Bellek sorunsalı son otuz yıllık süreç içerisinde, güncel sanat platformunda önemli bir tartışma konusu haline geldi. Bu sorunsalın tam anlamıyla ifade edildiği anların incelenmesi önemlidir. Bu çalışmada, birbirinden yaklaşık yüz sene aralıkla üretilmiş olan Aby Warburg’un Mnemosyne Atlas’ı ve Carolyn Christov-Bakargiev’in 14. İstanbul Bienali: Tuzlu Su: Düşünce Biçimleri Üzerine Bir Teori (2015) ele alınacaktır. Bu projeler farklı amaçlarla üretilmiş olsalar da yapısal olarak benzerlikler taşımaktadır. Her iki proje de bellek ya da “görülmeyen’’ bellek sorunsalını kendilerine has bir yöntemle ele almaktadır. Bu makalede, çalışmaların sinematik ve fotografik iletişim yöntemleriyle oluşturulan nasıl dinamik birer harita modeli ortaya koyduğu tartışılacaktır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 16 Sayı: 4 |