Bu makalenin ana amacı, Şubat 1979 Devrimi sonucunda
kurulan İran İslam Cumhuriyetinden Humeyni’nin ölümüne kadar
olan dönemde Dış Politikaya Velayet-i Fakih teorisinin yansımasıdır.
İran Dış Politikasını kapsamlı bir değerlendirmeye tabi tutmak için,
genel siyasi/ uluslararası ilişkiler teorilerden ziyade İran’daki dini
kurumları, doktrinleri, Şiiliğin karakteristik özellikleri ile protest
yapısını bilmek gerekmektedir. Bu çalışmada, İran Dış Politikasını
tamamen anlayabilmek için geleneksel-Batı merkezli olan uluslararası
ilişkiler teorilerinin (Realizm, Liberalizm, Marksizm, Konstrüktivizm
vb.) ötesine bakılması bir zorunluluk olarak karşımızda durmaktadır.
Çalışmanın ilk kısımlarda, İran Dış Politikasında etkili olan unsurlar
ve dış politikada İran İslam Devriminin etkileri ve liderler, ana
hatlarıyla ele alınmakta, farklı yönleri açıklanmakta ve başarıları
değerlendirilmektedir. Sonrasında ise, İran İslam Cumhuriyeti’nin
Ortadoğu’daki ülkelere ve Amerikan Birleşik Devletleri’ne yönelik
politikaları tartışılmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Temmuz 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 2 |
BİLSAM Yayıncılık Bu dergi açık erişim sağlama politikasını benimsemiştir.
Dergide yayınlanan yazıların ilmî, fikrî ve hukukî sorumluluğu yazarlarına aittir. Yayın kurulu gönderilen yazıların yayınlanıp yayınlanmaması konusunda serbesttir. Dergiye gönderilen yazılar iade edilmez. DERGİYE GÖNDERİLEN YAYINLAR İNTİHAL AÇISINDAN İNCELENİR.
Yayımlanmış yazıların her türlü yayın hakkı Birey ve Toplum Dergisi'ne aittir. Dergide yayımlanmış yazılardan kaynak gösterilmeden alıntı yapılamaz.