Van İlindeki Tehlikeli Atıkların Mevcut Potansiyelinin Belirlenmesi

Yıl 2019, Cilt: 34 Sayı: 3, 271 - 282, 30.09.2019

Dilara Öztürk

https://doi.org/10.21605/cukurovaummfd.638197

Cited By: 1

Öz

Hızla artan insan nüfusu ile paralel olarak gelişen bilim ve teknolojinin bir sonucu olarak ortaya çıkan endüstrileşme, beraberinde çevre kirliliğini de getirmektedir. Çevre kirliliğine sebep olan ve yaşamsal faaliyetleri doğrudan etkileyen en önemli kirleticilerden biri de tehlikeli atıklardır. Bu çalışmanın amacı Van ilindeki tehlikeli atıkların mevcut potansiyelini belirlemek, şehrin tehlikeli atık yönetimi ile ilgili sorunlarını tespit etmek ve çözüm önerileri sunmaktır. Elde edilen veriler ışığında kentte atık madeni yağların neredeyse tamamının geri kazanıldığı, kazanılan atık yağın büyük miktarının tesis içi atık minimizasyonu ile sağlandığı; 2018 yılına kadar tıbbi atıkların bir sterilizasyon tesisinde evsel nitelik kazandırıldıktan sonra vahşi depolama alanlarında bertaraf edildiği ancak kurulumuna başlanan katı atık entegre tesisinde daha güvenli bertarafının planlandığı; kentin atık elektrikli ve elektronik eşyalar için herhangi bir eylem planının bulunmadığı; Ayrıca, toplanan atık pil ve akümülatörlerin ve ömrünü tamamlamış lastiklerin sayısı göz önüne alındığında tam bir geri dönüşümün sağlanmadığı sonucuna varılmıştır. Atık elektrikli ve elektronik eşyaların geri dönüşüme kazandırılması için çevre mevzuatı kapsamında gerekli izin ve lisansları bulunan firmalar ile iş birliği içerisine girilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca toplanan atık pil ve akümülatörlerin ve ömrünü tamamlamış lastiklerin il genelinde etkin toplanması için; büyük şehir belediyesinin, ilçe belediyelerinin çalışmalarını koordine etmesi ve konuyla ilgili yürütülen bilgilendirme ve eğitim faaliyetlerini desteklemesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bertaraf, Geri dönüşüm, Tehlikeli atık, Van

Determination of Current Potential of Hazardous Wastes in Van Province

Öz

Industrialization, which emerged as a result of science and technology developing in parallel with rapidly increasing human population, brings environmental pollution with it. One of the most important pollutants that cause environmental pollution and directly affect vital activities is hazardous waste. The aim of this study is to determine the existing potential of hazardous wastes in Van province, identify problems related to hazardous waste management of the city and offer solutions. In the light of the data obtained, almost all of the waste mineral oils are recovered in the city and the large amount of waste oil obtained is provided by in-plant waste minimization; Until 2018 medical wastes were disposed of in a wild landfill site after being qualified as a household in a sterilization facility, but the safer disposal of the solid waste integrated plant was planned; Also, it is concluded that the city does not have any action plan for waste electrical and electronic equipment and considering the number of waste batteries and accumulators collected and the tires that have reached the end of their life, no complete recycling is provided. It is concluded that in order to recycle waste electrical and electronic materials, it should be entered into cooperation with the companies with the necessary permits and licenses within the scope of environmental legislation. Also, for the efficient collection of waste batteries and accumulators and out of-life tires throughout the province; It is concluded that the metropolitan municipality should coordinate the work of the district municipalities and support the information and training activities carried out on the issue.  

Anahtar Kelimeler

Disposal, Recycling, Hazardous waste, Van

Kaynakça

• 1. Hill, M.K., 2010. Understanding Environmental Pollution. Cambridge University Press.
• 2. Schaefer, M.E., 1991. Hazardous Waste Management, Dental Clinics of North America, 35(2), 383-390.
• 3. Chaaban, M. A., 2001. Hazardous Waste Source Reduction in Materials and Processing Technologies. Journal of Materials Processing Technology, 119(1-3), 336-343.
• 4. Muralidharan, K., Vasudevan, D., 2011. Performance, Emission and Combustion Characteristics of a Variable Compression Ratio Engine Using Methyl Esters of Waste Cooking Oil and Diesel Blends. Applied Energy, 88(11), 3959-3968
• 5. Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği, 2008. Resmi Gazete, Resmi Gazete Tarihi: 30.07.2008 Resmî Gazete Sayısı: 26952.
• 6. Atık Yönetimi Yönetmeliği, 2015. Resmi Gazete, Resmi Gazete Tarihi: 02.04.2015, Resmi Gazete Sayısı: 29314.
• 7. Çevre ve Orman Bakanlığı, Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü, 2010. Atık Yönetimi Dairesi Başkanlığı, Bitkisel Atık Yağların Yönetimi.
• 8. Atık Pil ve Akümülatörlerin Kontrolü Yönetmeliği, 2004. Resmi Gazete, Resmi Gazete Tarihi: 31.08.2004, Resmi Gazete Sayısı: 25569.
• 9. Öztürk, M., 2005. Pil/Akü Kullanımı ve Atık Piller ile Akülerin Zararları, Yıldız Teknik Üniversitesi, Çevre ve Orman Bakanlığı, http://www.cevreorman.gov.tr/belgeler/piller.p df.
• 10. Ozturk, D., Şahan, T., Dişli, E., Aktaş, N., 2014. Optimization with Response Surface Methodology (RSM) of Adsorption Conditions of Cd (II) ions from Aqueous Solutions by Pumice, Hacettepe Journal of Biology and Chemistry, 42(2), 183-192.
• 11. Batır, B., 2002. Türkiye için Kullanılmış Lastik Yönetimi Araştırması, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. 23, İstanbul.
• 12. Ömrünü Tamamlamış Lastiklerin Kontrolü Yönetmeliği, 2006. Resmi Gazete, Resmi Gazete Tarihi: 25.11.2006, Resmi Gazete Sayısı: 26357.
• 13. Atık Elektrikli ve Elektronik Eşyaların Kontrolü Yönetmeliği, 2012. Resmi Gazete, Resmi Gazete Tarihi: 22.05.2012, Resmi Gazete Sayısı: 28300.
• 14. Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği, 2017. Resmi Gazete, Resmi Gazete Tarihi: 25.01.2017, Resmi Gazete Sayısı: 29959.
• 15. Yiğit, A., İrak, Z. T., Öztürk, D., Öztürk, E., Alpaslan, D., Şahan, T., Aktaş, N., 2017. Van Gölü Suyunun İyon Karakterizasyonuyla Su Kalitesinin Belirlenmesi, Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(4), 169-179.
• 16. Petrol Sanayi Derneği (PETDER), 2012. Selection of the Most Appropriate Technology for Waste Mineral Oil Refining Project, Technical Research Report.
• 17. Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü, 2018. Van İli 2017 Yılı Çevre Durum Raporu, Çevre Yönetimi ve Denetimi Şube Müdürlüğü Van.
• 18. Yanmaz, V., 2016. Bitkisel Atık Yağların Yönetimi, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı.
• 19. https://www.tap.org.tr/campaigns/tap-okul-kampanyasi-2018-van/ (erişim tarihi: 01.04.2019).
• 20. Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü, 2017. Van İli 2016 Yılı Çevre Durum Raporu, Çevre Yönetimi ve Denetimi Şube Müdürlüğü, Van.
• 21. Çevresel Etki Değerlendirmesi, İzin ve Denetim Genel Müdürlüğü Çevre Envanteri ve Bilgi Yönetimi Dairesi Başkanlığı, 2016. Türkiye Çevre Durum Raporu, Ankara.
• 22. http://www.hurriyet.com.tr/vanda-omrutamamlanmis-lastikler-ekonomiye-kaz-40882146 (erişim tarihi: 01.02.2019).
• 23. Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK), 2015. Sağlık Kuruluşları Atık İstatistikleri, 18781.
• 24. Akbolat, M., Işık, O., Dede, C., Çimen, M., 2011. Sağlık Çalışanlarının Tıbbi Atık Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi, Acıbadem Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(3), 131-140.