EVLİLİK KALİTESİ ÖLÇEĞİ’NİN TÜRKÇE’YE UYARLANMASI

Year 2018, Volume: 27 Issue: 2, 84 - 96, 16.10.2018

İdil Eren Kurt

Abstract

Bu
çalışmanın amacı Evlilik Kalitesi Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve
psikometrik özelliklerinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemi basit
seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilen evli 600 (380 kadın _(%63),
220 erkek _(%37)) bireyden oluşmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliğini
incelemek için ikinci düzey doğrulayıcı faktör analizi (DFA) uygulanmış ve 27
maddeden oluşan üç boyutlu yapıya ilişkin geçerli uyum değerleri (/sd=3.52, RMSEA=.05, CFI=.93,
GFI=.90, SRMR=.05) elde edilmiştir. Ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliğini
incelemek için Evlilik Uyum Ölçeği ile arasındaki korelasyon .82 bulunmuştur.
Ölçeğin güvenirliğini test etmek için ise iç tutarlılık Cronbach alfa katsayısı
toplam puan için .80; alt ölçekler için Tartışma .87, Şefkat .91, Birliktelik/İletişim .88
olarak hesaplanmıştır. Yarı test güvenirlik katsayıları ise toplam puan için
.77; alt ölçekler için Tartışma .85, Şefkat .90,
Birliktelik/İletişim .83’tür.  Araştırma
bulguları ölçeğin orjinalinde görülen üç faktörlü yapıyı hedeflenen örneklemde
de doğrulamaktadır. Sonuç olarak Evlilik Kalitesi Ölçeği Türkiye’deki
araştırmalarda kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıdır. 

Keywords

Evlilik Kalitesi Ölçeği, Evlilik, Evlilik Kalitesi, Ölçek Uyarlama

References

• Kaynaklar Bayram, N. (2013). Yapısal eşitlik modellemesine giriş AMOS uygulamaları, 2. baskı. İstanbul: Ezgi Kitabevi. Bodenmann, G. (1997). Dyadic coping-a systematic-transactional view of stress and coping among couples: Theory and empirical findings. European Review of Applied Psychology, 47, 137-140. Bodenmann, G. (2005). Dyadic coping and its significance for marital functioning. Couples coping with stress: Emerging perspectives on dyadic coping, 1(1), 33-50. Byrne, B. (2010). Structural Equation Modelling with AMOS: Basic Concept, Applications and Programming. New York: Routledge. Campos, B., Graesch, A. P., Repetti, R., Bradbury, T., & Ochs, E. (2009). Opportunity for interaction? A naturalistic observation study of dual-earner families after work and school. Journal of Family Psychology, 23(6), 798. Çağ, P. ve Yıldırım, İ. (2013). Evlilik doyumunu yordayan ilişkisel ve kişisel değişkenler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(39), 13-23. Çakır, S. (2008). Evli bireylerin evlilik uyumlarının ana-babalarına bağlanma düzeyleri ve demografik değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Çelik, M., ve İnanç, B. Y. (2009). Evlilik Doyum Ölçeği: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışmaları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2). Çelik, M., & Tümkaya, S. (2012). Öğretim elemanlarının evlilik uyumu ve yaşam doyumlarının iş değişkenleri ile ilişkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1). Çelik, H. E., ve Yılmaz, V. (2013) LİSREL 9.1 İle yapısal eşitlik modellemesi. Temel kavramlar-uygulamalar- programlama. Ankara: Anı Yayıncılık. Donato, S., Canzı, E., Parise, M., & Ferrari, L. (2014). Partnership questionnaire: Factorial structure, gender invariance, and concurrent validity. Partnership, 161, 180. Erbek, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N., ve Alpkan, R. L. (2005). Evlilik uyumu. Düşünen Adam, 18(1), 39-47. Evans, S. E., Steel, A. L., Watkins, L. E., ve DiLillo, D. (2014). Childhood exposure to family violence and adult trauma symptoms: The importance of social support from a spouse. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy, 6(5), 527. Falconier, M. K., Jackson, J. B., Hilpert, P., & Bodenmann, G. (2015). Dyadic coping and relationship satisfaction: A meta-analysis. Clinical Psychology Review, 42, 28-46. Fışıloğlu, H., ve Demir, A. (2000). Applicability of the Dyadic Adjustment Scale for measurement of marital quality with Turkish couples. European Journal of Psychological Assessment, 16(3), 214. Fincham, F. D., & Rogge, R. (2010). Understanding Relationship Quality: Theoretical Challenges and New Tools for Assessment. Journal of Family Theory and Review, 2(4), 227-242. Gabriel, B., Bodenmann, G., & Beach, S. R. (2016). Gender Differences in Observed and Perceived Stress and Coping in Couples with a Depressed Partner. Open Journal of Depression, 5(02), 7. Glenn, N. D. (1990). Quantitative research on marital quality in the 1980s: A critical review. Journal of Marriage and the Family, 818-831. Gündoğdu, A. (2007). Relationships between self-construals and marital quality. Unpublished master’s thesis, Middle East Technical University, Ankara. Hahlweg, K., Schindler, L., Revenstorf, D., ve Brengelmann, J. C. (1984). The Munich marital therapy study. Marital interaction: Analysis and modification, 3-26. Hahlweg, K., Klann, N., & Hank, G. (1992). Zur Erfassung der Ehequalität: Ein Vergleich der" Dyadic Adjustment Scale"(DAS) und des" Partnerschaftsfragebogens"(PFB). Diagnostica. Hahlweg, K. (1996). Fragebogen zur Partnerschaftsdiagnostik [Assessment of marital distress]. Gottingen: Hogrefe. Hahlweg, K., & Richter, D. (2010). Prevention of marital instability and distress. Results of an 11-year longitudinal follow-up study. Behaviour Research and Therapy, 48(5), 377-383. Hinz, A., Stöbel-Richter, Y., & Brähler, E. (2001). Der Partnerschaftsfragebogen (PFB): Normierung und soziodemographische Einflussgrößen auf die Partnerschaftsqualität. Diagnostica. James, S. L. (2012). Happily Ever After? Variation in Trajectories of American Marital Quality. Johnson, D. R. (1995). 6. Assessing Marital Quality In Longitudinal And Life Course Studies. Jose, A. , O’leary, K. D. ve Moyer, A. (2010). Does Premarital Cohabitation Predict Subsequent Marital Stability and Marital Quality?. Journal Of Marriage and Family, 72, 105-116. Kabasakal, Z., ve Soylu, Y. (2016). Evli bireylerin evlilik doyumunun cinsiyet ve eş desteğine göre incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 208-214. Kapucu, O. (2014). Evli çiftlerin evlilik kalitesi ve bağlanma stillerinin demografik özellikler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Kliem, S., Krӧger, C., Stӧbel-Richter, Y., Hahlweg, K., & Brahler, E. (2012). Die faktorielle Struktur des Partnerschaftsfragebogens [The factorial structure of the Partnership Questionnaire]. Zeitschrift fur Klinische Psychologie und Psychotherapie, 41, 109-113. doi:10. 1026/1616-3443/a000138 Kline, R.B. (2005), Principles and Practice of Structural Equation Modeling (2nd Edition ed.). New York: The Guilford Press. Knapp, S. J., & Lott, B. (2010). Forming the Central Framework for a Science of Marital Quality: An Interpretive Alternative to Marital Satisfaction as a Proxy for Marital Quality. Journal of Family Theory & Review, 2(4), 316-333. doi: 10.1111/j.1756- 2589.2010.00064.x Kurdek, L. A. (2005). Gender and marital satisfaction early in marriage: A growth curve approach. Journal of Marriage and Family, 67, 68–74. Kurt, İ. E. (2918). Ebeveynlik stresi ve evlilik kalitesi arasındaki ilişkide stresle çift olarak baş etmenin aracı rolünün incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal bilimler enstitüsü, Adana. Lawrence, E., Bunde, M., Barry, R. A., Brock, R. L., Sullivan, K. T., Pasch, L. A. ve Adams, E. E. (2008). Partner support and marital satisfaction: Support amount, adequacy, provision, and solicitation. Personal Relationships, 15(4), 445-463. Locke, H. J., ve Wallace, K. M. (1959). Short marital-adjustment and prediction tests: Their reliability and validity. Marriage and family living, 21(3), 251-255. Miano, A., Fertuck, E. A., Roepke, S., & Dziobek, I. (2017). Romantic relationship dysfunction in borderline personality disorder—a naturalistic approach to trustworthiness perception. Personality Disorders: Theory, Research, and Treatment, 8(3), 281. Milek, A., Butler, E. A., & Bodenmann, G. (2015). The interplay of couple’s shared time, women’s intimacy, and intradyadic stress. Journal of Family Psychology, 29(6), 831. Neff, L. A., & Karney, B. R. (2017). Acknowledging the elephant in the room: How stressful environmental contexts shape relationship dynamics. Current opinion in psychology, 13, 107-110. Proulx, C. M., Helms, H. M., ve Buehler, C. (2007). Marital quality and personal well‐being: A meta‐analysis. Journal of Marriage and family, 69(3), 576-593. Proulx, C. M., Ermer, A. E., & Kanter, J. B. (2017). Group‐based trajectory modeling of marital quality: A critical review. Journal of Family Theory & Review, 9(3), 307-327. Randall, A. K., & Bodenmann, G. (2009). The role of stress on close relationships and marital satisfaction. Clinical psychology review, 29(2), 105-115. Randall, A. K., & Bodenmann, G. (2017). Stress and its associations with relationship satisfaction. Current opinion in psychology, 13, 96-106. Revenstorf, D., Hahlweg, K., & Schindler, L. (1979). Interaction analysis of partner conflicts. Zeitschrift für Sozialpsychologie. Rogers, S. J., & May, D. C. (2003). Spillover between marital quality and job satisfaction: Long‐term patterns and gender differences. Journal of Marriage and family, 65(2), 482-495. Rossier, J., Rigozzi, C., Charvoz, L., & Bodenmann, G. (2006). Marital satisfaction: Psychometric properties of the PFB and comparison with the DAS. Swiss Journal of Psychology, 65(1), 55-63. Schanz, S., Reimer, T., Eichner, M., Hautzinger, M., Häfner, H. M., & Fierlbeck, G. (2011). Long-term life and partnership satisfaction in infertile patients: a 5-year longitudinal study. Fertility and sterility, 96(2), 416-421. Spanier, G. B. (1976). Measuring dyadic adjustment: New scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and Family, 38(1), 15-28. Spanier, G. B., & Lewis, R. A. (1980). Marital quality: A review of the seventies. Journal of Marriage and Family, 42(4), 825-839. doi: 10.2307/351827 Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., ve Osterlind, S. J. (2001). Using multivariate statistics.Tezer, E. (1996). Evlilik ilişkisinden sağlanan doyum: Evlilik yaşamı ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7). Tutarel-Kışlak, Ş. (1999). Evlilikte uyum ölçeğinin (EUÖ) güvenirlik ve geçerlik çalışması. 3P Dergisi, 7 (1), 50-57. Ullman, J.B. (2001). Structural equation modeling (653-77, 1). In Tabachnick, B. G., ve Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics (Fifth Edition, 653-771).Boston: Allyn and Bacon.