Bu makalenin amacı 1908-1948 döneminde Türkiye'nin Filistin politikasını incelemektir. Bu inceleme milliyetçilik, ulusal çıkar ve Batılılaşma kavramları çerçevesinde ele alınmıştır. Bu makale üç ana bölümden oluşmaktadır. 1908-1923 döneminde Osmanlı devletinin devamını sağlamayı amaçlayan askeri-bürokratik seçkinler Filistin ile ilişkilerine bu perspektiften yaklaşmış bölgedeki Osmanlı nüfuzunu devam ettirebilmek için farklı girişimlerde bulunmuşlardır. Makalenin ikinci bölümü 1923-1939 dönemini incelemektedir. 1923'ten sonra iç politikadaki gelişmeler ve reformlar Türkiye'yi genel olarak Orta Doğu'dan ve özelde de Filistin 'den uzaklaştırmış olsa da özellikle 1931 yılında yapılan İslam Kongresi Türkiye'nin reform sürecini etkileyebileceği nedeniyle dikkatleri yine Filistin'in üzerine çekmiştir. Makalenin üçüncü bölümü 1939-1948 yıllarını ele almaktadır. İkinci Dünya Savaşı sonrasında Batı ile yakınlaşan Türkiye kısa bir dönem Arap yanlısı siyaset güttüyse de Batı irtifakının parçası olmasıyla beraber Filistin ile ilişkiler farklı bir rota izlemeye başlamıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2007 |
Submission Date | July 31, 2014 |
Published in Issue | Year 2007 Volume: 62 Issue: 01 |