Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of The Animated Cartoon of Puzzle Tower In Accordance with Polya’s Problem Solving Steps In Mathematics Teaching

Yıl 2023, Cilt: 2 Sayı: 1, 35 - 49, 27.03.2023

Öz

In this research, we aimed to examine the television cartoon series called “Bulmaca Kulesi” (meaning Puzzle Tower), which is a domestic television production on the Channel of Turkish Radio and Television Corporation as “TRT Çocuk” (TRT Children), in accordance with Polya’s Problem Solving Steps in teaching mathematics. In the research, the document analysis technique, one of the qualitative research methods, was used and the data were analyzed with the content analysis method. In the research, all parts of the Bulmaca Kulesi cartoon that were made available on the internet (total 54 episodes as of June 2021) were accessed, and it was decided to select and analyze the most recent five episodes that have been broadcast as of June 2021 in order to be up-to-date. A textual translation of six chapters has been made, the findings were indicated by the chapter number, and the analysis of the contents in accordance with Polya’s Problem Solving Steps has been provided by taking appropriate sections and dialogs. In the content of the cartoon, it was seen that children named Aslı, Mert and Can and a robot named Lugit thought on the puzzle and solved what they had read at the beginning and tried to solve them by encountering new puzzles or problems in the continuation of the cartoon. It was found that in all of the cartoon sections examined, the steps of understanding the problem, the step of planning, the steps of applying the plan and evaluating the result, which are the steps of the problem solving process of Polya, are included, alternative ways are considered, and the correct results are reached by reasoning and considering the data. It was found that the viewers are presented with examples of behaviour related to the problem-solving process such as being patient, working collaboratively, thinking, considering alternative ways, organizing data, analyzing and evaluating, and some scientific information are included. In addition, it is thought that this cartoon contributed to children in understanding the nature of the problem solving process.

Kaynakça

  • Aksoy, B. (2003). Problem çözme yönteminin çevre eğitiminde uygulanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(14), 83-98. https://dergipark.org.tr/tr/pub/pauefd/issue/11129/133094 adresinden erişilmiştir.
  • Altun, M. (2000). İlköğretimde problem çözme öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 147, 27-33.
  • Altun, M. (2006). Matematik öğretiminde gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 223-238. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/153290 adresinden erişilmiştir.
  • Arslan, M. (2016). Kitle iletişim araçları, medya ve din ilişkisi üzerine. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 5-26.
  • Aydın, B. (2018). Türkiye'de çocuk televizyon kanallarındaki çizgi filmlerin çocukluğa etkisi üzerine bir içerik analizi (Master's thesis, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
  • Ayvacı, H. Ş. (2010). Okul öncesi dönem çocuklarının bilimsel süreç becerilerini kullanma yeterliliklerini geliştirmeye yönelik pilot bir çalışma. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4(2), 1-24.
  • Baki, M. F. (2006). A new asymmetric pyramidally solvable class of the traveling salesman problem. Operations research letters, 34(6), 613-620.
  • Bakırcıoğlu, R. (2012). Ansiklopedik Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü. İstanbul: Anı Yayıncılık.
  • Balay, R. (2004). Globalization, information society and education. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 61-82.
  • Başal, H. A. (1995). Gelişim kuramlarının uygulanabilirliğine ilişkin bir yordama. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 29-32.
  • Bayramin, T. (2020). 6. sınıf öğrencilerinin zekâ oyunlarında kullandığı problem çözme stratejilerinin belirlenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
  • Binbaşıoğlu, C. (1988). Eğitime giriş. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
  • Bingham, A. (1998). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi (A. F. Oğuzkan, Trans.). İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Bloom, B. S. (1956). Taxonomy of educational objectives. Vol. 1: Cognitive domain. New York: McKay, 20, 24.
  • Bozkurt, A. (2017). Açık ve uzaktan öğrenme kapsamında dijital bölünme. In Açık ve Uzaktan Öğrenmede Bireysel Farklılıklar (pp. 23-46). Anadolu Üniversitesi.
  • Büyükbaykal, G. (2007). Televizyonun çocuklar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi| Istanbul University Faculty of Communication Journal, (28).
  • Cesur, S., & Paker, O. (2007). Televizyon ve çocuk: Çocukların TV programlarına ilişkin tercihleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 106-125.
  • Çalık, T., & Sezgin, F. (2005). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 55-66.
  • Charles, R., & Lester, F. (1982). Teaching problem solving: What, why and how. Palo Alto, Calif.:Dale Seymour Publications.
  • Clark, V. L. P., & Creswell, J. W. (2008). The mixed methods reader. Sage.
  • Çakır, T. (2007). İlköğretim 7. sınıf matematik dersinde çember ve daire konusunun öğretiminde problem tabanlı öğrenme modelinin başarıya, kalıcılığa ve tutuma etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Balıkesir Üniversitesi.
  • Didiş, M. G., Erbaş, A. K., & Çetinkaya, B. (2016). Matematik öğretmen adaylarının öğrenci hatalarına yönelik pedagojik yaklaşımları. İlköğretim Online, 15(4).
  • Durkheim, E. (1950). Terbiye ve Sosyoloji. (çev. İ. M. Seydol). İstanbul: Sinan Matbaası.
  • Erden, M. (2008). Eğitim bilimlerine giriş. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Ergün, M. (1994). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Ocak Yayınları, 5.
  • Ergüney, M. (2015). Uzaktan eğitimin geleceği: MOOC (Massive Open Online Course). Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(4), 15-22.
  • Gelen, İ. (2017). P21-Program ve öğretimde 21. yüzyıl beceri çerçeveleri (ABD Uygulamaları). Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 15-29.
  • International Society for Technology in Education. (2007). National educational technology standards for students. ISTE (Interntl Soc Tech Educ).
  • İrge, N. F. (2012). Enformasyon toplumu ve toplumsal değişim sürecinde sosyal medya. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (17), 63-86.
  • Karabulut, B. (2015). Bilgi toplumu çağında dijital yerliler, göçmenler ve melezler. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 11-23.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, S. N. (2020). 7. sınıf öğrencilerinin hikaye kartı ve hikaye küpü kullanarak oluşturdukları problemlerdeki problem kurma becerilerinin ve yaratıcılıklarının incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
  • Kaya, Z., & Uzoğlu, M. (2020). Çizgi filmlerin eğitim alanında kullanılmasıyla ilgili yapılan çalışmaların incelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 16 (Eğitim ve Toplum Özel sayısı), 6194-6214. https://doi.org/10.26466/opus.803593.
  • Kırık, A. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, (21), 73-94.
  • Konuk, N., & Güntaş, S. (2019). Sosyal medya kullanımı eğitimi ve bir eğitim aracı olarak sosyal medya kullanımı. International Journal of Entrepreneurship and Management Inquiries, 3(4), 1-25.
  • Krulik, S., & Rudnick, J. A. (1988). Problem Solving: A Handbook for Elementary School Teachers. Allyn & Bacon/Logwood Division, 160 Gould Street, Needham Heights, MA 02194-2310.
  • Larson, L. C., & Miller, T. N. (2011). 21st century skills: Prepare students for the future. Kappa Delta Pi Record, 47(3), 121-123.
  • Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage.
  • Oğuzkan, A. F. (1993). Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: Emel Matbaacılık.
  • Özden Y. ve Turan, S. (2014). Eğitim bilimine giriş. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Öztürk, C., & Karayağız, G. (2007). Çocuk ve televizyon. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(2), 81-85.
  • Pehlivan, A. (2017). Açık ve örgün eğitim sosyal bilgiler ders kitapları ve öğretim programında somut olmayan kültürel miras ögelerinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Polya, G. (1957). How to solve it; a new aspect of mathematical method. Garden City, NY: Doubleday.
  • Polya, G. (1981). Mathematical discovery: On understanding, learning, and teaching problem solving,(Combined Edition). New York, John Willey & Son.
  • Sarpkaya, H. ve Yılmaz, S. (2015). Eğitimin temel kavramları. Tanrıöğen, A., & Sarpkaya, R. (Ed.). (2015). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sünbül, A. M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Eğitim Yayınevi.
  • Süral, İ. (2015). Açık ve uzaktan öğrenmede teknolojik altyapının oluşturulması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(4), 81-95.
  • Şentürk, M., & Turğut, M. (2011). Televizyon programları, reklamlar ve çocuklar. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 27(27).
  • Şişman, M. (2006). Eğitim bilimlerine giriş. Pegem Yayıncılık. Ankara.
  • Yayla, D. (2005). Egitim kavramının etik açıdan analizi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1).
  • Toluk Z, & Olkun, S., “Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi:Kavrama İçin Öğretim”, Eğitimde İyi Örnekler Konferansı, Sabancı Üniversitesi, İstanbul, (2004).
  • Tuncer, M., & Tuncer, M. (2007). Sanal eğitim-öğretim ve geleceği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(20), 112-132.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). (2022). Türk Dil Kurumu Sözlükleri. https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • Usun, S. (2003). Advantages of computer based educational technologies for adult learners. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 2(4), 3-9.
  • Yamamoto, T. G., Demiray, U. ve Kesim, M. (Ed.). (2010). Türkiye’de e-öğrenme: Gelişmeler ve uygulamalar. Ankara: Eflatun Yayınevi.
  • Yaşar, Ö. G. D. M., & Paksoy, İ. (2011). Çizgi filmlerdeki saldırgan içerikli görüntülerin çocukların serbest oyunları sırasındaki saldırganlık düzeylerine etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 279-298.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin yayıncılık.
  • Yılmaz Güntay, G. (2019). Çocuk Televizyon Kanallarının Yeni Medyada Genişleyen Kullanım Alanı ve Değişen Televizyon Seyri: TRT Çocuk, Baby TV ve Disney Junior Örnekleri. Akdeniz İletişim, (31).
  • Yüzer, T. V., & Kurubacak, G. (2018). Dijital Okur Yazarlık. https://www.munzur.edu.tr/birimler/akademik/armer/tusem/Pages/file/dijital_okur_yazarlik.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Zhu, Y., & Fan, L. (2006). Focus on the representation of problem types in intended curriculum: A comparison of selected mathematics textbooks from Mainland China and the United States. International Journal of Science and Mathematics Education, 4(4), 609-626.

Bulmaca Kulesi Çizgi Filminin Matematik Öğretiminde Polya’nın Problem Çözme Basamaklarına Uygun Olarak İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 2 Sayı: 1, 35 - 49, 27.03.2023

Öz

Bu çalışmada yerli bir yapım olan TRT Çocuk ekranlarında yayınlanan Bulmaca Kulesi isimli çizgi filmin matematik öğretiminde Polya’nın Problem Çözme Basamaklarına uygun olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniği kullanılmıştır veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmada Bulmaca Kulesi çizgi filminin internet ortamında erişime sunulmuş olan tüm bölümlerine (2021 Haziran itibariyle toplam 54 bölüm) erişilmiş olup, güncel olması bakımından en son yayınlanmış beş bölümünün amaçlı örnekleme yöntemi ile seçilip, incelenmesine karar verilmiştir. Beş bölümün metinsel dökümü yapılmış olup, bulgular bölüm numarası ile belirtilmiş, uygun kesitler, diyaloglar alınarak Polya’nın Problem Çözme Basamaklarına uygun olarak içeriklerin analizi sağlanmıştır. Çizgi filmin içeriğinde Aslı, Mert ve Can isimli çocukların ve Lugit isimli bir robotun başlangıçta okudukları bilmece üzerine düşündükleri, problemleri çözdükleri ve çizgi filmin devamında da yeni bulmacalar ya da sorunlarla karşılaşarak bunları çözmeye çalıştıkları görülmüştür. İncelenen çizgi film bölümlerinin hepsinde Polya’nın problem çözme sürecinin basamakları olan problemi anlama basamağının, plan yapma basamağının, planı uygulama ve sonucu değerlendirme basamaklarının yer aldığı, alternatif yolların düşünüldüğü, verilerin dikkate alınarak, akıl yürütülerek doğru sonuca ulaşıldığı belirlenmiştir. İzleyicilere içeriğinde sabırlı olma, işbirlikli çalışma, düşünme, alternatif yolları dikkate alma, verileri düzenleme, analiz etme, değerlendirme gibi problem çözme sürecine ilişkin davranış örneklerinin sunulduğu ve bilimsel bazı bilgilere yer verildiği tespit edilmiştir. Ek olarak bu çizgi filmde çocuklara problem çözme sürecinin doğasını anlamaları konusunda da katkı sağlanmış olduğu düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Aksoy, B. (2003). Problem çözme yönteminin çevre eğitiminde uygulanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(14), 83-98. https://dergipark.org.tr/tr/pub/pauefd/issue/11129/133094 adresinden erişilmiştir.
  • Altun, M. (2000). İlköğretimde problem çözme öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 147, 27-33.
  • Altun, M. (2006). Matematik öğretiminde gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 223-238. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/153290 adresinden erişilmiştir.
  • Arslan, M. (2016). Kitle iletişim araçları, medya ve din ilişkisi üzerine. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 5-26.
  • Aydın, B. (2018). Türkiye'de çocuk televizyon kanallarındaki çizgi filmlerin çocukluğa etkisi üzerine bir içerik analizi (Master's thesis, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
  • Ayvacı, H. Ş. (2010). Okul öncesi dönem çocuklarının bilimsel süreç becerilerini kullanma yeterliliklerini geliştirmeye yönelik pilot bir çalışma. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4(2), 1-24.
  • Baki, M. F. (2006). A new asymmetric pyramidally solvable class of the traveling salesman problem. Operations research letters, 34(6), 613-620.
  • Bakırcıoğlu, R. (2012). Ansiklopedik Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü. İstanbul: Anı Yayıncılık.
  • Balay, R. (2004). Globalization, information society and education. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 61-82.
  • Başal, H. A. (1995). Gelişim kuramlarının uygulanabilirliğine ilişkin bir yordama. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 29-32.
  • Bayramin, T. (2020). 6. sınıf öğrencilerinin zekâ oyunlarında kullandığı problem çözme stratejilerinin belirlenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
  • Binbaşıoğlu, C. (1988). Eğitime giriş. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
  • Bingham, A. (1998). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi (A. F. Oğuzkan, Trans.). İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Bloom, B. S. (1956). Taxonomy of educational objectives. Vol. 1: Cognitive domain. New York: McKay, 20, 24.
  • Bozkurt, A. (2017). Açık ve uzaktan öğrenme kapsamında dijital bölünme. In Açık ve Uzaktan Öğrenmede Bireysel Farklılıklar (pp. 23-46). Anadolu Üniversitesi.
  • Büyükbaykal, G. (2007). Televizyonun çocuklar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi| Istanbul University Faculty of Communication Journal, (28).
  • Cesur, S., & Paker, O. (2007). Televizyon ve çocuk: Çocukların TV programlarına ilişkin tercihleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 106-125.
  • Çalık, T., & Sezgin, F. (2005). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 55-66.
  • Charles, R., & Lester, F. (1982). Teaching problem solving: What, why and how. Palo Alto, Calif.:Dale Seymour Publications.
  • Clark, V. L. P., & Creswell, J. W. (2008). The mixed methods reader. Sage.
  • Çakır, T. (2007). İlköğretim 7. sınıf matematik dersinde çember ve daire konusunun öğretiminde problem tabanlı öğrenme modelinin başarıya, kalıcılığa ve tutuma etkisi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Balıkesir Üniversitesi.
  • Didiş, M. G., Erbaş, A. K., & Çetinkaya, B. (2016). Matematik öğretmen adaylarının öğrenci hatalarına yönelik pedagojik yaklaşımları. İlköğretim Online, 15(4).
  • Durkheim, E. (1950). Terbiye ve Sosyoloji. (çev. İ. M. Seydol). İstanbul: Sinan Matbaası.
  • Erden, M. (2008). Eğitim bilimlerine giriş. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Ergün, M. (1994). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Ocak Yayınları, 5.
  • Ergüney, M. (2015). Uzaktan eğitimin geleceği: MOOC (Massive Open Online Course). Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(4), 15-22.
  • Gelen, İ. (2017). P21-Program ve öğretimde 21. yüzyıl beceri çerçeveleri (ABD Uygulamaları). Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 15-29.
  • International Society for Technology in Education. (2007). National educational technology standards for students. ISTE (Interntl Soc Tech Educ).
  • İrge, N. F. (2012). Enformasyon toplumu ve toplumsal değişim sürecinde sosyal medya. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (17), 63-86.
  • Karabulut, B. (2015). Bilgi toplumu çağında dijital yerliler, göçmenler ve melezler. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 11-23.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, S. N. (2020). 7. sınıf öğrencilerinin hikaye kartı ve hikaye küpü kullanarak oluşturdukları problemlerdeki problem kurma becerilerinin ve yaratıcılıklarının incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
  • Kaya, Z., & Uzoğlu, M. (2020). Çizgi filmlerin eğitim alanında kullanılmasıyla ilgili yapılan çalışmaların incelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 16 (Eğitim ve Toplum Özel sayısı), 6194-6214. https://doi.org/10.26466/opus.803593.
  • Kırık, A. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, (21), 73-94.
  • Konuk, N., & Güntaş, S. (2019). Sosyal medya kullanımı eğitimi ve bir eğitim aracı olarak sosyal medya kullanımı. International Journal of Entrepreneurship and Management Inquiries, 3(4), 1-25.
  • Krulik, S., & Rudnick, J. A. (1988). Problem Solving: A Handbook for Elementary School Teachers. Allyn & Bacon/Logwood Division, 160 Gould Street, Needham Heights, MA 02194-2310.
  • Larson, L. C., & Miller, T. N. (2011). 21st century skills: Prepare students for the future. Kappa Delta Pi Record, 47(3), 121-123.
  • Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage.
  • Oğuzkan, A. F. (1993). Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: Emel Matbaacılık.
  • Özden Y. ve Turan, S. (2014). Eğitim bilimine giriş. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Öztürk, C., & Karayağız, G. (2007). Çocuk ve televizyon. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(2), 81-85.
  • Pehlivan, A. (2017). Açık ve örgün eğitim sosyal bilgiler ders kitapları ve öğretim programında somut olmayan kültürel miras ögelerinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Polya, G. (1957). How to solve it; a new aspect of mathematical method. Garden City, NY: Doubleday.
  • Polya, G. (1981). Mathematical discovery: On understanding, learning, and teaching problem solving,(Combined Edition). New York, John Willey & Son.
  • Sarpkaya, H. ve Yılmaz, S. (2015). Eğitimin temel kavramları. Tanrıöğen, A., & Sarpkaya, R. (Ed.). (2015). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sünbül, A. M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Eğitim Yayınevi.
  • Süral, İ. (2015). Açık ve uzaktan öğrenmede teknolojik altyapının oluşturulması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(4), 81-95.
  • Şentürk, M., & Turğut, M. (2011). Televizyon programları, reklamlar ve çocuklar. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 27(27).
  • Şişman, M. (2006). Eğitim bilimlerine giriş. Pegem Yayıncılık. Ankara.
  • Yayla, D. (2005). Egitim kavramının etik açıdan analizi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1).
  • Toluk Z, & Olkun, S., “Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi:Kavrama İçin Öğretim”, Eğitimde İyi Örnekler Konferansı, Sabancı Üniversitesi, İstanbul, (2004).
  • Tuncer, M., & Tuncer, M. (2007). Sanal eğitim-öğretim ve geleceği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(20), 112-132.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). (2022). Türk Dil Kurumu Sözlükleri. https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • Usun, S. (2003). Advantages of computer based educational technologies for adult learners. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 2(4), 3-9.
  • Yamamoto, T. G., Demiray, U. ve Kesim, M. (Ed.). (2010). Türkiye’de e-öğrenme: Gelişmeler ve uygulamalar. Ankara: Eflatun Yayınevi.
  • Yaşar, Ö. G. D. M., & Paksoy, İ. (2011). Çizgi filmlerdeki saldırgan içerikli görüntülerin çocukların serbest oyunları sırasındaki saldırganlık düzeylerine etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 279-298.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin yayıncılık.
  • Yılmaz Güntay, G. (2019). Çocuk Televizyon Kanallarının Yeni Medyada Genişleyen Kullanım Alanı ve Değişen Televizyon Seyri: TRT Çocuk, Baby TV ve Disney Junior Örnekleri. Akdeniz İletişim, (31).
  • Yüzer, T. V., & Kurubacak, G. (2018). Dijital Okur Yazarlık. https://www.munzur.edu.tr/birimler/akademik/armer/tusem/Pages/file/dijital_okur_yazarlik.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Zhu, Y., & Fan, L. (2006). Focus on the representation of problem types in intended curriculum: A comparison of selected mathematics textbooks from Mainland China and the United States. International Journal of Science and Mathematics Education, 4(4), 609-626.
Toplam 60 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Emre Ev Çimen 0000-0002-6835-6578

Erken Görünüm Tarihi 27 Mart 2023
Yayımlanma Tarihi 27 Mart 2023
Gönderilme Tarihi 11 Ağustos 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ev Çimen, E. (2023). Bulmaca Kulesi Çizgi Filminin Matematik Öğretiminde Polya’nın Problem Çözme Basamaklarına Uygun Olarak İncelenmesi. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(1), 35-49.