VİZYONER LİDERLİĞİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIK ÜZERİNDEKİ ETKİSİNDE İŞ-YAŞAM DENGESİNİN ARACI ROLÜ: ÇUKUROVA BÖLGESİ’NDE FAALİYET GÖSTEREN BANKALAR ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Year 2025, Volume: 34 Issue: 2, 1288 - 1304, 24.10.2025

Nuri Barış Eryılmaz , Azmi Yalçın

https://doi.org/10.35379/cusosbil.1587924

Abstract

Küreselleşmenin etkilerinin yoğun olarak hissedildiği sektörlerden biri olan bankacılık sektörü, hem ekonomik gelişime vermiş olduğu destek hem de sahip olduğu yüksek istihdam potansiyeli nedeniyle tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de önemli bir yere sahiptir. Günümüz iş dünyasında örgütlerin başarılı olabilmeleri ve rekabet üstünlüklerini koruyabilmeleri için en önemli kaynaklarından biri olan insan kaynağının örgütsel bağlılığı ve kendini geliştirebilmesi çok önemlidir. Bunu sağlayabilmek için örgütlerin vizyon, bilgi ve empati sahibi liderlere ve ayrıca, iş-yaşam dengesini sağlıklı bir şekilde kurabilmiş çalışanlara ihtiyaçları vardır. Bu çalışmada modern liderlik türlerinden vizyoner liderliğin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi incelenmiş olup, iş-yaşam dengesinin söz konusu ilişkideki aracılık rolü araştırılmıştır. Vizyoner liderliğin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini ve iş-yaşam dengesinin bu ilişkideki aracılık rolünü test etmek üzere bankacılık sektöründe bir uygulama yapılmış ve 450 banka çalışanından anketler vasıtasıyla veriler elde edilmiştir. Verilerin analiz edilmesi neticesinde elde edilen bulgulara göre; vizyoner liderliğin örgütsel bağlılık üzerinde olumlu etkisinin olduğu ve vizyoner liderliğin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinde iş-yaşam dengesinin kısmi aracılık etkisi bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Liderlik , Vizyoner liderlik , İş-yaşam dengesi , Örgütsel bağlılık

THE MEDIATING ROLE OF WORK-LIFE BALANCE IN THE EFFECT OF VISIONARY LEADERSHIP ON ORGANIZATIONAL COMMITMENT: A RESEARCH ON BANKS OPERATING IN THE CUKUROVA REGION

Abstract

The banking sector, which is one of the sectors where the effects of globalization are felt intensely, has an important place in Türkiye as well as in the whole world, due to the support it has given to economic development and the high employment potential it has. In today's business world, organizational commitment and self-development of human resources, which is one of the most important resources, is very important for organizations to be successful and maintain their competitive advantage. In order to achieve this, organizations need leaders with vision, knowledge and empathy, as well as employees who can establish a healthy work-life balance. In this study, the effect of visionary leadership, one of the modern leadership types, on organizational commitment was examined, and the mediating role of work-life balance in this relationship was investigated. In order to test the effect of visionary leadership on organizational commitment and the mediating role of work-life balance in this relationship, an application was made in the banking sector and data were obtained from 450 bank employees through questionnaires. According to the findings obtained as a result of the analysis of the data; It has been concluded that visionary leadership has a positive effect on organizational commitment and that work-life balance has a partial mediation effect on the effect of visionary leadership on organizational commitment.

Keywords

Leadership , Visionery leadership , Work-life balance , Organizational commitment.

References

• Advani, A. (2015). Impact of transformational and transactional leadership styles on employees’ performance of banking sector in Pakistan. Global Journal of Management and Business Research: Administration and Management, 15(5).
• Akın, A., Ulukök, E., ve Arar, T. (2017). İş-yaşam dengesi: Türkiye’de yapılan çalışmalara yönelik teorik bir inceleme. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 113-124.
• Algahtani, A. (2014). Are leadership and management different? A review. Journal of Management Policies and Practices, 2(3), 71-82.
• Anwar, H. (2013). Impact of paternalistic leadership on employees’ outcome–A study on the banking sector of Pakistan. IOSR Journal of Business and Management, 7(6), 109-115.
• Apaydın, Ç. (2020). İşe bağımlılık (İşkoliklik), iş-yaşam ve aile yaşam dengesi. Pegem Akademi.
• Arthur, L. (2004). Work-life balance. Debatte: Journal of Contemporary Central and Eastern Europe, 12(2), 137-153.
• Aydın, M., ve Karaman, A. (2022). Vizyoner liderlik ve örgütsel bağlılık ilişkisi: Otel işletmelerinde bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (47), 265-277.
• Azeem, S. M., & Akhtar, N. (2014). The influence of work life balance and job satisfaction on organizational commitment of healthcare employees. International Journal of Human Resource Studies, 4(2), 18.
• Bargau, M. A. (2015). Leadership versus management. Romanian Economic and Business Review, 10(2), 197.
• Basri, B., Dewi, R., & Purba, S. (2021). The influence of visionary leadership style on organizational commitment of private university lecturers. AL-ISHLAH: Jurnal Pendidikan, 13(3), 1799-1805.
• Bulut, Y. B., ve Uygun, S. (2010). Etkin bir yönetim için vizyoner liderliğin önemi: Hatay'daki kamu kurumları üzerinde bir uygulama. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 29-47.
• Chimote, N. K., & Srivastava, V. N. (2013). Work-life balance benefits: From the perspective of organizations and employees. IUP Journal of Management Research, 12(1).
• Çöl, G., ve Gül, H. (2005). Kişisel özelliklerin örgütsel bağlilik üzerine etkileri ve kamu üniversitelerinde bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(1), 291-306.
• Delecta, P. (2011). Work life balance. International Journal of Current Research, 3(4), 186-189.
• Dhammika, K. A. S. (2016). Visionary leadership and organizational commitment: the mediating effect of leader member exchange (LMX). Wayamba Journal of Management, 4(1).
• Dilts, R. (1996). Visionary leadership skills: Creating a world to which people want to belong. Meta Publications.
• Drucker, P. F. (2000). Gelecek için yönetim 1990’lar ve sonrası (F. Üçcan Çev.). İş Bankası Kültür Yayınları.
• Eraslan, L. (2004). Liderlik olgusunun tarihsel evrimi, temel kavramlar ve yeni liderlik paradigmasının analizi. Milli Eğitim Dergisi, 162(3).
• Eryılmaz, N. B. (2024). Vizyoner liderliğin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinde iş-yaşam dengesinin aracı rolü. Akademisyen Kitabevi.
• Evans, P., & Bartolomé, F. (1984). The changing pictures of the relationship between career and family. Journal of Organizational Behavior, 5(1), 9-21.
• Fechter, W. F., & Horowitz, R. B. (1991). Visionary leadership needed by all managers. Industrial Management, 33(4), 2-5.
• Fehlis, C. P. (2005). A call for visionary leadership. The Journal of Extension, 43(1), 2.
• Gilfoyle, E. M. (1987). Leadership and management. The American Journal of Occupational Therapy, 41(5), 281-283.
• Gregory, A., & Milner, S. E. (2009). Work-life balance: a matter of choice?. Gender, Work and Organization, 16(1), 1-13.
• Groves, K. S. (2006). Leader emotional expressivity, visionary leadership, and organizational change. Leadership & Organization Development Journal, 27(7), 566-583.
• İşcan, Ö. F., ve Naktiyok, A. (2004). Çalışanların örgütsel bağdaşımlarının belirleyicileri olarak örgütsel bağlılık ve örgütsel adalet algıları. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 59(1), 185.
• İşcan, Ö. F., ve Tanrıbil, S. (2016). Vizyoner liderlik davranışlarının çalışanların örgütsel bağlılıklarına ve adalet algılarına etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(3).
• Joolideh, F., & Yeshodhara, K. (2009). Organizational commitment among high school teachers of India and Iran. Journal of Educational Administration.
• Kaliannan, M., Perumal, K., & Dorasamy, M. (2016). Developing a work-life balance model towards improving job satisfaction among medical doctors across different generations. The Journal of Developing Areas, 50(5), 343-351.
• Kesumayani, H., Eliyana, A., Hamidah, A. M., & Sebayang, K. D. (2020). Boosting Organizational Commitment Through Visionary Leadership and Work Life Balance. Systematic Reviews in Pharmacy, 11(9), 312-322.
• Khan, A. (2010). The dillema of leadership styles and performance apprasial: Counter strategies. Journal of Managerial Sciences, 5, 12-13.
• Korkmaz, O., ve Erdoğan, E. (2014). İş yaşam dengesinin örgütsel bağlılık ve çalışan memnuniyetine etkisi. Ege Academic Review, 14(4).
• Lewis, S., Gambles, R., & Rapoport, R. (2007). The constraints of a ‘work–life balance’approach: An international perspective. The International Journal of Human Resource Management, 18(3), 360-373.
• Malone, E. K., & Issa, R. R. (2013). Work-life balance and organizational commitment of women in the US construction industry. Journal of Professional Issues in Engineering Education and Practice, 139(2), 87-98.
• Mattock, S. L. (2015). Leadership and work–life balance. Journal of Trauma Nursing, 22(6), 306-307.
• McLarney, C., & Rhyno, S. (1999). Mary Parker Follett: Visionary leadership and strategic management. Women in Management Review.
• Meyer, J. P., & Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61-89.
• Mottaz, C. J. (1989). An analysis of the relationship between attitudinal commitment and behavioral commitment. The Sociological Quarterly, 30(1), 143-158.
• Naiemaha, S. U., Aas, A., & Ruswahidac, I. R. (2019). The relationship between organizational commitment, employee engagement, job satisfaction and turnover intention: Evidences in the Malaysian hospitality sector. International Journal of Advanced Science and Technology, 28(13), 473-482.
• Nanus, B. (1992). Visionary Leadership: Creating a compelling sense of direction for your organization. Jossey-Bass Inc.
• Nayak, T., & Sahoo, C. K. (2015). Quality of work life and organizational performance: The mediating role of employee commitment. Journal of Health Management, 17(3), 263-273.
• Novitasari, D., Asbari, M., Wijaya, M. R., & Yuwono, T. (2020). Effect of organizational justice on organizational commitment: Mediating role of intrinsic and extrinsic satisfaction. International Journal of Science and Management Studies (IJSMS), 3(3), 96-112.
• Oliver, N. (1990). Rewards, investments, alternatives and organizational commitment: Empirical evidence and theoretical development. Journal of Occupational Psychology, 63(1), 19-31.
• Örücü, E., ve Çoban, M. (2017). Kamu ve özel bankalarda uygulanan liderlik tarzlarının kıyaslanması üzerine bir araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (52), 1-15.
• Sashkin, M. (1996). The visionary leader: Trainer's guide. Human Resource Development Pr.
• Sakthivel, D., & Jayakrishnan, J. (2012). Work life balance and organizational commitment for nurses. Asian Journal of Business and Management Sciences, 2(5), 1-6.
• Sethi, U. J. (2015). Influence of work life balance on organisational commitment: A comparative study of women employees working in public and private sector banks. International Journal of Management, IT and Engineering, 5(1), 243-255.
• Sevgin, M. N. (2019). Dönüşümcü ve etkileşimci liderlik davranışının iş yaşam kalitesi ve örgütsel bağlılık üzerine etkisi: Beş yıldızlı otel çalışanları üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Mersin Üniversitesi.
• Seymen, O. A. (2008). Örgütsel bağlılığı etkileyen örgüt kültürü tipleri üzerine bir araştırma. Detay Yayıncılık.
• Sharma, N., & Nayak, P. (2016). Study on work life balance and organisation policy in IT sector in NCR. Amity Global Business Review, 11.
• Şahne, B. S., ve Şar, S. (2015). Liderlik kavramının tarihçesi ve Türkiye’de ilaç endüstrisinde liderliğin önemi. Marmara Pharmaceutical Journal, 19(2), 109-115.
• Tanrıbil, S. (2015). Vizyoner liderlik davranışlarının çalışanların örgütsel bağlılık ve adalet algılarına etkisi: Erzurum ili bankacılık sektöründe yapılan bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi.
• Tayfun, A., ve Çatır, O. (2014). An empirical study into the relationship between work/life balance and organizational commitment. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 16(1), 20-37.
• Tuğsal, T. (2018). İş-yaşam dengesi, sosyal destek ve sosyo-demografik faktörlerin tükenmişlik üzerindeki etkisi. Cinius Yayınları.
• Ubaidillah, M., Christiana, R., & Sahrandi, A. (2019). The visionary leadership strategy in advancing educational institutions. Erudio Journal of Educational Innovation, 6(2), 206-215.
• Uddin, M. A., Fan, L., & Das, A. K. (2016). A study of the impact of transformational leadership, organizational learning, and knowledge management on organizational innovation. Management dynamics, 16(2), 42-54.
• Wang, H., Zhang, H., Xie, J., & Zheng, J. (2022). Seeing the big picture during the COVID-19 pandemic: The spillover effects of visionary leadership on employees’ work-to-family conflict. Current Psychology, 1-12.
• Widodo, W., & Chandrawaty, C. (2021). Exploring the principals' visionary leaderships' effect on school organizational culture and teachers' affective commitment. Technium Soc. Sci. J., 18, 21.
• Xie, L. (2019). Leadership and organizational learning culture: a systematic literature review. European journal of training and development, 43(1/2), 76-104.
• Yeyrek, M. (2018). Geleneksel yönetim ve vizyoner liderlik davranışlarının, çalışanların performansına etkilerine yönelik bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi.
• Ylimaki, R. M. (2006). Toward a new conceptualization of vision in the work of educational leaders: Cases of the visionary archetype. Educational Administration Quarterly, 42(4), 620-651.
• Zhao, X., Qu, H., & Liu, J. (2014). An investigation into the relationship between hospitality employees’ work–family conflicts and their leisure intentions. Cornell Hospitality Quarterly, 55(4), 408-421.