İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ EĞİTİMLERİNE YÖNELİK ÇALIŞAN ALGILARININ BELİRLENMESİ

Year 2020, Volume: 8 Issue: 2, 1 - 19, 31.12.2020

Birsen Yener Aydın , Altan Doğan

Abstract

İnsan hayatının her alanında olduğu gibi, çalışanların sağlık ve güvenliğini ilgilendiren konularda eğitim oldukça önemli bir yere sahiptir. Eğitim ile birlikte insan davranışları değiştirilebilir ve çalışanların daha sağlıklı ve güvenli yaşamaları sağlanabilir. İş yerlerinde çalışanların sağlık ve güvenliklerini korumak amacıyla 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ve bu kanuna dayanarak birçok yönetmelik çıkartılmıştır. Yürürlükteki yönetmeliklerden bir tanesi de iş sağlığı ve güvenliği eğitimleri ile alakalıdır. Yönetmelik, işverenlerin iş yerlerinde verecekleri iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerini düzenlenmektedir. Bu çalışmada iş yerlerinde yönetmelik doğrultusunda verilen iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerine ilişkin çalışan algılarını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma sonunda, çalışanların iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerine yönelik algılarının orta düzeyde olduğu ve özel sektörde verilen iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerine ilişkin çalışan algılarının, kamuda verilen eğitimlere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur.

Keywords

İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimleri, 6331, İş Sağlığı ve Güvenliği, Kamu ve Özel Sektör Çalışanları

References

• Akpınar, T. (2017). İş sağlığı ve güvenliği. Yenilenmiş ve Genişletilmiş 3. Baskı, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Akpınar, T. (2018). İş sağlığı ve güvenliği hukuku. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Alper, Y. (1992). İşçi sağlığı ve iş güvenliği ile ilgili problemlere genel bir bakış. Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı Yayını.
• Aybek, A., Güvercin, Ö. ve Hurşitoğlu, Ç. (2003). Teknik personelin iş kazalarının nedenleri ve önlenmesine yönelik görüşlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma, KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 6(2): 91-100.
• Aydın, U., Karaca, N. G., Özgüler, V. C., Karaca, E., Yücesoy, Y. ve Demir, M. (2013). İş sağlığı ve güvenliği eğitiminin iş kazaları ve meslek hastalıklarını önlemesindeki rolü. Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası Dergisi, 27(4): 24-45.
• Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Balkır, Z. G. (1997). İş güvenliğinde eğitimin önemi. Mercek Dergisi, 2(7): 66-70.
• Balkır, Z. G. (2012). İş sağlığı ve güvenliği hakkının korunması: işverenin iş sağlığı ve güvenliği organizasyonu. Sosyal Güvenlik Dergisi (SGD), 2(1): 56-91.
• Büyüköztürk, Ş. (2015). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. 21. baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cam, İ. (1993). Türkiye’deki iş kazaları ve meslek hastalıkları probleminin çözümünde iş güvenliği eğitiminin önemi üzerine bir araştırma. Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı.
• Ceylan, H. (2012). Türkiye'deki iş sağlığı ve güvenliği eğitimi sorunlar ve çözüm önerileri. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 2(2): 94-104.
• Ceylan, H. ve Başhelvacı, V. S. (2011). Risk değerlendirme tablosu yöntemi ile risk analizi: Bir uygulama. International Journal of Engineering Research and Development, 3(2): 25-33.
• Cumhur, A. ve Ahıskalı, H. (2018). İş sağlığı ve güvenliği uygulamaları: hitit üniversitesi örneği. Mesleki Bilimler Dergisi (MBD), 7(2): 310-319.
• Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik, 2013. Ankara: Resmi Gazete (28648 sayılı).
• Çögenli, M. Z. ve Özer, M. (2017). İş kazalarını önlemede güvenlik kültürü. 2nd International Congress on Political, Economic and Social Studies (ICPESS), 19-22 May 2017, 58-70. Demirbilek, T. (2005). İş güvenliği kültürü. İzmir: Legal Yayıncılık.
• Doğan, A. (2016). Ülkemizdeki iş kazası ve meslek hastalıkları istatistiklerinin incelenmesi. International Congress of Management Economy and Policy, İstanbul, (1): 748-772.
• Dursun, S. (2013). İş güvenliği kültürünün çalışanların güvenli davranışları üzerine etkisi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 3(2): 61-75.
• Dursun, S. ve Keser, A. (2014). İş güvenliği farkındalığı ve iş güvenliği davranışları arasındaki ilişkilerin araştırılması: uygulamalı bir araştırma. Çalışma İlişkileri Dergisi, 5(2): 1-9.
• Ekmekci, Ö. T. (2014). İş Güvenliği ve Çalışan Sağlığı, içinde A. Ergeneli ve ark., İnsan Kaynakları Yönetimi. 1. Basım, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
• Erol, S. (2015). İş sağlığı ve güvenliği konusunda işveren, çalışan ve devletin rolü. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 2(4): 86-103.
• Eyrenci, Ö., Taşkent, S. ve Ulucan, D. (2014). Bireysel iş hukuku. Yenilenmiş 5. Baskı, İstanbul: Beta Yayınevi.
• Güven, R. (2006). Güvenlik kültürü oluşumunda eğitimin önemi. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 30(6): 5-11.
• Işık, R. (2006). İş sağlığı ve güvenliği için eğitim ve öğretim, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 30(6): 28-31.
• İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, 2012. Ankara: Resmi Gazete (28339 sayılı).
• Kalaycı, Ş. vd. (2008). Spss uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 3. Baskı, Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
• Karadeniz, O. (2012). Dünya'da ve türkiye'de iş kazaları ve meslek hastalıkları ve sosyal koruma yetersizliği. Çalışma ve Toplum, 34(3): 15-75.
• Karakoç, M. (2013). 6331 sayılı iş sağlığı ve güvenliği kanununa göre işverenin eğitim verme yükümlülüğü. Mali Çözüm Dergisi, 23: 277-285.
• Kılkış, İ. ve Seçil, D. (2012). İşverenin iş sağlığı ve güvenliği eğitimi verme yükümlülüğü üzerine bir inceleme. Çalışma İlişkileri Dergisi, 3(1), 23-47.
• Kılkış, İ. (2013). İş sağlığı ve güvenliği’nde yeni dönem: 6331 sayılı iş sağlığı ve güvenliği kanunu (isgk). İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 15(1): 17-41.
• Kılkış, İ. (2016). İş sağlığı ve güvenliği. 2. Baskı, Bursa: Dora Basım-Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
• Korkmaz, A. ve Avsallı, H. (2012). Çalışma hayatında yeni bir dönem: 6331 sayılı iş sağlığı ve güvenliği yasası. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 26: 153-167.
• Özgüler, A. T. ve Koca, T. (2013). Meslek yüksekokullarında iş sağlığı ve güvenliği eğitiminin gerekliliği. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 3(4): 15-20.
• Özgüler, A. T., Kaya, K., Kağızmanlı, B., ve Altuğ, M. (2016). Mühendislik fakültesi öğrencilerinin iş sağlığı ve güvenliği eğitimi yeterliliği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5: 75-86.
• Özkılıç, Ö. (2005). İş sağlığı ve güvenliği, yönetim sistemleri ve risk değerlendirme metodolojileri. Ankara: Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu.
• Reşitoğlu, B., Bağdatoğlu, Ö. T., Bahar, L. Ertürk, S. E., Apaydın, S. ve Pekoğlu, E. (2018). İş sağlığı ve güvenliği eğitiminin sağlık hizmetlerindeki öğrencilerin bilgi ve tutumlarına etkisi. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi (IBAD), 3(2): 459-473.
• Savcı, C., Şerbetçi, G. ve Kılıç, Ü. (2018). Sağlık disiplini öğrencilerinin iş sağlığı ve güvenliği konusunda eğitim alma ve iş kazasına maruz kalma durumu. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 5(1): 36-47.
• Sipahi, İ. (2006). İş sağlığı ve güvenliği'nde eğitimin önemi. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, 30(6): 24-27.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S. ve Çinko, M. (2008). Sosyal bilimlerde spss’le veri analizi. 2. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Sünbül, A. U. (2015). Türkiye’de iş sağlığı ve güvenliği eğitimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tekin, M. (1992). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğinin Önemi. Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı Yayını.
• Topçu, S. Y. ve İncirkuş, K. (2018). İş kazaları, yaralanmalar ve ilk yardım. E. Gökmeşe ve H. Yıldız (Eds), İş sağlığı ve güvenliği: 113-146. İstanbul: Lisans Yayıncılık Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.
• Topgül, S. ve Alan, Ç. (2017). Öğrencilerin iş güvenliği ve iş güvenliği eğitimi algısının değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2): 587-598.
• Tozkoparan, G. ve Taşoğlu, J. (2011). İş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ile ilgili işgörenlerin tutumlarını belirlemeye yönelik bir araştırma. Uludağ Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(1): 181-209.
• Ulutaşdemir, N., Dokur, M., Bayraktar, N., Bostanoğlu, H., Çopur, E. Ö. ve Çolakfakıoğlu, İ. (2015). Gaziantep'te özel bir fabrikada iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerinin değerlendirilmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 1(1).
• Uygur, M. ve Tanrıseven, I. (2017). Kamu çalışanlarının temel iş sağlığı ve güvenliği eğitim programına ilişkin görüşlerinin stufflebeam’in bağlam-girdi-süreç-ürün (cipp) modeline göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22): 1-14.
• Yıldırım, E. (2010). İşçi sağlığı ve iş güvenliğinde eğitimin rolü ve işgörenlerin işçi sağlığı ve iş güvenliği eğitimi konusundaki bilinç düzeylerini ölçmeye yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Yılmaz, F. (2009). Küreselleşme sürecinde gelişmekte olan ülkelerde ve Türkiye’de iş sağlığı ve güvenliği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 45-72.