Stratejik Yönetim, Toplam Kalite Yönetimi ve Motivasyon İlişkisi: Meslek Yüksek Okulu Öğrencileri Üzerinde Ampirik Bir Araştırma

Year 2019, Volume: 8 Issue: 1, 294 - 313, 30.06.2019

Mehmet Ölmez , S. Mustafa Önen

Abstract

Stratejik yönetim, örgütün çevresel koşullarını göz önüne alarak kendi
içindeki yapı ve faaliyetleri düzenlemesi ve değişikliklere karşı kendi kendini
sürekli yenilemesi yoluyla gerçekleştirilen dinamik bir süreçtir. Bir örgütte
stratejik yönetimin başarısını belirleyen birçok faktör vardır. Toplam Kalite
Yönetimi (TKY) ve motivasyon bu faktörlerden bazısı; belki de en önemlileridir.
Örgütsel verimlilik ve etkililiğin artırılmasında kuşkusuz stratejik yönetim
süreci içinde örgütte TKY anlayışının sağlanması ile bireylerin motivasyon
düzeylerinin artırılması arasında yakın bir ilişki bulunmaktadır. Hatta örgütte
bireylerin motive edilmesi, örgütün TKY anlayışına da büyük ölçüde hizmet etmiş
olacaktır. Dolayısıyla örgütte stratejik yönetim, TKY ve motivasyon unsurlarının
birbirlerini tamamlayıcı ve destekleyici yönleri dikkat çekmektedir. Bu
araştırmanın esas amacı, stratejik yönetim, TKY ve motivasyon arasındaki ilişki
düzeyini saptamak ve bu kapsamda Bitlis Eren Üniversitesi’ne bağlı Meslek
Yüksek Okulu öğrencileri üzerinde ampirik bir araştırma yapmaktır. Araştırmada
Bitlis Eren Üniversitesi’ne bağlı üç Meslek Yüksek Okulundaki toplam 476
öğrenciye bizzat araştırmacı tarafından anket uygulanmıştır.  

Keywords

Strateji, Stratejik Yönetim, Toplam Kalite Yönetimi, Motivasyon

References

• Connor, P. E. (1997). Total Quality Management: A Selective Commentary on Its Human. Public Administration Review, Vol.57, Issue:6, 501-509.Coşkun, C. A. (2000). Yönetimde Rönesans ve Kalite Devrimi. Ankara: TOSYÖV Yayınları.Dean, J. W. & Bowen, D. E. (1994). Management Theory and Total Quality, Improving Research and Practice Through Theory Development. Academy of Management Review, 19(3): 392-418.Eroğlu, E. (2002). Örgütsel İletişim Kalitesi İçin Toplam Motivasyon Yönetimi. Kurgu Dergisi, S: 19, 163-168.Ginter, P. M. & White, D. D. (1982). A Social Learning Approach to Strategic Management: Toward A Theoretical Foundation. Academy of Management Review, Vol.7, No.2, 253-261.Güner, S. ( 2005). Stratejik Yönetim Anlayışı ve Kamu Yönetimi. Türk İdare Dergisi, Sayı: 446.Hackman, R. & Wageman, R. (1995). Total Quality Management: Empirical, Conceptual, and Practical Issues. Administrative Science Quarterly, 40(2), 309-342.Harrison, S. J. & Stupak, R. (1993). Total Quality Management: The Organizational Equivalent of Truth in Public Administration Theory and Practice. Public Administration Quarterly, Winter 93, Vol. 16, Issue 4, 416-429. Keser, A. (2006). Çalışma Yaşamında Motivasyon. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.Lawler III, E. E. (2017). Reinventing Talent Management. Berrett-Koehler Publishers, First Edition.Leblebici, D. N. (2004). Örgüt-Çevre İlişkisinde Yeni Perspektif Arayışı: Dinamik Örgütsel Çevre ve Örgütsel Doku. HÜ İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 2.Önen, S. M. ve Kanayran, H. G. (2015). Liderlik ve Motivasyon: Kuramsal Bir Değerlendirme. Birey ve Toplum Dergisi, Cilt:5, Sayı:10, 43-64.Panfil, G. & Nechita, D. (2015). Fundamental Principles in Strategic Management. European Journal of Public Order and National Security, Issue 8, Volume II, 5-9.Pettigrew, A. M., Thomas, H., Whittington, R. (2002). Strategic Management: The Strengths and Limitations of a Field. Handbook of Strategy and Management, London: Sage, 3-29.Salisbury, D. (1996). Five Technologies for Educational Change. New Jersey: Educational Technology Publications.Şencan, H., Ordun, G. (2000). İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Öğrencilerinin Üniversiteye Giriş Sınav Tercihleri ile Derslerden Duydukları Memnuniyet ve Mesleki Yönelimlerine İlişkin Göstergeler. İ.Ü İşletme Fakültesi Dergisi, C.29, Sayı.14. Toplam Kalite Yönetimi Araştırma Komitesi (1994). Toplam Kalite Yönetiminde Türkiye Perspektifi. İstanbul: Üniform Yayıncılık. Tortop, N., İsbir E., Aykaç B., Yayman H., Özer M. A. (2016). Yönetim Bilimi. Ankara: Nobel Yayınları.Wong, R. (2000). Motivation: A Biobehavioural Approach. Cambridge University Press.Wright, P. C. & Grant, E. S. (1995). The Strategic Application of TQM Principles to Salesforce Management: A Human Resource Perspective. Journal of Marketing Theory and Practice, 3(3), 10-22.Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.Yenen, Z. ve Gözlü S. (2003). Yüksek Öğretimde Müşteri Beklentileri: Türkiye’den Örnekler. İTÜ Mühendislik Dergisi, Cilt 2, Sayı 2, İstanbul.