In 1840, the British had directly intervened in Syrian affairs by taking part in military operations with Russia, Austria, Prussia and the Ottoman Empire that drove Mehmet Ali Pasha out of Syria. After the campaign, the allied powers received promises from Sultan Abdülmecid to take firm administrative measures in Syria in return for their support. British Foreign Secretary Palmerston and British Ambassador Ponsonby considered it a vested right to have more say in Syria than the other powers on the grounds that they had led the campaign against Mehmet Ali Pasha. Because the British had lost a great deal of influence in Syria under the rule of Mehmet Ali Pasha, and their interests vis-à-vis France had been seriously jeopardised. After the expedition, British decision-makers concluded that they should pursue a more active and interventionist policy in order to avoid falling into this position again and to protect British interests. After Ibrahim Pasha, the Porte made a number of civilian and military arrangements throughout the province in order to restore the loyalty of the Syrian people to the Sultan and to strengthen the central authority by erasing the influence of Mehmet Ali Pasha. In January 1841, the Porte appointed Necip Pasha, who had served as Mehmet Ali Pasha's chamberlain in Istanbul for many years, as governor of Damascus. The British showed a great reaction to the appointment of Necip Pasha, whom they considered to be a conservative and an agent of Mehmet Ali Pasha. They even exerted intense pressure on the Porte for Necip Pasha's dismissal. As a result of the interventions of the British officials and the unfounded allegations they put forward, Necip Pasha was replaced before a year had passed since he took office. This study analyses Necip Pasha’s administration in Damascus Province in the light of British and Ottoman archival sources, and focuses on the grounds on which the British tried to have Necip Pasha dismissed.
İngilizler, 1840’ta Rusya, Avusturya, Prusya ve Osmanlı Devleti ile Mehmet Ali Paşa’yı Suriye coğrafyasından uzaklaştıran askeri operasyonlara katılarak Suriye işlerine doğrudan müdahil olmuşlardı. Seferin ardından müttefik güçler, desteklerinin karşılığı olarak Sultan Abdülmecid’den Suriye’de sağlam idari önlemler alacağına dair birtakım sözler almışlardı. İngiltere Dışişleri Bakanı Palmerston ve İngiliz Elçisi Ponsonby, Mehmet Ali Paşa’ya karşı yapılan sefere öncülük ettikleri gerekçesiyle, diğer güçlere nazaran Suriye’de daha fazla söz sahibi olmayı, kazanılmış bir hak olarak görüyorlardı. Çünkü İngilizler, Suriye’de Mehmet Ali Paşa yönetimi döneminde büyük bir nüfuz kaybetmişlerdi ve Fransa karşısındaki çıkarları da ciddi derecede tehlikeye girmişti. İngiliz karar alıcıları, seferin ardından bir daha bu pozisyona düşmemek ve İngiliz çıkarlarını korumak için daha aktif ve müdahaleci bir politika izlemeleri gerektiği sonucuna ulaşmışlardı. Babıâli ise İbrahim Paşa’nın ardından Suriye ahalisinin Sultan’a olan bağlılığını yeniden sağlamak ve Mehmet Ali Paşa’nın etkisini silerek merkezi otoriteyi güçlendirmek amacıyla vilayet genelinde sivil ve askeri anlamda birtakım düzenlemeler yapmıştı. Babıâli, uzun yıllar İstanbul’da Mehmet Ali Paşa’nın kapı kethüdalığı görevini üstlenmiş olan Necip Paşa’yı Ocak 1841’de Şam valiliğine atamıştı. İngilizler, muhafazakâr kişiliği ve Mehmet Ali Paşa’nın ajanı olarak gördükleri Necip Paşa’nın atanmasına büyük bir tepki göstermişlerdi. Hatta Necip Paşa’nın görevden alınması için Babıâli üzerinde yoğun bir baskı uygulamışlardı. Necip Paşa İngiliz memurlarının müdahaleleri ve ortaya attıkları asılsız iddialar neticesinde göreve başlayalı henüz bir yıl geçmeden görev yeri değiştirilmişti. Bu çalışmada, İngiliz ve Osmanlı arşiv kaynakları ışığında Necip Paşa’nın Şam Eyaletindeki yönetimi incelenmiş olup, İngilizlerin hangi gerekçelerle Necip Paşa’yı görevden aldırmaya çalıştıklarına odaklanılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Late Modern History of Middle East |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | June 13, 2025 |
Publication Date | June 15, 2025 |
Submission Date | February 21, 2025 |
Acceptance Date | April 7, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 13 Issue: 43 |
Avrasyad''de yayınlanan makaleler, Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır. Bilimsel araştırmaları kamuya ücretsiz sunmanın bilginin küresel paylaşımını artıracağı ilkesini benimseyen dergi, tüm içeriğine anında açık erişim sağlamaktadır. Makalelerdeki fikir ve görüşlerin sorumluluğu sadece yazarlarına ait olup Avrasyad''nin görüşlerini yansıtmazlar. Kullanım Şartları ve Gizlilik Politikası