SLOW JOURNALISM AS A SUB-FIELD IN THE JOURNALISM FIELD

Year 2023, , 511 - 523, 23.10.2023

Ahmet Cevdet Aşkın

https://doi.org/10.35379/cusosbil.1199763

Abstract

This article examines slow journalism, which is the projection on the journalistic field of the “slowdown” trend that originated from the slow food movement in response to the negative consequences of globalization. It draws upon concepts such as field, capital, and doxa from Bourdieu’s sociology to establish the theoretical framework. The article explores the process from the slow food movement started in Italy to slow journalism in the historical flow. Drawing on notable works in the relevant literature, it gives special attention to the features differentiating slow journalism from other journalism types. Slow journalism develops in media outlets prioritizing slow and unhurried information consumption. This kind of journalism, by its nature, allows the ample time needed for producing detailed and in-depth information. For this reason, it can potentially captivate the readership who seek high-quality news. In this context, the article suggests that slow journalism can be considered a sub-field within the broader journalism field, and this unique approach contributes to its originality and importance. Contrary to the dominant practice in today’s media system controlled by powerful corporates, slow journalism, thanks to its specific finance model, offers the opportunity to ensure editorial independence and uphold the people’s right to know. Moreover, as a new player, slow journalism can revive traditional values or impede their further erosion in the whole field, provided it solidifies its position and gains wider acceptance.

Keywords

Slow journalism, Slow Movement, Bourdien, Media, Journalism

GAZETECİLİK ALANINDA BİR ALT ALAN OLARAK YAVAŞ GAZETECİLİK

Abstract

Bu makalede küreselleşmenin olumsuz sonuçlarına karşı yavaş yemek akımıyla başlayan yavaşlama trendinin gazetecilik alanındaki izdüşümü olan yavaş gazetecilik, Bourdieu sosyolojisinden ödünç alınan alan, sermaye ve doxa kavramlarıyla kurulan kuramsal çerçeveden irdelenmektedir. Bu amaçla İtalya’da başlayan yavaş yemek hareketinden yavaş gazeteciliğe uzanan süreç tarihsel akış içinde ele alınmaktadır. İlgili alanyazında dikkat çeken eserlere dayanarak yavaş gazeteciliği diğer gazetecilik türlerinden farklılaştıran özellikleri ön plana çıkarılmaktadır. Yavaş gazetecilik enformasyonun yavaş ve zaman sınırı olmadan tüketimine dönük mecralarda gelişim göstermektedir. Doğası gereği, ayrıntılı ve derinlemesine enformasyon üretimi için ihtiyaç duyulan geniş zamanı ayırabilmektedir. O nedenle kaliteli bir şekilde işlenen haberleri okumak isteyen okuyucu kitlesinin dikkatini çekme potansiyeline sahiptir. Bu çerçevede yavaş gazeteciliğin gazetecilik alanı içinde bir alt alan olarak tasavvur edilebileceği ileri sürülmektedir. Çalışmanın özgünlüğü ve önemi de buradan kaynaklanmaktadır. Günümüzde büyük sermayenin kontolündeki medya sistemi içindeki genel işleyişin tersine, yavaş gazetecilik kendine özgü finansman modeliyle editoryal bağımsızlığı garantileme ve halkın haber alma hakkını sağlıklı biçimde kullanmasına hizmet etme imkânına sahiptir. Gazetecilik alanında yeni sayılabilecek bu oyuncunun, yerini sağlamlaştırması ve yaygınlaşması hâlinde, alanın tümünde geleneksel gazetecilik değerlerinin ihya edilmesi ya da en azından daha da fazla aşınmasını frenleme potansiyeli söz konusudur.

Keywords

Yavaş Gazetecilik, Yavaş Hareketi, Bourdieu, Medya, Gazetecilik

References

• Apak, D. (2021). Pandemi döneminde yavaş gazetecilik: The Guardian gazetesi örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 329-349. https://doi.org/10.17932/IAU.IAUSBD.2021.021/iausbd_v13i2002 Ata, F. (2019). Yavaş gazetecilik: yeni medya gazeteciliği hızının kurbanı mı oluyor? Journal of Social and Humanities Sciences Research, 6(45), 3834-3839. http://dx.doi.org/10.26450/jshsr.1603
• Benson, R. (1999). Field theory in comparative context: a new paradigm for media studies. Theory and Society, 28 (3), 463-498. http://dx.doi.org/10.1023/A:1006982529917
• Bilecen, N. S., & Bayraktutan, G. (2018). İnternet çağında gazetecilik için tartışmalı bir kavram: ‘yavaşlık’. Akdeniz İletişim Dergisi (29. Özel Sayı), 341-354. https://doi.org/10.31123/akil.454289
• Birsen, Ö., Oğur, O., & Özmen, Ş. Y. (2018). Alternatif gazetecilik örneği olarak yavaş medyanın geleneksel gazetecilik değerleri üzerinden incelenmesi. Kurgu, 26(3), 370-384.
• Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. J. Richardson (Ed.). Handbook of theory and research for the sociology of education (s. 241-258). Greenwood.
• Bourdieu, P. (1993). The field of cultural production. Polity.
• Bourdieu, P. (1997). Televizyon üzerine (T. Ilgaz, Çev.). Yapı Kredi Yayınları.
• Bourdieu, P. (2010). The political field, the social science field, and the journalistic field. R. Benson & E. Reveu (Eds.). Bourdieu and the journalistic field (3. baskı, s. 29-47). Polity.
• Bourdieu, P., & Wacquant, L. (2016). Düşünümsel bir antropoloji için cevaplar (8. baskı). İletişim.
• Brubaker, R. (1993). Social theory as habitus. C. Calhoun, E. Lipuma, & M. Postone (Eds.). Bourdieu: critical pespectives (s. 212-234). Polity.
• Craig, G. (2016). Reclaiming slowness in journalism. Journalism Practice, 10(4), 461-475. https://doi.org/10.1080/17512786.2015.1100521
• Dowling, D. (2016). The business of slow journalism. Digital Journalism, 4(4), 530-546. https://doi.org/10.1080/21670811.2015.1111769
• Drok, N., & Hermans, L. (2016). Is there a future for slow journalism? Journalism Practice, 10(4), 539–554. https://doi.org/10.1080/17512786.2015.1102604 Duman, K. (2020). Yeni medyada alternatif ekonomik model arayışları ve yavaş gazetecilik: L’ora Del Pellice üzerine vaka çalışması. Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 11(40), 24-42. https://doi.org/10.5824/ajite.2020.01.002.x
• Greenberg, S. (2007). Slow journalism. Prospect (February), 15-16.
• Greenberg, S. (2012). Slow journalism in the digital fast lane. Richard, L. Keeble, & J. Tulloch (Eds.). Global literary journalism: exploring the journalistic imagination (s. 381–393). Peter Lang.
• Göker, E. (2016). Ekonomik indirgemeci mi dediniz? G. Çeğin, E. Göker, A. Arlı, & Ü. Tatlıcan (Eds.), Ocak ve zanaat (4. baskı, s. 227-253). İletişim.
• Harvey, D. (1992). The Condition of postmodernity. Blackwell.
• Honoré, C. (2004). In Praise of slowness. Harper-Collins ebooks.
• Karaman, E. D. (2022). Hızdan arındırılmış anlatının estetiği: yavaş gazetecilik. H. Aldemir & M. Ayyıldız (Eds.). Sosyal bilimlerin ışığında edebiyat, iletişim, sanat, eğitim, islami ilimler ve felsefe yazıları (s. 132-147). Kilis 7 Aralık Üniversitesi.
• Köhler, B., David, S., & Blumtritt, J. (2010). The slow media manifesto. Retrieved October 4, 2022 from http://en.slow-media.net/manifesto
• Masurier, M. L. (2015). What is slow journalism? Journalism Practice, 9(2), 138-152. http://dx.doi.org/10.1080/17512786.2014.916471
• Masurier, M. L. (2016). Slow journalism. Journalism Practice, 10(4), 439-447. https://doi.org/10.1080/17512786.2016.1139902
• Mendes, I., & Marinho, S. (2022). Slow journalism: a systematic literature review. Journalism Practice 1- 33. https://doi.org/10.1080/17512786.2022.2075783
• Neveu, E. (2016). On not going too fast with slow journalism. Journalism Practice, 10(4), 448-460. https://doi.org/10.1080/17512786.2015.1114897
• Özmen, Ş. Y., Birsen, H., & Birsen, Ö. (2016). "Yavaş hareketi": çevreden kültüre hayatın her alanında küreselleşmeye başkaldırı. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(2), 38-49.
• Parkers, W., & Craig, G. (2006). Slow living. Berg.
• Pedriza, S. B. (2017 ). Slow journalism in the "infoxication" era. Doxa.Comunicación, 25(July-December), 129-148.
• Peters, C. (2012). Journalism to go: the changing spaces of news consumption. Journalism Studies, 13(5-6), 695-705. https://doi.org/10.1080/1461670X.2012.662405
• Petrini, C. (2001). Slow food (W. McCuaig, Çev.). Columbia University Press.
• Peñafiel-Saiz, C., Manias-Muñoz, M., & Manias-Muñoz, I. (2022). Profile of digital slow journalism audiences in Argentina, Colombia, and Mexico. Profesional de la información, 31 (3). https://doi.org/10.3145/epi.2022.may.07
• Rauch, J. (2011). The origin of slow media: early diffusion of a cultural innovation through popular and press discourse, 2002-2010. Transformations(20).
• Sari, S. A., & Lukito, Y. N. (2017). Slow living as an alternative response to modern life. UI Proceedings, 1.
• Serrano, P. (2012). Desinformación (7. baskı). Peninsula.
• Swartz, D. (2018). Kültür ve iktidar (E. Gen, Çev., 4. baskı). İletişim.