Müftü Ahmed Paşa 15. yüzyılın sonlarıyla 16.
yüzyılın başlarında yaşamış Osmanlı Devleti’nin önemli ilim adamlarından
biridir. İstanbul’un ilk kadısı Hızır Bey’in de oğlu olan Müftü Ahmed Paşa,
hayatı boyunca üstlendiği çeşitli resmi görevlerden sonra uzun yıllar Bursa
müftülüğü yapmıştır. Müftü Ahmed Paşa “Tahkîku’l-esrâr ve Tenvîru’l-efkâr”
adında bir eser yazmış ve bu eserinde ilmü’l-mezâhib (mezhepler ilmi) adında,
mezheplerle ilgili özel bir ilmin tedvin edilmesinin gerekli olduğunu ifade
etmiştir. O, bu ilmin, fıkıh, usul-i fıkıh vb. şer‘î ilimler gibi müstakil bir
ilim olarak ele alınması gerektiğini ileri sürmüştür. Söz konusu bu eserde
mezhepler ilminin tanımını, konusunu, meselelerini ve faydasını açıklayan
müellif, ictihad ve taklid konularını detaylı bir şekilde incelemektedir. Daha
sonra diğer fıkıh mezhepleri içerisinden neden Hanefî mezhebinin tercih
edilmesi gerektiğinin gerekçelerini aklî ve naklî delillerle izah etmeye çalışmaktadır.
Hatime kısmında müellif, diğer üç imamın; Muhammed b. İdris eş-Şâfiî, Mâlik b.
Enes ve Ahmed bin Hanbel’in kısa biyografilerine yer vermektedir. Müellife
göre, bu ilmin çok kıymetli olmasına rağmen müstakil bir ilim olarak tedvin
edilmemiş olması ise bu ilmin meselelerinin diğer şer‘î ilimlerinkine nispetle
çok az olmasından kaynaklanmaktadır. Fıkıh mezhepleri arasındaki farklar ilk
dönemlerden itibaren birçok çalışmanın konusu olmuş ve bu hususta bir telif
geleneği teşekkül etmiş olsa da Müftü Ahmed Paşa’dan önce fıkıh mezhebi
kavramının özel bir incelemeye tabi tutulmamış olması ve özellikle müstakil bir
mezhep/mezhepler ilmi oluşturmaya dönük bir çalışmanın ortaya konmamış olması
eserin önemini artırmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 28, 2018 |
Submission Date | December 28, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 18 Issue: 2 |