The aim of this study is to analyze the temporal adverbials in Turkish in terms of to determine the effects of these adverbials on the verb functioning as the predicate of these sentence using the spoken adult data and to define a proto-type depending on the situation types that one used with the temporal adverbials. With this purpose in mind with respect to these aims, the basic conclusion to be achieved is that the most frequent adverbials to be used within the spoken narrative texts of adult language and child language data are the temporal adverbials. In addition to that, this kind of adverbials occur frequently with all situation types. This conclusion makes it appearent that there is a conditionality between the acquisition hierarchy and the competence hierarchy
Bu çalışmanın amacı, Türkçedeki zaman belirteçleri(temporal adverbials)’ni, zaman belirteçleri için önerilmiş sınıflama açısından ele alarak, bu tür belirteçlerin bir tümce içinde yer alan eylemin sözcüksel görünüş(lexical aspect)’ünü belirlemedeki etkilerini yetişkin dili sözlü anlatı verisi üzerinden sorgulamak ve zaman belirteci türlerinin hangi hâl türleri(situation types)’yle kullanıldıklarına ilişkin betimlemeye dayalı bir öntür(proto-type) oluşturmaktır. Bu amaç çerçevesinde ulaşılan en temel sonuç, yetişkin dili ve çocuk dili sözlü anlatı metinlerine dayalı veri tabanında en çok kullanılan belirteç türü zaman odaklı belirteçlerdir. Ayrıca, bu belirteç türü, bütün hâl türleri ile yüksek kullanım sıklığı sergilemektedir. Bu sonuç edinim hiyerarşisi ve kullanım hiyerarşisi arasında koşutluk olduğunu göstermektedir
anlatı zaman belirteci hal türü durum edimsellik tamamlama bitirme
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Language Studies |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | September 1, 2004 |
Submission Date | January 1, 2004 |
Published in Issue | Year 2004 |