Gerçekçi Matematik Eğitimine Dayalı ve GeoGebra Destekli Etkinlikleri Geliştirmeye Yönelik Kontrol Listesi

Yıl 2024, Cilt: 15 Sayı: 3, 2905 - 2927

Ali Ericek , Mehmet Aydın

https://doi.org/10.51460/baebd.1550606

Öz

Bu araştırmanın amacı, gerçekçi matematik eğitimine (GME) dayalı ve GeoGebra destekli etkinlikleri tasarlamaya yönelik bir kontrol listesi geliştirmektir. Bu amaç doğrultusunda öncelikle ilgili literatür taraması yapılarak bir madde havuzu oluşturulmuştur. Ardından oluşturulan taslak kontrol listesindeki maddelerin imla, noktalama, dil ve anlatım açısından uygunluğunun sağlanması amacıyla MEB’de çalışan 3 Türkçe öğretmeninin görüşüne sunulmuştur. Daha sonra kontrol listesinin kapsam ve yapı geçerliğini sağlamak amacıyla GME, GeoGebra ve etkinlik geliştirme alanlarında deneyimli 15 uzmanın görüşüne sunulmuştur. Uzmanlardan gelen görüşler doğrultusunda kontrol listesindeki maddelerinin geçerlik oranını hesaplamak için Lawshe Formülü kullanılmıştır. Kontrol listesinin kullanılabilirliğini ve işlevselliğini sınamak amacıyla, yedinci sınıf cebirsel ifadeler konusuna yönelik GME’ye dayalı ve GeoGebra destekli geliştirilen iki etkinlik kontrol listesine dayanarak geliştirilmiştir. Matematik öğretmenleri ve ilgili araştırmacıların geliştirilen kontrol listesini gerçekçi matematik eğitimine dayalı ve GeoGebra destekli etkinlikleri geliştirmede bir rehber ve yönlendirici bir araç olarak kullanabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Gerçekçi Matematik Eğitimi, GeoGebra, Kontrol Listesi

Kaynakça

• Akar Karakaş, N. (2024). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının dağılım hakkında akıl yürütmelerinin geliştirilmesi. [Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Aksu, N. (2022). GeoGebra destekli Acodesa metodu ile 7. sınıf öğrencilerinin çokgenler konusundaki matematiksel akıl yürütmelerinin incelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Baki, A. (2018). Matematiği Öğretme Bilgisi. Ankara: Pegem Akademi.
• Bozkurt, G. ve Yiğit Koyunkaya, M. (2020). Mikro öğretimden sınıf içi öğretime: Matematik öğretmeni adaylarının teknoloji destekli etkinliklerinin incelenmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education. 11(3), 668-705.
• Bukova-Güzel, E. ve Alkan, H. (2005). Yeniden yapılandırılan ilköğretim programı pilot uygulamasının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 5(2), 385- 420.
• De Lange, J. (1995). Assesment: no change without problems. In T. A. Romberg (Ed.), Reform in school mathematics and authentic assessment. NY: Sunny Press. 87-172.
• Dede, Y., Doğan, M.F. ve Aslan Tutak, F. (2020) Matematik eğitiminde etkinlikler ve uygulamaları. Ankara: Pegem Yayınevi.
• Demir, M. (2022). Acodesa metodu ile tasarlanan GeoGebra destekli öğrenme ortamında ortaokul öğrencilerinin üçgenler konusundaki matematiksel akıl yürütmelerinin incelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Demir, M. ve Zengin, Y. (2023). The effect of a technology-enhanced collaborative learning environment on secondary school students’ mathematical reasoning: A mixed method design. Education and Information Technologies.28(3), 23-39.
• Doyle, W. (1983). Academic work. Review of Educational Research. 53(2), 159-199.
• Ericek, A. (2020). Gerçekçi matematik eğitimi etkinlikleri ile tasarlanan öğretim sürecinde ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin tam sayılarda problem çözme becerilerinin değerlendirilmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Ersoy, Y. (2006). İlköğretim matematik öğretim programındaki yenilikler: amaç, içerik ve kazanımlar, İlköğretim Online, 5(1), 30-44.
• Freudenthal, H. (1973). Mathematics as an Educational Task. Dordrecht, The Netherlands.
• Freudenthal, H. (1983). Didactical Phenomenology of Mathematical Structure. Dordrecht The Netherlands: Kluwer Academis Publishers.
• Freudenthal, H. (1991). Thoughts on teachıng mechanıcs didactical phenomenology of the concept of force. Educational Studies in Mathematics. 25(2), 71-87.
• Freudenthal, H. (2002). Revisiting mathematics education. China Lectures. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
• Gezer, M. (2023). Ortaokul matematik ders kitaplarındaki etkinliklerin öğrenme stilleri bağlamında sınıf düzeylerine ve öğrenme alanlarına göre incelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Gravemeijer, K. (1994). Educational development and developmental research in mathematics education. Journal for research in Mathematics Education. 25(5), 443-471.
• Güzel, M. (2020). Matematiksel öğrenme etkinliklerinin tasarım ve uygulama niteliğinin değerlendirilmesi için bir model önerisi. [Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Hitt, F. (2011). Construction of mathematical knowledge using graphic calculators (CAS) in the mathematics classroom. International Journal of Mathematical Education in Science. 42(6), 723-735.
• Kabakçıoğlu, E.B. (2023). Gerçekçi matematik eğitimi ve stem eğitim yaklaşımına göre matematik eğitiminin öğrencilerin matematik başarısı ve öğrenme kalıcılığına etkisi. [Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Koç Kök, B. (2024). Kesirler konusunun öğretiminde GeoGebra yazılımı ile matematiksel modeller kullanımının 5. sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına ve matematik tutumlarına etkisi. [Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Kwon, O.N. (2002). Conceptualizing the realistic mathematics education approach in the teaching and learning of ordinary differential equations. Education Resources Information Center. 11(2), 143-150.
• Lawshe, C.H. (1975). “A quantitative approach to content validity.” Personnel Psychology, 28(1), 563– 575.
• Mariotti, M.A. (2014). Transforming images in a DGS: The semiotic potential of the dragging tool for introducing the notion of conditional statement. Rezat, S., Hattermann, M. & Peter-Koop, A. (Ed.). İn Transformation-A Fundamental İdea of Mathematics Education. Ss. 168-186. Springer.
• Memiş, T. (2023). Ortaokul matematik öğretmenlerinin etkinlik süreçlerine dair değerlendirmeleri. [Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). Matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu (9-12.Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Owusu, R., Bonyah, E. & Arthur, Y.D. (2023). The effect of GeoGebra on university students’ understanding of polar coordinates. Cogent Education. 10(21), 1-28.
• Ödemiş, F. (2019). Gerçekçi matematik eğitiminin 9.sınıf matematik dersi öğretiminde başarıya etkisi. [Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Özgen, K. ve Alkan, H. (2011). Matematik öğretmen adaylarının öğrenme stiline göre etkinliklere yönelik tercih ve görüşlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 41(1), 325-338.
• Özgen, K. (2017). Matematiksel öğrenme etkinliği türlerine yönelik kuramsal bir çalışma: fonksiyon kavramı örneklemesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 17(3), 437-464.
• Özgen, K. (2021). Matematik okuryazarlığına yönelik soru tasarımında kontrol listesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 11(1), 259-298.
• Özmantar, M.F., Bozkurt, A., Demir, S., Bingölbali, E. ve Açıl, E. (2010). Sınıf öğretmenlerinin etkinlik kavramına ilişkin algıları. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. 30(1), 379-398.
• Sevim, H. (2019). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımına göre tasarlanan öğrenme ortamlarının 6. sınıf öğrencilerinin başarısına etkisi. [Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Suzuki, K. & Harnisch, D.L. (1995). Measuring cognitive complexity: an analysis of performance-based assessment in mathematics. Paper presented at the 1995 Annual Meeting of the American Educational Research Association, CA, Aprill 18-22, San Francisco.
• Stein, M.K., Grover, B.W. & Henningsen, M. (1996). Building student capacity for mathematical thinking and reasoning: An analysis of mathematical tasks used in reform classrooms. American Educational Research Journal. 33(2), 455-488.
• Streefland, L. (1991). Realistic Mathematics Education in Primary Schools. Freudenthal Institute. Utrecht University. The Netherlands: Kluwer Academics Publishers.
• Tartan, Y.S. (2023). Ortaokul matematik ders kitaplarındaki etkinliklerin matematiksel ilişkilendirme becerisi açısından incelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Tekin, M.O. (2023). Ortaöğretim matematik öğretmenlerinin katı cisimler konusunda teknoloji destekli etkinlik tasarlama süreçlerinin incelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Temur, F.D. (2023). Ortaokul öğrencilerinin matematikselleştirme süreçlerinin matematiksel modelleme problemleri aracılığıyla incelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi, Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Treffers, A. ( 1987). Three Dimensions- A Model of Goal and Theory Description in Mathematics Instruction. Dordrecht: Kluwer Academic.
• Treffers, A. ( 1993). Wiskobas and freudenthal realistic mathematics education. Educational Studies İn Mathematics. 25(1), 89-108.
• Trocki, A. & Hollebrands, K. (2018). The development of a framework for assessing dynamic geometry task quality. Digital Experiences in Mathematics Education. 4(2), 110-138.
• Uça, S. (2014). Öğrencilerin ondalık kesirleri anlamlandırmasında gerçekçi matematik eğitimi kullanımı: bir tasarı araştırması. [Doktora Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Uğurel, I. ve Bukova-Güzel, E. (2010). Matematiksel öğrenme etkinlikleri üzerine bir tartışma ve kavramsal bir çerçeve önerisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 39(1), 333-347.
• Uzun Yazıcı, K. (2024). Dinamik geometri destekli ortamda ortaokul öğrencilerinin geometrik muhakemelerinin incelenmesi. [Doktora Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Ünlüer, E. (2021). Geometri öğretimine teknolojinin entegrasyonu: ortaöğretim öğrencileri ile tasarım tabanlı bir araştırma. [Doktora Tezi, Eskişehir Anadolu Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Van den Heuvel-Panhuizen, M. & Drijvers, P. (2014). Realistic mathematics education. In S. Lerman (Ed.), Encyclopedia of Mathematics Education. SS. 521-534. Utrecht.
• Van den Heuvel-Panhuizen, M. & Wijers, M. (2005). Mathematics standards and curricula in the Netherlands. The İnternational Journal on Mathematics Education. 37(4). 1-25.
• Van den Heuvel-Panhuizen, M. (2000). Mathematics education in the Netherlands. Utrecht: Utrecht University. The Netherlands.
• Van den Heuvel-Panhuizen, M. (2020). International reflections on the netherlands didactics of mathematics. Visions on and Experiences with Realistic Mathematics Education. Utrecht: Utrecht University. The Netherlands. Nord University, Bodø. Norway.
• Winkler, R., Söllner, M. & Leimeister, J.M. (2021). Enhancing problem-solving skills with smart personal assistant technology. Computers and Education. 165(3), 1-15.
• Yeo, J.B. (2017). Development of a framework to characterise the openness of mathematical tasks. International Journal of Science and Mathmatic Education. 15(4), 175–191.
• Yılmaz, F. ve Şad, S.N. (2022). Matematik dersi için beceri temelli soru yazmaya yönelik bir kontrol listesi geliştirme çalışması. İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. 11(2), 363-395.
• Zulkardi, Z. (1999 ). How to design mathematics lessons based on the realistic approach. https://repository.unsri.ac.id/6362/1/rme.html.