In this article, the mawsûf phrases in Surah Ibrāhīm of the Holy Qur’ān are analyzed. The adjective-adjective relationship, which is one of the basic structures of Arabic language, is considered as an important research area in terms of both grammatical rules and rhetoric. The adjective phrases in the Sūrah have been classified in three main groups as mufr, sentence and shibh-i sentence and their i‘rāb (merfū, mansūb, majrūr) in the science of grammar are analyzed in detail.
In addition to the Qur’an, the study utilizes the works of classical linguists such as al-Sībawayhī, Ibn Hishām, Zamakhshari, and al-Farā and modern academic sources. All the adjective constructions in the surah have been meticulously analyzed and the depth of meaning and aesthetic value that these constructions add to the language of the Qur’an have been revealed. As a result of the analysis, it has been determined that adjectives are not only grammatical elements, but also play an important role in conveying Qur’anic messages.
In the article, the subtleties of the Arabic language, the relationship between grammar and meaning of adjective phrases and their effects on the literary style of the Qur’an are discussed in detail. The findings reveal that adjectives are not only a grammatical element that harmonizes with mawsūf, but also among the important elements that shape the Qur’an’s rhetorical power and integrity of meaning.
Bu makalede, Kur’ân-ı Kerîm’in İbrâhîm sûresi’ndeki sıfat terkipleri incelenmiştir. Arap dilinin temel yapılarından biri olan sıfat-mevsûf ilişkisi hem gramer kuralları hem de belâgati açısından önemli bir araştırma alanı olarak ele alınmıştır. Sûredeki sıfat terkipleri müfred, cümle ve şibh-i cümle olmak üzere üç ana grupta sınıflandırılmış ve nahiv ilmindeki i‘râbı (merfû, mansûb, mecrûr) detaylı bir şekilde analiz edilmiştir.
Çalışmada, Kur’ân-ı Kerîm’in yanı sıra Sîbeveyhî, İbn Hişâm, Zemahşerî ve Ferrâ gibi klasik dilcilerin eserleri ile modern akademik kaynaklardan yararlanılmıştır. Sûrede yer alan tüm sıfat terkipleri titizlikle incelenmiş ve bu yapıların Kur’ân’ın diline kattığı anlam derinliği ile estetik değer ortaya konulmuştur. Yapılan analizler sonucunda, sıfatların yalnızca gramatik unsurlar olmadığı, aynı zamanda Kur’ânî mesajların iletilmesinde önemli bir rol üstlendiği tespit edilmiştir.
Makalede, Arap dilinin incelikleri, sıfat terkiplerinin dilbilgisi ile anlam arasındaki ilişkisi ve Kur’ân’ın edebî üslubu üzerindeki etkileri detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Elde edilen bulgular, sıfatların yalnızca mevsûfla uyum sağlayan bir dilbilgisi unsuru olmadığını, aynı zamanda Kur’ân’ın hitabet gücünü ve anlam bütünlüğünü şekillendiren önemli unsurlar arasında yer aldığını ortaya koymaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Arabic Language and Rhetoric, Tafsir |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2025 |
Submission Date | February 13, 2025 |
Acceptance Date | May 19, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 61 |