In
this study, the findings of the ikhtilāṭ (to have problems in the mind and
memory functions towards the end of life) made by the parties will be discussed
in terms of whether there is an interview between the person who has determined
the ikhtilāṭ and the situation. As it is known, these determinations by nature
can only be made by those who are aware of the problems in the mind and mind
functions of the transmitter. The research has been limited to the transmitters
in al-Kavākib al-nayyirāt which is the most voluminous among the works written
in this subject in the classical period. In this context, first of all, it has
been investigated how much of the explanations of the ikhtilat that are subject
to the examination can be explained by the relationship with the
teacher-student. In addition, although there is no such contact between them,
it has been examined whether the persons who make this determination and their
parties live in the same period. It has been shown whether the persons who were
determined to be ex-officio met or not, in other words, whether the
determination of the ikhtilat was based on observation. In this context, the
reliability of the explanations that appear to be problematic due to the lack
of relationship between the person who identified the ikhtilat and the
transmitter and the culprit was discussed.
In
addition, the findings of the ikhtilat were examined on the basis of the level
and death dates of the transmitters, and thus, it was aimed to determine
whether the progression of the science of jarḥ-taᶜdı̄l was compatible with
these determinations. In the case of ikhtilat of contradiction with each other,
it was also discussed whether the contact between the person who had established
the ikhtilat and the transmitter would be used as a preference.
Hadith Science of transmitters (rijāl) Approving (al-taᶜdı̄l) impugning (al-jarh) İkhtilāṭ Mukhtaliṭ
Bu çalışmada, mahiyeti gereği yalnızca râvînin
akıl ve hâfıza fonksiyonlarında sorunların oluşmaya başladığını müşahede eden
kişilerce yapılması gereken ihtilât tespitleri, ihtilâtı tespit eden kişi ile
muhtelit arasında görüşme olup olmaması açısından ele alınacaktır. Araştırma
klasik dönemde bu konuda yazılan eserlerden en hacimlisi olan el-Kevâkibü’n-neyyirât’taki
râvîlerle sınırlandırılmıştır. Bu bağlamda öncelikle incelemeye konu olan
ihtilât açıklamalarının ne kadarının, hoca-talebe ilişkisiyle izah
edilebileceği araştırılmıştır. Ayrıca aralarında böyle bir irtibat olmamakla
birlikte muhtelit ile bu tespiti yapan kişilerin aynı dönemde yaşayıp
yaşamadıkları incelenmiştir. Muâsır oldukları belirlenen kişilerin de görüşüp
görüşmedikleri, bir diğer ifadeyle ihtilât tespitinin müşahedeye dayanıp
dayanmadığı ortaya konulmuştur. Bu kapsamda son olarak râvî ile ihtilâtı tespit
eden kişi arasında ilişki kurulamaması sebebiyle sorunlu görünen açıklamaların
güvenilirliği sınıflandırılarak ele alınmıştır.
Bu makalede, ihtilât tespitleri, râvîlerin
tabaka ve ölüm tarihleri esas alınarak tetkik edilmiş ve böylece söz konusu
tespitlerle cerh-ta‘dîl ilminin gelişim seyrinin uyumlu olup olmadığının ortaya
konulması da amaçlanmıştır. Birbirleriyle çelişen ihtilât tespitlerinde, râvî
ile ihtilâtı tespit eden kişi arasındaki irtibatın bir tercih sebebi olarak
kullanılıp kullanılmayacağı da tartışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Mart 2019 |
Kabul Tarihi | 20 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 1 |