Immanuel Kant’ın henüz aydınlanma çağında evreni seyir ve Yüce Yaratıcı’dan hareketle tefekkürî düşünme mânâsında kullandığı bir kavram olan “contemplation”, başta Romantik Çağ sanatçıları daha sonra da Parnas akımına ait bir anlayışla eser veren Batılı şairlerin eserlerinde çeşitli şekillerde yer bulur. Edmund Burke’un ilk olarak ortaya attığı “yüce” kavramıyla da ilişkilendirilebilecek “temâşâ”, yenileşmeye başlayan Türk şiirinde önemli yer tutmaya başlar. 18891893 yılları arasında Paris’te Tıp eğitimi alan ve bu vesile Batı şiirini tanıyan Cenab Şahâbeddin’in şiirlerinde ilgili kavramla bağlantılı olarak tabiatı temâşâ ve bu temâşâ neticesinde evreni derk etme arzusu göze çarpar. Bu çalışma, Cenab Şahâbeddin’in şiirlerine yansıyan “contemplative” eylemin incelenmesinden oluşmaktadır
The word “contemplation” is a concept used by Immanuel Kant as a kind of deep thinking by looking the universe and thinking the supreme creator at the age of enlightenment. It is diversely handled in the works of Western Romantic Era artists and Parnas Movement. . Edmund Burke was first used as “sublime” that can be attributed to the concept of “spectacle”, it begins to hold important place in new Turkish poetry. Cenab Şahabettin who has medical education in Paris between 1889-1893 meets Western poetry. Observation of the nature and desire of understanding the nature as a result of this observation attracts the attention in his poetry related to that concept. Our work consists of the examination of contemplative act in Cenab Şahâbeddin’s poetry
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 17 |
Dicle University
Journal of Social Sciences Institute (DUSBED)