Doğa tarımsal üretimde hâkim üretim faktörüdür. Doğanın hâkimiyeti hem ağır çalışma koşullarına hem de düşük ve istikrarsız bir kazanca neden olmaktadır. Bu olumsuzlukların yanı sıra, ağır çalışma koşullarının yıpratıcı etkisini, çalışma refahını ve gelecek güvencesinin sağlanabilecek sosyal güvenlik sisteminden tarım çalışanları yeterince yararlanamamaktadır. Tarım sektöründe çalışanlara yönelik sosyal güvenlik düzenlemeleri 1983 başlamış ve 2011 yılında yapılan değişikliklerle son şeklini almıştır. Bu çalışmada Çanakkale merkez ilçeye bağlı, 12 köydeki tarımsal üretim yapan 96 çiftçi ile anket çalışması yapılmıştır. Çanakkale ilindeki çiftçilerin sosyal güvenlik sistemiyle ilgili bilgileri, memnuniyetleri ve sosyal güvenlik primiyle ilgili düşünce, tutum ve davranışlarında araştırılmıştır. Araştırmada çiftçilerin sosyal güvenlik primini çok yüksek bulduklarını ve ödeme güçlüğü yaşadığı belirlenmiştir. Ki-kare testlerine göre, çiftçilerin yaşı, eğitim seviyesi, hane halkı büyüklüğü, mesleki tecrübesi vb özellikleriyle ödemeye razı oldukları prim miktarı arasında bir ilişki bulunamamıştır. Çiftçilerin sahip olduğu tarım arazisi büyüklüğü ve büyükbaş hayvan varlığıyla, tarım dışı gelir sahipliği ve ortalama hane geliriyle ise ödemeye razı oldukları prim miktarı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Sosyal güvenlik primlerinin ödeme dönemlerinde esneklik sağlanması ve prim miktarının düşürülmesi, çiftçilerin sosyal güvenlik olanaklarından daha fazla yararlanmalarını sağlayacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 25, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 10 Issue: 1 |