el mektuplar edebiyat tarihi açısından değerli vesikalardır. Genel kaynaklarda ulaşılamayan mahrem bilgiler içerebilen, kişiye özel iletişim vasıtaları olarak kabul edilirler. Günümüzde önemini bir hayli kaybetmiş görünen bu değerli edebi tür, yüksek dil ve üslup özellikleri ile Tanzimat döneminde vazgeçilmez anlatım ve aktarım vasıtalarının başında geliyordu. Ahmet Midhat Efendi ile Şair Fıtnat Hanım’ın yazışmaları dönemin aşk, dil ve üslup anlayışı konusunda kıymetli bilgiler sunan vesikalar arasında kabul edilebilir. Bu makalenin amacı ikilinin yazdıkları mektuplar çerçevesinde, dönemin aşk anlayışı, hitap tarzları, romantik ve şâirane üslûbu hakkında açıklayıcı bilgiler sunmaktır.
Literary correspondence reveals valuable information in terms of l history of literature. They are regarded as private communication tools containing personal information which may not be obtained in general resources. This indispensible literary genre – though has lost its function and notion extensively currently - was regarded as a chief and effective instrument of expression during Tanzimat Era. The literary correspondence between Ahmet Midhat Efendi and Fıtnat Hanım, The Poet, is concerned as presenting valuable data related to the aspects of love, language and poetic style of Tanzimat years. This paper aims to draw some conclusions by examining the literary letters corresponded between both writers in respect to love concept, greeting expressions, romantic and poetic diction of their time.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | July 1, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Issue: 7 |
Journal of Language and Literature Studies is licensed under the Creative Commons Attribution-Non-Commercial-NoDerivatives 4.0 International Licence (CC BY-NC-ND 4.0).