MUŞ DEVLET HASTANESİ ÇOCUK GELİŞİMİ POLİKLİNİĞİNE ÇOCUK ERGEN RUH SAĞLIĞI VE HASTALIKLARI POLİKLİNİĞİNDEN YÖNLENDİRİLEN ÇOCUK VE AİLELERİNİN HİZMET ALMA NEDENLERİ VE SAĞLANAN HİZMETLERİN İNCELENMESİ

Year 2014, Volume: 3 Issue: 1, 6 - 10, 30.04.2014

Filiz Altıparmak Selma Tural Hesapçıoğlu

Abstract

AMAÇ: Amaç: Sürekli gelişen ve değişen çocukta tıpkı erişkinler gibi tam bir iyilik halinden bahsedebilmek için bedensel, ruhsal ve toplumsal iyilik halinin sağlanabilmesi gereklidir. Çocuk ruh sağlığına verilen önem toplumumuzda giderek artmaktadır. Bu artışla beraber çocuğun gelişimini nesnel olarak değerlendirme ihtiyacı da artmıştır. Çocuğun büyümesini, gelişmesini nesnel olarak değerlendiren testleri genellikle çocuk gelişimi uzmanları uygulamaktadır. Bu araştırmada Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine getirilen çocuklardan Çocuk Gelişimi polikliniğine yönlendirilenlerin, yakınmaları, yönlendirilme nedenleri ve uygulanan işlemlerin incelenmesi amaçlanmıştır.

YÖNTEMLER: Bu çalışmada 6 aylık süre içerisinde Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine getirilen çocukların dosyaları geriye dönük olarak taranmış, içlerinden çocuk gelişimi ve eğitimi uzmanına yönlendirilenler ayrılmıştır. Veriler SPSS 15.0 for windows’a girilerek analizleri yapılmıştır.

BULGULAR: Çalışmada değerlendirilen 425 çocuktan 166'sı kız (%39.1), 259’u (%60,9) erkektir. Olgular 0-16 yaş arasındadır (ortalama 4,7±3,8). Bu olgulardan 273’ü (%64,2) okul öncesi, 152’si (%35,7) okul çağı çocuklarından oluşmaktadır. Çocuk Gelişimi polikliniğine en sık yönlendirilme nedeni %51,5 ile büyüme değerlendirilmesi, %39,2 ile Ankara Gelişim Tarama Envanteri (AGTE) uygulanması isteğidir. Çocuk gelişimi ve eğitimi uzmanı tarafından olguların %84,2’sine gelişim destek önerileri verilmiş, %52,7’sinin büyüme değerlendirmeleri yapılmış, beslenme önerilerinde bulunulmuştur. %25,2’sine AGTE, %16,2’sine Denver gelişimsel tarama testi yapılmıştır.

SONUÇ: Bu araştırmada Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine getirilen çocukların yaklaşık 1/3’ünün çocuk gelişimi polikliniğine yönlendirildiği görülmektedir. Özellikle gelişim ve büyüme değerlendirmesi noktasında bu uygulamaların yapılamaması çocuklarda belirti vermeyen gelişimsel durumların atlanması ile sonuçlanabilir. Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları uzmanı ve pediatristlerin çalıştığı sağlık kurumlarında Çocuk gelişimi ve eğitimi uzmanlarının bulunması hastanın nesnel düzeylerde değerlendirilmesini ve ailelere danışmanlık yapma noktasında hekimin yükünün hafiflemesini sağlayacaktır.

Keywords

Çocuk gelişimi, çocuk gelişimi poliklinikleri, Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları

AN EVALUATION OF SERVICES PROVIDED TO CHILDREN AND FAMILIES REFERRED FROM THE CHILD AND ADOLESCENT PSYCHIATRY POLYCLINIC TO THE CHILD DEVELOPMENT POLYCLINIC OF A PUBLIC HOSPITAL, AND THEIR REASONS FOR RECEIVING SUCH SERVICES

Abstract

OBJECTIVE: Purpose: In this study, our aim was to investigate the complaints of children referred from the Child and Adolescent Psychiatry outpatient clinic to the Child Development polyclinic, the reasons for their referral, and the procedures that were performed.

METHODS: In this study, files of children admitted to the Child and Adolescent Psychiatry outpatient clinic within the past six months were scanned retrospectively, and the files of children referred to a child development and education specialist were selected. Data were analyzed by using the SPSS 15.0 for Windows program.

RESULTS: Of the 425 children evaluated within the context of this study, 166 (39.1%) were female, while 259 (60.9%) were male. Cases were between 0 and 16 years of age (mean age 4.7±3.8). It was determined that 273 (64.2%) of these cases were preschool children, while 152 (35.7%) were school age children. The most common reason for referral to the Child Development polyclinic was to evaluate growth, with a ratio of 51.5%; the second most common reason was the intention to administer the Ankara Development Screening Inventory (ADSI), with a ratio of 39.2%. The child development and education specialist provided recommendations for supporting growth to 84.2% of cases.

CONCLUSION: It was observed in this study that nearly one-third of all children admitted to the Child and Adolescent Psychiatry outpatient clinic were referred to the child development polyclinic. Failure to perform procedures for assessing development and growth in children can lead clinicians to overlook asymptomatic developmental conditions. The presence of child development and education specialists in institutions with Child and Adolescent psychiatrists and pediatricians will allow the objective assessment of child patients, and reduce the burden of physicians in terms of the counseling services for families.

Keywords

Child Development, Child Development Polyclinics, The Child And Adolescent Psychiatry Outpatient clinic

References

• 1. Alver F, Neil Postman'in Çocukluğun Yok Oluş Sürecinde iletişim Teknolojisi Eleştirisinin Eleştirisi. İletişim: Araştırmaları Dergisi, 2004;
• 2(2): 129-141. 2. Akyüz E. Çocuk Hakları Sözleşmesinin Temel İlkeleri Işığında Çocuğun Eğitim Hakkı. Milli Eğitim Dergisi 2001;151.
• 3. http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/1527.html Erişim tarihi: 12.03.2013 tarihinde internetten alınmıştır.
• 4. Akçakın M, Altınoğlu Dikmeer İ. Bilişsel Kuramlar: Piaget kuramına genel bakış. “Çuhadaroğu ÇF, Çoşkun A, İşeri E, Miral S, Motavallı N, Pehlivantürk B, Türkbay T, Uslu R, Ünal F (eds). Çocuk Ve Ergen Psikiyatrisi Temel Kitabı 1. Baskı” kitabında s.82-89, Ankara: Hekimler Yayın Birliği (2008).
• 5. Yörükoğlu A. Ruh sağlığı nedir? Çocuk Ruh sağlığı kitabı içinde s.13, Yirmi beşinci baskı (2002).
• 6. Özmert EN. Bebek ve Çocuklarda fizik inceleme. “Çuhadaroğu ÇF, Çoşkun A, İşeri E, Miral S, Motavallı N, Pehlivantürk B, Türkbay T, Uslu R, Ünal F (eds). Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Temel Kitabı 1. baskı”kitabında s.147-155, Ankara: Hekimler Yayın Birliği (2008).
• 7. Amerikan Psikiyatri Birliği. Ruhsal bozuklukların tanısal ve sayımsal el kitabı dördüncü baskı yeniden gözden geçirilmiş tam metin (DSM-IV-TR) Washington DC, 2000, (ed.Köroğlu E), s. 176-177, Hekimler yayın Birliği, Ankara (2007).
• 8. Savaşır I, Sezgin N, Erol N. Ankara Gelişim Tarama Envanteri el kitabı, düzeltilmiş dördüncü baskı, Ankara (2006).
• 9. Yalaz K, Anlar B, Bayoğlu BU. Denver II Gelişim tarama testi. Gelişimsel Çocuk Nörolojisi Derneği, Ankara (2009).
• 10. Katz, J., Önen, F., Demir, N., Uzlukaya, A., Uludağ, P. A Turkish Peabody Picture Vocabulary Test. Hacettepe Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1974; 6, (1-2): 129-140.
• 11. Öner, N. Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testlerden Örnekler. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları9 (2008).