NİCELEYİCİLERLE İLGİLİ BİR ANLAM GENELLEMESİ

Yıl 2020, Cilt: 14 Sayı: 27, 111 - 119, 30.11.2020

İsa Kerem Bayırlı

Öz

Bu yazıda doğal dilde anlamın matematiksel analizinin mümkün kıldığı bir genellemeyi betimleyeceğiz. Anlambilimsel modellemenin neyi içerdiğinden kısaca bahsedip doğal dil niceleyicilerinin (“her”, “hiç”, “çoğu” vs.) anlamsal özelliklerine odaklanacağız. Ne anlama gelmesi gerektiğini çok iyi bildiğimiz bazı niceleyicileri hiçbir doğal
dilde bulamadığımızı göreceğiz. Bu gözlemi anlamaya çalışırken bir niceleyicinin doğal dile ait olup olamayacağını belirleyen bir genelleme (Muhafazakârlık Genellemesi) ile karşılaşacağız. Bu genellemeye göre doğal dil niceleyicileri birtakım matematiksel ilişkileri göstermek zorundadır. Ortaya çıkan genel resim, matematiksel yapıların doğal dilin analizinde kritik önemde olduğudur.

Anahtar Kelimeler

anlambilimi, niceleyiciler, anlambilimsel genellemeler

Kaynakça

• DAVIDSON, Donald (1967). “The logical form of action sentences.”, The logic of decision and action (s. 81–95). (Haz. N. Rescher) The logic of decision and action (s. 81–95), Pittsburgh, PA: University of Pittsburgh Press.
• ENÇ, Mürvet (1991). The semantics of specificity. Linguistic Inquiry, 22.1, 1-25.
• GAZDAR, Gorald (1979). Pragmatics: Implicature, Presupposition, and Logical Form, New York: Academic Press.
• GROENENDIJK, Jeroen ve STOKHOF, Martin (1982). “Semantic analysis of wh-complements.” Linguistics and Philosophy 5, 175–233.
• FREGE, Gottlob (1892). “On Concept and Object”. Translations from the Philosophical Writings of Gottlob Frege (s. 42-55.) (Haz. P. T. GEACH ve M. BLACK), Oxford: Basil Blackwell.
• HUNTER, Tim ve LIDZ, Jeffrey (2012). “Conservativity and Learnability of Determiners”. Journal of Semantics. 30, 315 – 334.