Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin tatilde veya ara vermede toplanması
hususunda özellikle değişik dönemlerde farklı uygulamaların yapılmış olması
zaman zaman keyfi yaklaşımlara zemin hazırlamaktadır. Bu çalışmada 1983
yılı sonrası yapılmış 27 olağanüstü toplantının öncesi ve sonrasında
karşılaşılan sorunlardan yola çıkılarak süreç incelenmiştir. Toplantı öncesinde
Başkanın takdir yetkisi olup olmadığı, Danışma Kurulunun toplanıp
toplanamayacağı, açılış yoklaması ve toplantının ardından tatil gibi
hususlardaki farklı uygulamalar incelenip kafa karışıklığı giderilmeye
çalışılmıştır. Doğrudan Meclis Başkanı tarafından yapılan iki çağrı dışında
bütün çağrılar yeter sayıda milletvekili tarafından yapılmıştır. Olağanüstü
toplantı çağrıları daha çok muhalefet partilerine mensup milletvekilleri
tarafından yapılmıştır. Farklı bir durum olarak seçimlerde aday gösterilmeyen
veya seçilemeyecek sıralara konulan milletvekillerinin oluşturduğu küskünler
hareketinin seçimleri erteleme amaçlı girişimleri ve Meclis Başkanlarının
olaya yaklaşımı da ilginç bir örnek olarak incelenmiştir. Sonuç olarak
keyfiliklerin giderilebilmesi için Đçtüzük’te bazı değişiklikler ile uygulamada
makul standartlar önerilmiştir.
tatilde veya ara vermede toplantı olağanüstü toplantı yoklama tatil küskünler hareketi İçtüzük Anayasa
Different practices about the extraordinary sessions of the Grand
National Assembly of Turkey during the recess give rise to arbitrary
approaches. This study examines the 27 extraordinary sessions during the post-1983 period including the problems before and after the meeting. It aims to remove the confusion on the Speaker’s margin of appreciation, the meetings of Board of Spokesmen, roll call and parliamentary recess after the meeting. All calls for extraordinary sessions are made by the required number of deputies except two cases in which the call made by the Speaker. The calls are often made by the members of the opposition parties rather than government party or parties. As a specific case, the movement of the deputies who are not nominated again or who do not like their ranks is examined. Their calls for extraordinary sessions and the Speakers’ response are examined as a unique case within this subject. Finally some minor amendments are offered for the Standing Orders. Moreover the parliamentary practices on the issue must be cleared
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2005 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 7 Sayı: 2 |
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
TR-DİZİN, HeinOnline, GoogleScholar, Academindex, Sherpa Romeo, Ulrich’s Periodicals Directory ve Asos Index veri tabanlarında taranmaktadır.
Dergimiz 2024 Mayıs sayısından itibaren yalnızca elektronik ortamda yayınlanacaktır.
Dokuz Eylul University Publishing Web-Page
https://kutuphane.deu.edu.tr/yayinevi/
İletişim sayfamız
https://dergipark.org.tr/tr/pub/deuhfd/contacts