Research Article
BibTex RIS Cite

Year 2025, Issue: 30, 230 - 244, 29.10.2025
https://doi.org/10.29029/busbed.1688784

Abstract

References

  • Aktaş, H., ve Akduman, B. (2023). Diyalojik İletişim İlkeleri Bağlamında Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medya kullanımı: Twitter Örneği. Yeni Medya(14), 284-309. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1221884
  • Asta, H., & Yağmurlu, A. (2022). Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş’ın Twitter Kullanım Pratiklerinin Diyalojik İletişim Bağlamında İncelenmesi: Yurt Sorunu Örneği. Yeni Medya, 2022(13), 418-442. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1142903
  • Atayakul F. A (2007). Türkiye’de demokrat parti döneminde genel seçimler (1950-1954-1957) [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
  • Bortree, D. S., & Seltzer, T. (2009). Dialogic strategies and outcomes: An analysis of environmental advocacy groups’ Facebook profiles. Public Relations Review, 35(3), 317-319.
  • Canbek, T., & Özekmekçi, M. İ. (2024). 31 Mart 2024 Yerel Seçimlerinde İstanbul Ve Ankara’daki Favori Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının X Kullanım Pratikleri Üzerine Bir Değerlendirme. Uluslararası İlişkiler Ve Diplomasi, 7(1), 23-52. https://doi.org/10.51763/uid.1490979
  • Coombs, W. T. (2020). Political Public Relations and Crisis Communication A Public Relations Perspective.  Stromback, J., & Kiousis, S. (Eds.). Political Public Relations: Concepts, Principles, and Applications (pp. 208-226). Second Edition. New York: Routledge.
  • Cumhuriyet Halk partisi (t.y). Tarihçe. https://chp.org.tr/chp-tarihi
  • Çağlar, N., & Köklü, P. H. (2017). Yeni Medyanın Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanımı: Siyasal Partilerin Resmi Web Sitelerine Yönelik Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 148-173. https://doi.org/10.19145/gumuscomm.277833
  • Darı, A. B. (2018). Sosyal Medya Ve Siyaset: Türkiye’deki Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımı. Al Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 1-10.
  • Doğan, A., & Alptekin, G. (2018). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: “TBMM Üyelerinin Twitter Kullanım Pratikleri Üzerine İnceleme”. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 737-756.
  • Doğan, A. (2017). Türkiye’de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Eraslan, M. C. (2022) Siyasal Reklam Ve Sosyal Medya: Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımları Üzerine İnceleme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 8 (2), 191-206
  • Kamanlıoğlu E. B., & Göztaş, A. (2010). Politik İletı̇şimde Bir Alan Olarak İnternette Gündemlerin Yönlendı̇rı̇lmesı̇: Obama’nın Seçim Kampanyası Özelı̇nde Bir Değerlendirme. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi(5), 277-298.
  • Karlı, İ., & Değirmencioğlu, G. (2011). Siyasal İletişim Açısından Siyasal Partilerin İnternet Mecrasından Yararlanma Biçimleri Ve Karşılaştırmalı Bir Analiz. Marmara İletişim Dergisi(18), 141-161.
  • Kent, M. L., Taylor, M. (1998). Building Dialogic Relationships Through the World Wide Web. Public Relations Review. Cilt: 24, Sayı: 3, 321-334.
  • Kent, M. L., Taylor, M. (2002). Toward a Dialogic Theory of Public Relations. Public Relations Review. Cilt: 28, Sayı: 1, 21-37.
  • Kiousis, S., & Strömbäck, J. (2014). PoliticalPublic Relations. In C. Reinemann (Ed.). Political Communication. Berlin, Boston: De Gruyter Mouton.
  • Kılıç, E. A.(2013). Seçmen Tercihinde İmaj Faktörü: Siyasal Parti ve Aday İmajı Karşılaştırmasına Yönelik Bir Alan Araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 36(1), 49.
  • Kılıç, N.(2019). 31 Mart 2019 Yerel Seçimlerinde Ankara Ve İzmir Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. İnif E-Dergi Kasım 2019, 4(2), 196-213
  • Kırıkçı, S. (2024). Siyasal İletişimin Hedef Kitlesi Olarak Z Kuşağı: Siyasi Yardımlar Üzerinden Bir Değerlendirme. SDÜ İFADE, 6(1), 29-43.
  • Korkmaz, S., & Öztürk, G. (2023). Metaverse’ün Etkinlik Yönetimindeki Rolü: Türkiye’deki Kurumlar Üzerine Bir Araştırma. Anasay(26), 238-249. https://doi.org/10.33404/anasay.1368304
  • Korkut, Y. (2022). Siyasal İletişimde Bir Araç Olarak Youtube Kullanımı. Atatürk İletişim Dergisi(23), 30-35. https://doi.org/10.54614/communicata.2022.1034755
  • Pirnazarov, M (2023). Siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: Iı dağlık karabağ savaşında I. H. Aliyev ve N.V. Paşinyan’ın twitter kullanımı[Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Akdeniz Üniversitesi.
  • Meriç, Ö. (2017). Çevrimiçi Siyasal İletişim Üzerine Bir Literatür Değerlendirmesi. Selçuk İletişim, 9(4), 25-39.
  • Metin, O., & Ünal, Ş. (2022). İçerik Analizi Tekniği: İletişim Bilimlerinde ve Sosyolojide Doktora Tezlerinde Kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 273-294. https://doi.org/10.18037/ausbd.1227356
  • Onat, F., & Okmeydan, C. K. (2015). Politik Halkla İlişkilerde Sosyal Medya Kullanımı: 30 Mart 2014 Yerel Seçimleri ve 10 Ağustos 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(23), 79-94. https://doi.org/10.31123/akil.436870
  • Övür, M. (2011). 12 Eylül’den 12 Haziran’a siyasi partiler Cumhuriyet Halk Partisi (CHP). Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (Seta Analiz), 40, 1-23.
  • Özer M.A. & Güler E.(2014). Yöneticiler İçin İmaj Yönetimi Stratejileri. 3. Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi 49, (1), 34-66.
  • Sadakaoğlu, M. C. (2023). Siyasal dil ve söylem: Siyasal aktörlerin Twitter kullanımları üzerine bir araştırma. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (37), 716-729.
  • Silsüpür, Ö. (2021). Siyasal Katılım, Siyasal İletişim Ve Medya. Türkiye Mesleki Ve Sosyal Bilimler Dergisi(6), 163-172. https://doi.org/10.46236/jovosst.953891
  • Soncu, A. G. (2018). Siyasal Halkla İlişkiler Açısından Analoji. AJIT-E: Academic Journal of Information Technology, 9(33), 209-220. https://doi.org/10.5824/1309-1581.2018.3.012.x
  • Şaşmaz, E (2019). Siyasal iletişim süreçlerinde lider imajı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Marmara Üniversitesi.
  • Toledano, M. (2018). Dialogue, Strategic Communication and Ethical Public Relations: Lessons From Martin Buber’s Political Activism. Public Relations Review. Cilt: 44, Sayı: 1,131-141
  • Tosyali, H.(2022). Siyasal Halkla İlişkilerde Gündem Belirleme: Twitter Üzerinden Bir Analiz. A'dan Z'ye İletişim Çalışmaları-5 . İksad Yayınları,Ankara.
  • Tütüncü-Esmer, G. (2008). Propaganda, söylem ve sloganlarla ortanın solu. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(3), 69-85.
  • Toy, E. (2019). Bir siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: 31 Mart 2019 yerel seçimlerinde cumhur ittifakı ve millet ittifakı’nın Twitter kullanımı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Marmara Üniversitesi.
  • Yaşar, İ. H. (2022). Siyasal İletişim Aracı Olarak Twitter Platformu: Siyasal Partiler Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 14-33. https://doi.org/10.17336/igusbd.783137
  • Yaylagül L. (2006). Kitle İletişim Kuramları, Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Dipnot Yayınları, Ankara. Yolcu, N. (2016). Politik Halkla İlişkiler Üretimi Olarak Bülten Gazeteciliği. Intermedia International E-Journal, 3(4), 178-195.

POLİTİK HALKLA İLİŞKİLER UYGULAMALARI BAĞLAMINDA X PLATFORMU KULLANIMI

Year 2025, Issue: 30, 230 - 244, 29.10.2025
https://doi.org/10.29029/busbed.1688784

Abstract

İnsanoğlu tarih boyunca teknolojik gelişmeleri yakından takip etmekte ve kolayca benimsemektedir. Yaşadığımız yüzyılda da insanoğlu yeni iletişim teknolojilerini benimsemekte ve yaşamlarında önemli ölçüde belirleyici olmasına müsaade etmektedir. Şüphesiz birçok alan üzerinde etkili olan yeni iletişim teknolojileri, politik halkla ilişkiler üzerinde de etkisini göstermektedir. Politika ile uğraş veren bireyler çeşitli stratejiler bağlamında kitleler üzerinde etkili olabilmektedir. Bu stratejilerin üretilmesinde, geliştirilmesinde ve uygulanmasında şüphesiz teknolojik gelişmeler önemli bir konumda yer almaktadır. Siyasal iletişim sadece seçim dönemleri ile sınırlı kalmamaktadır. Tüm zamanlarda hedefleri ve amaçları çerçevesinde yeni iletişim teknolojileri vasıtasıyla hedef kitle ile iletişim kurmaktadır. Yeni iletişim teknolojilerinin yapısında bulundurmuş olduğu bir takım özellikleri bağlamında politik halkla ilişkiler uygulayıcıları hedef kitlelerle iki yönlü iletişim kurabilmekte bunun yanında daha fazla kitleye ulaşabilmektedirler. Bu çalışmada; siyasal alanın önemli kurumlarında olan ana muhalefet partisinin sosyal medya platformu olan X platformundaki pratiklerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu bağlamda, Cumhuriyet Halk Partisinin X sosyal medya hesabı içerik çözümleme yöntemiyle incelenmekte ve politik halkla ilişkiler uygulamaları bağlamında değerlendirilmeye çalışılmaktadır. Örneklem olarak daha yoğun bir içerik üretim dönemi olan 21 Ekim 2023 ile 19 Kasım 2023 tarihleri arasında gerçekleştirilen kongre dönemi seçilmektedir. Sonuç itibariyle incelenen içeriklerin yoğunlukla haber yönetimi ve gündem belirleme bağlamında oluşturulduğu tespit edilmiştir. Kitlelerin istenilen bir davranışı sergilemesi açısından uygulanan politik halkla ilişkiler sosyal paylaşım ağlarında üretilen içerikler üzerinde her daim durulması elzem konulardan bir tanesidir. Bu bağlamda bu çalışma politik halkla ilişkiler bağlamında üretilecek sonraki çalışmalar için önem arz etmektedir.

References

  • Aktaş, H., ve Akduman, B. (2023). Diyalojik İletişim İlkeleri Bağlamında Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medya kullanımı: Twitter Örneği. Yeni Medya(14), 284-309. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1221884
  • Asta, H., & Yağmurlu, A. (2022). Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş’ın Twitter Kullanım Pratiklerinin Diyalojik İletişim Bağlamında İncelenmesi: Yurt Sorunu Örneği. Yeni Medya, 2022(13), 418-442. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1142903
  • Atayakul F. A (2007). Türkiye’de demokrat parti döneminde genel seçimler (1950-1954-1957) [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
  • Bortree, D. S., & Seltzer, T. (2009). Dialogic strategies and outcomes: An analysis of environmental advocacy groups’ Facebook profiles. Public Relations Review, 35(3), 317-319.
  • Canbek, T., & Özekmekçi, M. İ. (2024). 31 Mart 2024 Yerel Seçimlerinde İstanbul Ve Ankara’daki Favori Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının X Kullanım Pratikleri Üzerine Bir Değerlendirme. Uluslararası İlişkiler Ve Diplomasi, 7(1), 23-52. https://doi.org/10.51763/uid.1490979
  • Coombs, W. T. (2020). Political Public Relations and Crisis Communication A Public Relations Perspective.  Stromback, J., & Kiousis, S. (Eds.). Political Public Relations: Concepts, Principles, and Applications (pp. 208-226). Second Edition. New York: Routledge.
  • Cumhuriyet Halk partisi (t.y). Tarihçe. https://chp.org.tr/chp-tarihi
  • Çağlar, N., & Köklü, P. H. (2017). Yeni Medyanın Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanımı: Siyasal Partilerin Resmi Web Sitelerine Yönelik Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 148-173. https://doi.org/10.19145/gumuscomm.277833
  • Darı, A. B. (2018). Sosyal Medya Ve Siyaset: Türkiye’deki Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımı. Al Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 1-10.
  • Doğan, A., & Alptekin, G. (2018). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: “TBMM Üyelerinin Twitter Kullanım Pratikleri Üzerine İnceleme”. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 737-756.
  • Doğan, A. (2017). Türkiye’de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Eraslan, M. C. (2022) Siyasal Reklam Ve Sosyal Medya: Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımları Üzerine İnceleme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 8 (2), 191-206
  • Kamanlıoğlu E. B., & Göztaş, A. (2010). Politik İletı̇şimde Bir Alan Olarak İnternette Gündemlerin Yönlendı̇rı̇lmesı̇: Obama’nın Seçim Kampanyası Özelı̇nde Bir Değerlendirme. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi(5), 277-298.
  • Karlı, İ., & Değirmencioğlu, G. (2011). Siyasal İletişim Açısından Siyasal Partilerin İnternet Mecrasından Yararlanma Biçimleri Ve Karşılaştırmalı Bir Analiz. Marmara İletişim Dergisi(18), 141-161.
  • Kent, M. L., Taylor, M. (1998). Building Dialogic Relationships Through the World Wide Web. Public Relations Review. Cilt: 24, Sayı: 3, 321-334.
  • Kent, M. L., Taylor, M. (2002). Toward a Dialogic Theory of Public Relations. Public Relations Review. Cilt: 28, Sayı: 1, 21-37.
  • Kiousis, S., & Strömbäck, J. (2014). PoliticalPublic Relations. In C. Reinemann (Ed.). Political Communication. Berlin, Boston: De Gruyter Mouton.
  • Kılıç, E. A.(2013). Seçmen Tercihinde İmaj Faktörü: Siyasal Parti ve Aday İmajı Karşılaştırmasına Yönelik Bir Alan Araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 36(1), 49.
  • Kılıç, N.(2019). 31 Mart 2019 Yerel Seçimlerinde Ankara Ve İzmir Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. İnif E-Dergi Kasım 2019, 4(2), 196-213
  • Kırıkçı, S. (2024). Siyasal İletişimin Hedef Kitlesi Olarak Z Kuşağı: Siyasi Yardımlar Üzerinden Bir Değerlendirme. SDÜ İFADE, 6(1), 29-43.
  • Korkmaz, S., & Öztürk, G. (2023). Metaverse’ün Etkinlik Yönetimindeki Rolü: Türkiye’deki Kurumlar Üzerine Bir Araştırma. Anasay(26), 238-249. https://doi.org/10.33404/anasay.1368304
  • Korkut, Y. (2022). Siyasal İletişimde Bir Araç Olarak Youtube Kullanımı. Atatürk İletişim Dergisi(23), 30-35. https://doi.org/10.54614/communicata.2022.1034755
  • Pirnazarov, M (2023). Siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: Iı dağlık karabağ savaşında I. H. Aliyev ve N.V. Paşinyan’ın twitter kullanımı[Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Akdeniz Üniversitesi.
  • Meriç, Ö. (2017). Çevrimiçi Siyasal İletişim Üzerine Bir Literatür Değerlendirmesi. Selçuk İletişim, 9(4), 25-39.
  • Metin, O., & Ünal, Ş. (2022). İçerik Analizi Tekniği: İletişim Bilimlerinde ve Sosyolojide Doktora Tezlerinde Kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 273-294. https://doi.org/10.18037/ausbd.1227356
  • Onat, F., & Okmeydan, C. K. (2015). Politik Halkla İlişkilerde Sosyal Medya Kullanımı: 30 Mart 2014 Yerel Seçimleri ve 10 Ağustos 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(23), 79-94. https://doi.org/10.31123/akil.436870
  • Övür, M. (2011). 12 Eylül’den 12 Haziran’a siyasi partiler Cumhuriyet Halk Partisi (CHP). Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (Seta Analiz), 40, 1-23.
  • Özer M.A. & Güler E.(2014). Yöneticiler İçin İmaj Yönetimi Stratejileri. 3. Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi 49, (1), 34-66.
  • Sadakaoğlu, M. C. (2023). Siyasal dil ve söylem: Siyasal aktörlerin Twitter kullanımları üzerine bir araştırma. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (37), 716-729.
  • Silsüpür, Ö. (2021). Siyasal Katılım, Siyasal İletişim Ve Medya. Türkiye Mesleki Ve Sosyal Bilimler Dergisi(6), 163-172. https://doi.org/10.46236/jovosst.953891
  • Soncu, A. G. (2018). Siyasal Halkla İlişkiler Açısından Analoji. AJIT-E: Academic Journal of Information Technology, 9(33), 209-220. https://doi.org/10.5824/1309-1581.2018.3.012.x
  • Şaşmaz, E (2019). Siyasal iletişim süreçlerinde lider imajı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Marmara Üniversitesi.
  • Toledano, M. (2018). Dialogue, Strategic Communication and Ethical Public Relations: Lessons From Martin Buber’s Political Activism. Public Relations Review. Cilt: 44, Sayı: 1,131-141
  • Tosyali, H.(2022). Siyasal Halkla İlişkilerde Gündem Belirleme: Twitter Üzerinden Bir Analiz. A'dan Z'ye İletişim Çalışmaları-5 . İksad Yayınları,Ankara.
  • Tütüncü-Esmer, G. (2008). Propaganda, söylem ve sloganlarla ortanın solu. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(3), 69-85.
  • Toy, E. (2019). Bir siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: 31 Mart 2019 yerel seçimlerinde cumhur ittifakı ve millet ittifakı’nın Twitter kullanımı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Marmara Üniversitesi.
  • Yaşar, İ. H. (2022). Siyasal İletişim Aracı Olarak Twitter Platformu: Siyasal Partiler Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 14-33. https://doi.org/10.17336/igusbd.783137
  • Yaylagül L. (2006). Kitle İletişim Kuramları, Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Dipnot Yayınları, Ankara. Yolcu, N. (2016). Politik Halkla İlişkiler Üretimi Olarak Bülten Gazeteciliği. Intermedia International E-Journal, 3(4), 178-195.

The Use of Platform X in the Context of Political Public Relations Practices

Year 2025, Issue: 30, 230 - 244, 29.10.2025
https://doi.org/10.29029/busbed.1688784

Abstract

Throughout history, humanity has closely followed and readily embraced technological advancements. In the 21st century, people are embracing new communication technologies and allowing them to significantly influence their lives. New communication technologies, which undoubtedly impact many areas, also have an impact on political public relations. Individuals engaged in politics can influence the masses through various strategies. Technological advances play a crucial role in the development, development, and implementation of these strategies. Political communication is not limited to election cycles. At all times, people communicate with their target audiences through new communication technologies, aligned with their goals and objectives. Due to certain inherent characteristics of new communication technologies, political public relations practitioners can establish two-way communication with their target audiences and reach a wider audience. This study aims to examine the practices of the main opposition party, a key political institution, on the social media platform X. In this context, the Republican People's Party's X social media account is examined using content analysis and evaluated within the context of political public relations practices. The congress period, which took place between October 21, 2023, and November 19, 2023, was chosen as the sample. As a result, it was determined that the analyzed content was primarily created within the context of news management and agenda setting. Political public relations, which is implemented to influence audiences to exhibit desired behavior, is a crucial issue, and the content produced on social media should always be emphasized. Therefore, this study is crucial for future studies in the field of political public relations.

References

  • Aktaş, H., ve Akduman, B. (2023). Diyalojik İletişim İlkeleri Bağlamında Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medya kullanımı: Twitter Örneği. Yeni Medya(14), 284-309. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1221884
  • Asta, H., & Yağmurlu, A. (2022). Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş’ın Twitter Kullanım Pratiklerinin Diyalojik İletişim Bağlamında İncelenmesi: Yurt Sorunu Örneği. Yeni Medya, 2022(13), 418-442. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1142903
  • Atayakul F. A (2007). Türkiye’de demokrat parti döneminde genel seçimler (1950-1954-1957) [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Üniversitesi.
  • Bortree, D. S., & Seltzer, T. (2009). Dialogic strategies and outcomes: An analysis of environmental advocacy groups’ Facebook profiles. Public Relations Review, 35(3), 317-319.
  • Canbek, T., & Özekmekçi, M. İ. (2024). 31 Mart 2024 Yerel Seçimlerinde İstanbul Ve Ankara’daki Favori Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının X Kullanım Pratikleri Üzerine Bir Değerlendirme. Uluslararası İlişkiler Ve Diplomasi, 7(1), 23-52. https://doi.org/10.51763/uid.1490979
  • Coombs, W. T. (2020). Political Public Relations and Crisis Communication A Public Relations Perspective.  Stromback, J., & Kiousis, S. (Eds.). Political Public Relations: Concepts, Principles, and Applications (pp. 208-226). Second Edition. New York: Routledge.
  • Cumhuriyet Halk partisi (t.y). Tarihçe. https://chp.org.tr/chp-tarihi
  • Çağlar, N., & Köklü, P. H. (2017). Yeni Medyanın Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanımı: Siyasal Partilerin Resmi Web Sitelerine Yönelik Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 148-173. https://doi.org/10.19145/gumuscomm.277833
  • Darı, A. B. (2018). Sosyal Medya Ve Siyaset: Türkiye’deki Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımı. Al Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 1-10.
  • Doğan, A., & Alptekin, G. (2018). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: “TBMM Üyelerinin Twitter Kullanım Pratikleri Üzerine İnceleme”. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 737-756.
  • Doğan, A. (2017). Türkiye’de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Eraslan, M. C. (2022) Siyasal Reklam Ve Sosyal Medya: Siyasi Partilerin Sosyal Medya Kullanımları Üzerine İnceleme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 8 (2), 191-206
  • Kamanlıoğlu E. B., & Göztaş, A. (2010). Politik İletı̇şimde Bir Alan Olarak İnternette Gündemlerin Yönlendı̇rı̇lmesı̇: Obama’nın Seçim Kampanyası Özelı̇nde Bir Değerlendirme. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Düşünceler Hakemli E-Dergisi(5), 277-298.
  • Karlı, İ., & Değirmencioğlu, G. (2011). Siyasal İletişim Açısından Siyasal Partilerin İnternet Mecrasından Yararlanma Biçimleri Ve Karşılaştırmalı Bir Analiz. Marmara İletişim Dergisi(18), 141-161.
  • Kent, M. L., Taylor, M. (1998). Building Dialogic Relationships Through the World Wide Web. Public Relations Review. Cilt: 24, Sayı: 3, 321-334.
  • Kent, M. L., Taylor, M. (2002). Toward a Dialogic Theory of Public Relations. Public Relations Review. Cilt: 28, Sayı: 1, 21-37.
  • Kiousis, S., & Strömbäck, J. (2014). PoliticalPublic Relations. In C. Reinemann (Ed.). Political Communication. Berlin, Boston: De Gruyter Mouton.
  • Kılıç, E. A.(2013). Seçmen Tercihinde İmaj Faktörü: Siyasal Parti ve Aday İmajı Karşılaştırmasına Yönelik Bir Alan Araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 36(1), 49.
  • Kılıç, N.(2019). 31 Mart 2019 Yerel Seçimlerinde Ankara Ve İzmir Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. İnif E-Dergi Kasım 2019, 4(2), 196-213
  • Kırıkçı, S. (2024). Siyasal İletişimin Hedef Kitlesi Olarak Z Kuşağı: Siyasi Yardımlar Üzerinden Bir Değerlendirme. SDÜ İFADE, 6(1), 29-43.
  • Korkmaz, S., & Öztürk, G. (2023). Metaverse’ün Etkinlik Yönetimindeki Rolü: Türkiye’deki Kurumlar Üzerine Bir Araştırma. Anasay(26), 238-249. https://doi.org/10.33404/anasay.1368304
  • Korkut, Y. (2022). Siyasal İletişimde Bir Araç Olarak Youtube Kullanımı. Atatürk İletişim Dergisi(23), 30-35. https://doi.org/10.54614/communicata.2022.1034755
  • Pirnazarov, M (2023). Siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: Iı dağlık karabağ savaşında I. H. Aliyev ve N.V. Paşinyan’ın twitter kullanımı[Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Akdeniz Üniversitesi.
  • Meriç, Ö. (2017). Çevrimiçi Siyasal İletişim Üzerine Bir Literatür Değerlendirmesi. Selçuk İletişim, 9(4), 25-39.
  • Metin, O., & Ünal, Ş. (2022). İçerik Analizi Tekniği: İletişim Bilimlerinde ve Sosyolojide Doktora Tezlerinde Kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 273-294. https://doi.org/10.18037/ausbd.1227356
  • Onat, F., & Okmeydan, C. K. (2015). Politik Halkla İlişkilerde Sosyal Medya Kullanımı: 30 Mart 2014 Yerel Seçimleri ve 10 Ağustos 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(23), 79-94. https://doi.org/10.31123/akil.436870
  • Övür, M. (2011). 12 Eylül’den 12 Haziran’a siyasi partiler Cumhuriyet Halk Partisi (CHP). Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (Seta Analiz), 40, 1-23.
  • Özer M.A. & Güler E.(2014). Yöneticiler İçin İmaj Yönetimi Stratejileri. 3. Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi 49, (1), 34-66.
  • Sadakaoğlu, M. C. (2023). Siyasal dil ve söylem: Siyasal aktörlerin Twitter kullanımları üzerine bir araştırma. Rumelide Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (37), 716-729.
  • Silsüpür, Ö. (2021). Siyasal Katılım, Siyasal İletişim Ve Medya. Türkiye Mesleki Ve Sosyal Bilimler Dergisi(6), 163-172. https://doi.org/10.46236/jovosst.953891
  • Soncu, A. G. (2018). Siyasal Halkla İlişkiler Açısından Analoji. AJIT-E: Academic Journal of Information Technology, 9(33), 209-220. https://doi.org/10.5824/1309-1581.2018.3.012.x
  • Şaşmaz, E (2019). Siyasal iletişim süreçlerinde lider imajı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Marmara Üniversitesi.
  • Toledano, M. (2018). Dialogue, Strategic Communication and Ethical Public Relations: Lessons From Martin Buber’s Political Activism. Public Relations Review. Cilt: 44, Sayı: 1,131-141
  • Tosyali, H.(2022). Siyasal Halkla İlişkilerde Gündem Belirleme: Twitter Üzerinden Bir Analiz. A'dan Z'ye İletişim Çalışmaları-5 . İksad Yayınları,Ankara.
  • Tütüncü-Esmer, G. (2008). Propaganda, söylem ve sloganlarla ortanın solu. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(3), 69-85.
  • Toy, E. (2019). Bir siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: 31 Mart 2019 yerel seçimlerinde cumhur ittifakı ve millet ittifakı’nın Twitter kullanımı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Marmara Üniversitesi.
  • Yaşar, İ. H. (2022). Siyasal İletişim Aracı Olarak Twitter Platformu: Siyasal Partiler Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 14-33. https://doi.org/10.17336/igusbd.783137
  • Yaylagül L. (2006). Kitle İletişim Kuramları, Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Dipnot Yayınları, Ankara. Yolcu, N. (2016). Politik Halkla İlişkiler Üretimi Olarak Bülten Gazeteciliği. Intermedia International E-Journal, 3(4), 178-195.
There are 38 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication Studies, Social Media Studies
Journal Section Articles
Authors

Ersin Yazıcı 0000-0002-8632-502X

Early Pub Date October 26, 2025
Publication Date October 29, 2025
Submission Date May 1, 2025
Acceptance Date September 17, 2025
Published in Issue Year 2025 Issue: 30

Cite

APA Yazıcı, E. (2025). POLİTİK HALKLA İLİŞKİLER UYGULAMALARI BAĞLAMINDA X PLATFORMU KULLANIMI. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(30), 230-244. https://doi.org/10.29029/busbed.1688784