Sustainable and Resilient Cities in the Pandemic Period: The Case of Çankırı

Yıl 2022, , 128 - 157, 26.12.2022

Büşra Konak , İsmet Akbaş

https://doi.org/10.18074/ckuiibfd.1178744

Öz

The epidemic disease caused by the Covid-19 virus, which entered our lives in January-2020, spread all over the world in a short time with the effect of globalization and caused serious problems in cities, revealing the necessity of creating a city resistant to epidemics. Although the rapid flow in the city made it difficult to control the epidemic in mega cities, the epidemic process in micro cities was overcome more systematically and comfortably. This situation, which constitutes the starting point of the research, caused to understand how the Covid-19 epidemic process was and is being passed in Çankırı, a micro city. In this direction, face-to-face interviews were conducted with 5 authorized persons working in selected public institutions Çankırı using the "in-depth interview" method. As a result of the interviews, it was understood that the epidemic process in Çankırı was systematically and somewhat more comfortable. Because, in Çankırı, which is a micro city, communication between institutions is easier in case of risk, and the chance of rapid intervention is more, and this has led to serious reductions in case and death rates.

Anahtar Kelimeler

Sustainable City, Smart City, Resilient City, Epidemics, Covid-19

Pandemi Döneminde Sürdürülebilir ve Dirençli Kentler: Çankırı Örneği

Öz

Ocak-2020 tarihinde hayatımıza giren Covid-19 virüsünün neden olduğu salgın hastalık, küreselleşmenin etkisiyle kısa sürede tüm dünyaya yayılmış ve kentlerde ciddi sorunlara yol açmış olması salgın hastalıklara dirençli bir kent oluşturma gerekliliğini ortaya koymuştur. Mega kentlerde, kent içi akışın hızlı olması salgının kontrolünü zorlaştırmış olsa da, mikro kentlerde salgın süreci daha sistemli ve rahat atlatılmıştır. Araştırmanın çıkış noktasını oluşturan bu durum, mikro bir kent olan Çankırı’da Covid-19 salgın sürecinin nasıl geçirildiğini ve geçirilmekte olduğunu anlamaya neden olmuştur. Bu doğrultuda “derinlemesine mülakat” yöntemi ile Çankırı içerisinden seçilmiş kamu kurumlarında görev yapan 5 yetkili kişi yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Yapılan mülakatlar sonucunda Çankırı’da salgın sürecinin sistemli ve bir nebze de olsa daha rahat geçirildiği anlaşılmıştır. Çünkü mikro kent olan Çankırı’da risk durumlarında kurumlar arası iletişim daha kolay sağlanarak hızlı müdahale şansı daha çok olmuş, bu durum vaka ve ölüm oranlarında ciddi azalmalara yol açmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilir kent, Akıllı kent, Dirençli kent, Salgın hastalıklar, Covid-19

Kaynakça

• AFAD. https://www.afad.gov.tr/aciklamali-afet-yonetimi-terimleri-sozlugu (Erişim: 02.04.2020).
• Akbaş, İ. (2018). Akıllı kentler: AB ve Türkiye analizi. Sosyal Bilimler Dergisi, 5(26), 139-163.
• Campell, S. (1996). Green cities, growing cities, just cities? urban planning and the conradictions of sustainable development. Journal Of The American Planning Association, (62): 296-312.
• Ciumasu, I. M. C. (2013). Dynamic desicion trees for building resilience into future eco-cities. Technologcal Forecasting & Social Change, 80, 1804-1814. Çankırı Valiliği (2022). Covid-19 haftalık verileri (02.05.2022-08-05.2022).
• Çiriş, S. (2017). Kentsel planlamada paradigma değişiminin bir ürünü: “dirençli ulaştırma” ve İstanbul kenti üzerine inceleme. 12. Ulaştırma Kongresi (Ulaştırma Politikaları) Bildiriler Kitabı, 24-26 Mayıs 2017 içinde (ss. 147-156). Ufuk Ofset.
• Dinç, B. (2020). Bilgi çağında yeni bir geçiş: kentsel dönüşümden akıllı kentsel dönüşüme. (Yüksek Lisans Tezi). Yök Tez Kataloğu veri tabanından erişildi.
• Ertürk, H. (1996). Sürdürülebilir kentler. Yeni Türkiye Habitat II Özel Sayısı, 1(8): 174-178.
• European Parliament (2014). Mapping smart cities in the EU. https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/etudes/join/2014/507480/IPOL- ITRE_ET(2014)507480_EN.pdf (Erişim: 01.03.2020).
• Gataric, D., Belij, M., Dercan, B., Filipovic, D. (2019). The origin and development of garden cities an overview. Collection of Papers, Faculty of Geography at The University Of Belgrade, 67(1), 33-43.
• Göksu, Ç. (2012). Eko-kent. M. Ersoy (Ed.). Kentsel Planlama Ansiklopedik Sözlük içinde (ss. 106-107). Ninova Yayınları: İstanbul.
• Harvey, D. (1999). Postmodernliğin durumu (Sungur Savran, Çev.). Metis Yayınları: İstanbul.
• Holling, C. S. (1973). Resilience and stability of ecological systems. Annual Review Of Ecology, Evolution and Systematics, 4(1), 1-23.
• https://sustainablecities.eu/fileadmin/repository/Aalborg_Charter/Aalborg_CharteC_English.pdf. (Erişim: 08.09.2020).
• https://www.akillisehirler.gov.tr/2019/11/28/beyaz-bulten/. (Erişim: 07.06.2020).
• https://www.consilium.europa.eu/media/21216/82736.pdf. (Erişim: 05.05.2020).
• Jong, M., Wang, D., Yu, C. (2013). Exploring the relevance of the eco-city concept in china: the case of shenzhen sino-dutch low carbon-city. Journal Of Urban Technology, 20(1), 95-113.
• Kadıoğlu, D., Y. (2009). Yavaşlığın keyfi bu şehirlerde. Yolculuk Dergisi, 62, 72-76.
• Kamu Teknoloji Platformu (2016). Akıllı kentler masabaşı araştırması. http://akillisehirler.org (Erişim: 25.10.2020).
• Keleş, R. (2015). Kentleşme politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
• Keleş, R., Hamamcı, C., Çoban, A. (2015). Çevre politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
• Mumford, L. (1961). Bahçe şehirler ve modern şehir planlaması (R. Keleş, Çev.). Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(4): 175-187.
• Newman, P. (2010). Green urbanism and its application to singapore. Environment and Urbanization Asia, 1(2), 149-170.
• Nijkamp, P., Pepping, G. (1998). A meta- anolytical evaluaion of sustainable city initiatives. Urban Staties.
• OECD. (2016). Resilient cities, preliminary version. https://www.oecd.org/fr/regional/resilient-cities-policy-highlights.htm (Erişim: 01.03.2020).
• Premalatha, M., Tauseef, S. M., Abbasi, T., Abbasi, S. A. (2013). The promise and the peformance of the world’s first two zero carboneco-cities. Renewable and Sustainable Energy Reviews. (Ed. Lawrence L. Kazmerski), 25, 660-669.
• Şahin, İ., Kutlu, S. Z. (2014). Cittaslow: sürdürülebilir kalkınma ekseninde bir değerlendirme. Journal Of Tourism and Gastronomy Studies, 2(1), 55-63.
• Tekeli, İ. (1999). Sürdürülebilirlik kavramı üzerine irdelemeler. – (Ed.), Prof. Dr. cevat geray’a armağan içinde (ss. 729-746). Ankara: Mülkiyeliler Birliği Yayınları.
• Terzi, F., Ocakçı, M. (2017). Kentlerin geleceği: akıllı kentler. İTÜ Vakfı Dergisi, (77), 10-13.
• Tosun, K. E. (2019). Sürdürülebilir kentleşme kent modelleri üzerine bir inceleme. Bursa: Dora Kitabevi.
• Tuğaç, Ç. (2019). Kentsel dirençlilik perspektifinden yerel yönetimlerin görevleri ve sorumlulukları. İdealkent Dergisi, 10(28), 984-1019.
• Tuğaç, Ç. (2020). Kentsel sürdürülebilirlik ve kentsel dirençlilik perspektifinden tarihteki pandemiler ve COVİD-19 pandemisi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (Salgın Hastalıklar Özel Sayısı), 259-292.
• Türk Belediyeler Birliği – Konrad Adeneur Vakfı. (2001). Kent konseyleri ve yerel gündem 21, Ankara.
• UN Habitat. (1972). Report of the united nations conference on the human environment. https://www.un.org/en/conferences/environment/stockholm1972 (Erişim: 05.06.2020).
• UN Habitat. (2020). UN-Habitat’s COVID-19 response plan. https://unhabitat.org/sites/default/files/2020/10/covid-19_response_report_web26.10.20.pdf (Erişim: 09.07.2020).
• UNDP. (1994). İnsani gelişme raporu. Ankara: Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı.
• UNISDR. (2017). Annual report. https://www.preventionweb.net/files/58158_unisdr2017annualreport.pdf (Erişim: 24.01.2020).
• Uslu, A. (2009). Sürdürülebilir yeşil kent fikirleri, örnekleri ve Türkiye için dersler. XXI. Uluslararası Yapı ve Yaşam Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (ss. 49-58). TMMOB Mimarlar Odası Yayını: Bursa.
• Üçer, A. (2009). Kentsel yaşam kalitesinin belediye hizmetleri kapsamında belirlenmesine ve geliştirilmesine yönelik bir yaklaşım: orta ölçekli kent örnekleri. (Yayımlanmış Doktora Tezi). Yök Tez Kataloğu veri tabanından erişildi.