Literatürde gıda takviyesi ya da besin takviyesi şeklinde de ifade edilen takviye edici gıdalar, Türk hukukunda ne “ilaç” ne de klasik anlamda “gıda” olarak kabul edilmektedir. Takviye edici gıdalar bir ara ürün olup üretimi, ithalatı ve satışındaki reklamlar açısından ilaçtan ziyade gıdaya benzer hukuki rejime tabi tutulmuştur. Bununla birlikte takviye edici gıdalar sağlığa ilişkin ürünler olduğundan buna ilişkin reklamların tüketici menfaatini dikkate alarak düzenlenmesi gerekir. Bu çalışmada ise, tüketicilerin takviye edici gıdalara ilişkin aldatıcı reklamlara muhatap olmaları hâlinde başvurabilecekleri hukukî yollar ve söz konusu yolların elverişliliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Zira literatürde tüketicilerin bu tür ürünlerle ilgili karşılaştıkları en önemli sorunlardan birinin aldatıcı reklamlar olduğuna işaret edilmiştir. Türk hukukunda tüketicinin, takviye edici gıdalara ilişkin aldatıcı reklamlara karşı bir yandan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun m. 8/II’ye dayanarak ayıba karşı tekeffül hükümlerine bir yandan da m. 61 vd. hükümlerinde düzenlenen Reklam Kuruluna başvurması mümkündür. Anılan hükümler dışında tüketicinin ayrıca 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu çerçevesinde hukukî koruma araması da mümkündür.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 24, 2024 |
Submission Date | August 20, 2024 |
Acceptance Date | October 17, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 28 Issue: 2 |