Benim buradaki amacım Kitâbu’ş-Şifâ’nın Metafizik’inde (İlâhiyyât, özellikle
II.4’te) İbn Sînâ’nın ortaya koyduğu madde-sûret ilişkisine dikkat çekmektir. İbn
Sînâcı müzakere sadece Aristotelesci bir konunun gelişimini göstermekle kalmaz,
aynı zamanda İbn Sînâcı sebepler sisteminin tüm yapısını da ortaya koyar. O, İbn
Sînâcı sistemin en temel prensiplerinden birini yani taşma veya taşıp yayılmayı
(feyz) içermektedir. İlgiye değer bir diğer şey de İbn Sînâ’nın inşa ettiği mantıksal
yapıdır: O, benim “türdeşlik delili” (İlâhiyyât, II.4, 80.14-83.3) diye isimlendirmeyi
teklif ettiğim bir delil kullanmaktadır ki, [bu delil] sadece madde ile sûret arasın-
daki ilişkide değil, ruh ile beden arasındaki ilişki (Kitâbu’n-Nefs, V.4) ve Zorunlu
Varlık’ın (İlâhiyyât, I.6) birliğinin kanıtlanmasında da önemli bir rol oynar.
Journal Section | Translations |
---|---|
Authors | |
Publication Date | August 17, 2016 |
Submission Date | February 17, 2017 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 4 Issue: 7 |