAYASALAR: TARİH, İDEOLOJİ, REJİM 1921-2016. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 71(4), 1291-1297. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002432
Karadut, İsmail Cem. “TÜRKİYE’DE ANAYASALAR: TARİH, İDEOLOJİ, REJİM 1921-2016”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 71, no. 4 (December 2016): 1291-97. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002432.
EndNote
Karadut İC (December 1, 2016) TÜRKİYE’DE ANAYASALAR: TARİH, İDEOLOJİ, REJİM 1921-2016. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 71 4 1291–1297.
IEEE
İ. C. Karadut, “TÜRKİYE’DE ANAYASALAR: TARİH, İDEOLOJİ, REJİM 1921-2016”, SBF Dergisi, vol. 71, no. 4, pp. 1291–1297, 2016, doi: 10.1501/SBFder_0000002432.
ISNAD
Karadut, İsmail Cem. “TÜRKİYE’DE ANAYASALAR: TARİH, İDEOLOJİ, REJİM 1921-2016”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 71/4 (December 2016), 1291-1297. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002432.