Recently, the concept of silent resignation has been used to describe the situation where unhappy employees continue to work with minimal effort instead of quitting. This concept is used for employees who continue their work life without taking responsibility for extra role behavior and extra role behavior. In this context, the study aims to determine the effect of silent resignation on turnover intention. For this purpose, 441 people working in a call center were reached voluntarily on the basis of convenience sampling. The correlation analysis revealed a highly significant negative relationship between silent resignation and turnover intention with r=-0.682 (p<0.05 significance level). Regression analysis revealed that silent resignation has an effect on turnover intention (β=-0.702; p<0.05). As a result of the difference tests (t-test, ANOVA), a significant difference was determined between the status (p=0.000), gender (p=0.000), education (p=0.001), age (p=0.000) and working time (p=0.000) of the participant call center employees and silent resignation at p<0.05 level of significance. There is a significant difference between gender (p=0.000), status (p=0.000), age (p=0.000), education (p=0.027), and working hours (p=0.000) and quitting at p<0.05 level of significance.
Son zamanlarda mutsuz çalışanların işten ayrılmak yerine en az çabayla işine devam ettikleri durumu tanımlamak için sessiz istifa kavramı kullanılmaktadır. Bu kavram sadece belirlenmiş işlerini yapan ekstra rol davranışı ile sorumluluğunu almadan iş hayatını sürdüren çalışanlar için kullanılmaktadır. Bu bağlamda çalışma sessiz istifanın işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisini saptamaktır. Bu amaçla bir çağrı merkezinde çalışmakta olan 441 kişiye kolayda örnekleme temelinde gönüllülük esasıyla anketle yapılmıştır. Korelasyon analizi sonucu sessiz istifa ile işten ayrılma niyeti arasında r=-0,682 kuvvetinde (p<0,05 anlam düzeyi) negatif yönde yüksek düzeyde anlamlı bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. Regresyon analizi sonucu sessiz istifanın işten ayrılma niyeti üzerine (β=-0,702; p<0,05) etkisi olduğu belirlenmiştir. T testi ve ANOVA sonucunda ise katılımcı çağrı merkezi çalışanların statü (p=0,000), cinsiyet (p=0,000), eğitim (p=0,001), yaş (p=0,000) ve çalışma süresi (p=0,000) ile sessiz istifa arasında p<0,05 anlam düzeyinde anlamlı bir fark tespit edilmiştir. İşten ayrılma konusunda; cinsiyet (p=0,000), statü (p=0,000), yaş (p=0,000), eğitim (p=0,027), ve çalışma süresi (p=0,000) arasında p<0,05 anlam düzeyinde anlamlı bir farklılık belirlenmiştir.
Bu araştırmada kullanılmak için İstanbul Gelişim Üniversitesi Rektörlüğü Etik Kurul Başkanlığı’ndan 12.01.2024 tarih ve 2024-01-125 sayılı yazısıyla onay alınmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Industrial Organisation |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | June 30, 2024 |
Publication Date | June 30, 2024 |
Submission Date | March 19, 2024 |
Acceptance Date | May 1, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |