Amaç: Fanconi anemisi (FA), kemik iliği yetmezliği, çeşitli konjenital fiziksel anomaliler, kansere yatkınlık, kromozomal instabilite ve çapraz bağlayıcı ajanlara karşı aşırı duyarlılık ile karakterize otozomal resesif geçişli bir çocukluk çağı hastalığıdır. Bu çalışmanın amacı, Türk hastalarda HLA Sınıf I ve Sınıf II alellerinin Fanconi anemisine genetik yatkınlıktaki rolünü belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, 2010-2021 yılları arasında hematopoietik kök hücre nakli gerçekleşen Fanconi anemisi hastalarının HLA-A, -B, -DRB1 alel frekanslarını retrospektif olarak değerlendirdik. Tüm hastalara HLA tiplemesi yapıldı ve ayrıca sağlıklı Türk bireylerde de alelleri genotiplendirdik.
Bulgular: Çalışmaya 86 Fanconi anemili hasta ve 300 sağlıklı control dahil edilmiştir. Fanconi hastalarında en yaygın antijenler HLA-A*02, HLA-B*35 ve DRB1*11 idi. Ayrıca, hasta grubunda HLA-A*23 aleli kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşüktü. Hasta grubunu cinsiyete göre değerlendirdiğimizde, HLA-A*01 aleli kadın hasta grubunda anlamlı olarak daha yüksekti.
Sonuç: Çalışmamız, HLA Sınıf I ve Sınıf II alellerinin rolüne odaklanarak, türk hastalarda Fanconi anemisi'nin genetik duyarlılığı hakkında değerli öngörüler sunmaktadır. HLA-B*14, Fanconi anemisi için bir risk faktörü olabilirken, HLA-A*23 koruyucu olabilir. Bu sonuçlar, Fanconi anemisi'nin karmaşık genetik faktörlerini anlamamıza katkıda bulunmakla beraber, etkilenen bireyler için daha iyi teşhis, prognoz ve potansiyel tedavi müdahaleleri açısından önemli olabilir.
The study protocol was approved by the ethical committee of Istanbul Faculty Medicine (No: 2021/38)
Purpose: Fanconi anemia (FA) is a childhood disorder inherited in an autosomal recessive manner. It is characterized by bone marrow failure, a range of congenital physical abnormalities, increased susceptibility to cancer, chromosomal instability, and heightened sensitivity to cross-linking agents. The aim of this study was to determine the role of the HLA Class I and Class II alleles in genetic susceptibility to Fanconi anemia in Turkish patients.
Materials and Methods: In this study, we retrospectively evaluated the HLA-A, -B, and -DRB1 allele frequencies of patients with Fanconi anemia who underwent hematopoietic stem cell transplantation between 2010 and 2021. HLA-A, -B, -DR of all patients and healthy Turkish individuals were genotyped.
Results: The study included 86 patients with Fanconi anemia and 300 healthy controls. The most common antigens in patients with Fanconi were HLA-A*02, HLA-B*35 and DRB1*11. Moreover, in the patient group, the HLA-A*23 allele was significantly lower than the control group. When we evaluated the patient group according to gender the HLA-A*01 allele was significantly higher in the female patient group.
Conclusion: Our study provides valuable insights into the genetic susceptibility of Turkish patients with Fanconi anemia, focusing on the role of HLA Class I and Class II alleles. HLA-B*14 may be a risk factor and HLA-A*23 may be protective for Fanconi anemia. These results contribute to our understanding of the complex genetic factors underlying Fanconi anemia and may have implications for improved diagnosis, prognosis, and potential therapeutic interventions for affected individuals.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Pediatric Hematology and Oncology, Immunogenetics |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2024 |
Submission Date | March 5, 2024 |
Acceptance Date | July 30, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 49 Issue: 3 |