Objective: The aim of the study was to investigate the effect of hazelnut husk and biochar obtained from hazelnut husk, extract applications and effective doses on wheat growth.
Materials and Methods: In 2019-2020, the field trial was carried out according to the factorial trial design with four doses (0, 1, 2, 3 t da-1), four materials (hazelnut husk, hazelnut husk extract, husk biochar, husk biochar extract) and three replications. Plant height, spike length, number of spikes per m2, thousand grain weight, number of grains per spike, grain yield and nutrient concentrations (N, P, K) of wheat plants were determined.
Results: Wheat plant traits differed among years; spike length decreased in the second year; plant height, number of spikes per m2, number of grains per spike, thousand grain weight, grain yield increased in the second year. Although waste treatments were effective on plant growth in general, the effect of biochar and biochar extract on plant height and the effect of hazelnut waste on the number of spike per m2 were prominent. In addition, agronomic traits except spike length increased with increasing application doses. It was determined that 2 t da-1 application was sufficient for optimum development of wheat plant. Total nitrogen and phosphorus concentrations were higher in the first year and total potassium concentrations were higher in the second year. Nitrogen, phosphorus and potassium concentrations of wheat plants increased with the increase in the doses of the materials. In total nitrogen and potassium contents, 3 t da-1 dose of the husk tea application was found to be the effective dose, and in phosphorus content, 3 t da-1 dose of husk biochar was found to be the effective dose.
Conclusion: When all the data are considered together, it is thought that the application of hazelnut waste products to the soil on the studied characteristics and nutrient concentrations of wheat plant is effective and these wastes will make an important contribution to agriculture.
B-2014
Amaç: Fındık zurufu ve zuruftan elde edilen biyokömür ve bunlardan üretilen ekstrakt uygulamaları ve etkin dozların buğday gelişimi üzerine etkisini incelemektir.
Materyal ve Yöntem: 2019-2020 yıllarında tarla denemesi, dört doz (0, 1, 2, 3 t da-1), dört materyal (fındık zurufu, fındık zurufu ekstraktı, zuruf biyokömürü, zuruf biyokömürü ekstraktı) ve üç tekerrürlü olacak şekilde tesadüf blokları faktöriyel deneme desenine göre yürütülmüştür. Buğday bitkisine ait bitki boyu, başak uzunluğu, m2’deki başak sayısı, bin tane ağırlığı, başakta tane sayısı, tane verimi ve besin elementi konsantrasyonları (N, P, K) tespit edilmiştir.
Araştırma Bulguları: Buğday bitkisine ait özellikler yıllar bakımından farklılık göstermiş; başak uzunluğu ikinci yıl azalmış, bitki boyu, m2’deki başak sayısı, başakta tane sayısı, bin tane ağırlığı, tane verimi ise ikinci yıl artmıştır. Genel olarak, bitki gelişimi üzerine atık uygulamaları etkili olmakla birlikte, bitki boyuna; zuruf biyokömürü ve biyokömür ekstraktının, m2’deki başak sayısı üzerine fındık zurufu uygulamalarının etkisi öne çıkmıştır. Ayrıca uygulama dozlarının artması ile başak uzunluğu hariç incelenen agronomik özelliklerde artış görülmüştür. Buğday bitkisinin optimum gelişimi için 2 t da-1 uygulamasının yeterli olduğu belirlenmiştir. Bitkide toplam azot ve fosfor konsantrasyonu ilk yıl, toplam potasyum konsantrasyonu ikinci yıl daha fazla bulunmuştur. Materyallerin dozlarındaki artış ile buğday bitkisinin azot, fosfor ve potasyum konsantrasyonlarında artış görülmüştür. Toplam azot ve potasyum içeriklerinde zuruf ekstraktı uygulamasının, fosfor içeriğinde zuruf biyokömürünün 3 t da-1 uygulaması etkili doz olarak bulunmuştur.
Sonuç: Bütün veriler birlikte dikkate alındığında, buğday bitkisine ait incelenen özellikleri ve besin elementi konsantrasyonları üzerine toprağa fındık atık ürünleri uygulamalarının etkili olduğu ve bu atıkların tarıma önemli katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
B-2014
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Soil Sciences and Plant Nutrition (Other) |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Project Number | B-2014 |
Publication Date | October 29, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 |