Kök Türkçe döneminde henüz Türk dilinde olmayan sızıcı f sesi, ilk defa Uygur Türkçesi metinlerinde, aslen f’li olan ödünç sözcüklerin yanı sıra p > f değişikliğine uğramış bazı Türkçe sözcüklerde karşımıza çıkmaktadır. Din değişikliği ile birlikte Uygur alfabesinin yanında Arap alfabesini de kullanmaya başlayan Türkler, Hakaniye Türkçesinden itibaren, içinde f sesi geçen ödünç sözcüklerin yazımında bu sesi bolca kullanmışlardır. Uygur Türkçesinde ve Hakaniye Türkçesinde f karakteri ile yazılan ödünç sözcükler, Codex Cumanicus’ta da Latin harfleri ile yine f biçiminde yazılmışlardır. Klasik Çağatay Türkçesinde Ali Şir Nevâî’nin eserlerinden itibaren bazı Türkçe sözcüklerde az sayıda da olsa p > f değişikline rastlanmaktadır. Klasik Sonrası Çağatay Türkçesi döneminde, bilhassa Doğu Türkistan bölgesinde yazılan metinlerde ise p > f değişikliğine uğramış sözcüklerin sayısı oldukça artmıştır. Bu makalede, Fransa Millî Kütüphanesi (Bibliothèque nationale de France) “SUPPL. TURC. 1010” numarada kayıtlı olan Şâh-nâme adlı el yazması eserden hareketle, p ve özellikle f sesinin Kök Türkçeden Çağatay Türkçesine kadar uzanan süreçteki durumu, Türk dilinde, patlayıcı bir ses olan p’den, sızıcı bir ses olan f’ye geçiş eğilimi incelenmiş ve Klasik Sonrası Dönem’de Doğu Türkistan bölgesinde yazılan Çağatay Türkçesinin Kumul ağzına dayandığı fikri ileri sürülmüştür.
Çağatay Türkçesi p > f değişikliği patlayıcı ve sızıcı ünsüzler Şâh-nâme Kumul ağzı
The spirant f sound, which was not yet in the Turkish language during the Orkhon Turkish period, appears for the first time in Uyghur Turkish texts, in some Turkish words that have undergone p > f change, as well as in loanwords that originally had f. The Turks, who started to use the Arabic alphabet as well as the Uyghur alphabet with the change of religion, have used this sound abundantly in the writing of loanwords with f sound in them since Hakaniye Turkish. Loanwords written with the character f in Uyghur Turkish and Hakaniye Turkish are written in Latin letters in the form of f in Codex Cumanicus. In Classical Chagatai Turkish, from the works of Ali Şir Nevai onwards, p > f change is found in some Turkish words, albeit in small numbers. In the Post-Classical Chagatai Turkish period, especially in the texts written in the East Turkistan region, the number of words with p > f change has increased considerably. In this article, based on the manuscript Shāh-nāme, which is registered in the National Library of France (Bibliothèque nationale de France) under the number "SUPPL. TURC. 1010", the status of p and especially f sound from Orkhon Turkish to Chagatai Turkish, the tendency of transition from p, which is an explosive sound, to f, which is an infiltrative sound, in Turkish language are analyzed and the idea that Chagatai Turkish written in the East Turkistan region in the Post-Classical Period is based on the Kumul dialect is put forward.
Chagatai Turkish p > f change plosive and spirant consonants Shāh-nāme Kumul dialect
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Tarihi Kuzey Doğu Türk Dili (Harezm, Kıpçak, Çağatay) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 7 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 9 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 1 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 2 |
Çeşm-i Cihan: Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları E-Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Dergimiz aşağıdaki indeksler tarafından taranmaktadır: