Modern Emirate, Ancıent Fears: The United Arab Emirates’ Regime Security Reflex Against Iran

Year 2025, Issue: 4, 20 - 36, 30.10.2025

Tunahan Akpolat

Abstract

This article analyzes the United Arab Emirates’ (UAE) foreign policy toward Iran within the theoretical framework of neoclassical realism. Iran’s nuclear activities, regional influence, and sectarian expansion are perceived by the UAE as systemic threats; however, this perception is shaped not only by power balances in the international system but also by unit-level factors such as domestic political structures, leadership memory, and regime security. The central question of the article is why the UAE, a relatively small state, pursues such a proactive and at times aggressive foreign policy toward Iran. The main claim advanced in this context is that the UAE’s policies toward Iran are determined not only by systemic pressures but also by internal security concerns and leadership perceptions. Based on the security-centered threat perception of the decision-making elite under Mohammed bin Zayed, the analysis incorporates Iran’s proxy actors, its “Shia Crescent” strategy, and its nuclear program alongside regime sensitivities. Drawing on diplomatic documents, media analyses, decision-makers’ discourses, and contemporary academic literature, the findings reveal that the UAE’s foreign policy toward Iran is not merely a balancing strategy but also a comprehensive security doctrine aimed at safeguarding internal political cohesion.

Keywords

Neoclassical realism , United Arab Emirates , Iran

Modern Emirlik, Eski Korkular: İran’a Karşı Birleşik Arap Emirlikleri’nin Rejimsel Güvenlik Refleksi

Abstract

Bu makale, Birleşik Arap Emirlikleri’nin (BAE) İran’a yönelik dış politikasını neoklasik realizm kuramsal çerçevesiyle analiz etmektedir. İran’ın nükleer faaliyetleri, bölgesel etkisi ve mezhepsel yayılımı, BAE tarafından sistemik bir tehdit olarak algılanmakta; ancak bu algı, yalnızca uluslararası sistemdeki güç dengeleriyle değil, aynı zamanda iç siyasi yapı, liderlik hafızası ve rejim güvenliği gibi birim düzeyindeki etkenlerle de şekillenmektedir. Makalenin temel sorunsalı, görece küçük bir devlet olan BAE’nin İran’a karşı neden bu denli proaktif ve zaman zaman agresif bir dış politika izlediğidir. Bu çerçevede ileri sürülen temel iddia, BAE’nin İran politikalarının yalnızca sistemsel baskılarla değil, aynı zamanda içsel güvenlik kaygıları ve lider algılarıyla da belirlendiğidir. Muhammed bin Zayed liderliğindeki karar verici elitin güvenlik merkezli tehdit algısı temel alınarak yapılan analizde; İran’ın vekil aktörleri, “Şii Hilali” stratejisi ve nükleer programı gibi unsurlar, rejimsel hassasiyetlerle birlikte ele alınmıştır. Diplomatik belgeler, medya analizleri, karar alıcı söylemleri ve güncel akademik literatürden yararlanılarak ulaşılan bulgular, BAE’nin İran’a yönelik dış politikasının yalnızca bir dengeleme stratejisi değil, aynı zamanda iç politik bütünlüğü korumaya dönük bütüncül bir güvenlik doktrini olduğunu ortaya koymaktadır.

Keywords

Neoklasik realizm , Birleşik Arap Emirlikleri , İran

References

• Abedi Ardakani, H. (2020). Containment strategy of the United States and the United Arab Emirates against Iran's regional power. Iranian Review of Foreign Affairs, 11(32), 383–405.
• Ajorlou, H. (2017). An Overview of the Main Reasons behind the United Arab Emirates’ Anti-Iran Policies. Tahran Çağdaş Uluslararası Araştırmalar Enstitüsü (TISRI). Erişim adresi: https://tisri.org/?id=pftnorqg
• Al Nahyan, K. S. Z. (2013). The Three Islands: Mapping the UAE-Iran Dispute. Royal United Services Institute. Erişim adresi: https://www.rusi.org/explore-our-research/publications/rusi-books/the-three-islands-mapping-the-uae-iran-dispute
• Alagöz, B. (2023). İran ve BAE arasında güncellenen ilişkiler. İran Araştırmaları Merkezi (İRAM). Erişim adresi: https://www.iramcenter.org/iran-ve-bae-arasinda-guncellenen-iliskiler-2357
• Al-Ketbi, E. (2018). United Arab Emirates – Middle East Battle Lines. European Council on Foreign Relations. Erişim adresi: https://ecfr.eu/special/battle_lines/uae
• Altunsuyu, S. İ. (2025). Neorealist ve neoklasik realist perspektiflerden Küba Füze Krizi analizi. Savunma ve Güvenlik Araştırmaları Dergisi, 2(1), 47–66.
• Amwaj.media. (2023). Interview: The new chapter in the Iran-UAE relationship. Erişim adresi: https://amwaj.media/en/article/interview-the-new-chapter-in-the-iran-uae-relationship
• Azodi, S., & Cafiero, G. (2020). The United Arab Emirates’ flexible approach towards Iran. İRAM Erişim adresi: https://iramcenter.org/en/the-united-arab-emirates flexible approach towards iran 258
• Çakırca, B. (2021). Neoklasik realizmin “dış politikayı” açıklama gücü. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 231–239. doi: 10.18506/anemon.819231
• Daban, C. (2017). Uluslararası ilişkilerde teorik tartışmaların yönteme etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 190–227.
• Devlen, B., & Özdamar, Ö. (2010). Neoclassical realism and foreign policy crises: A theoretical framework. A. Freyberg-Inan, E. Harrison, & P. James (Eds.), Rethinking realism in international relations: Between tradition and innovation, içinde (ss.137-163). Johns Hopkins University Press.
• El-Dessouki, A., & Mansour, O. R. (2023). Small states and strategic hedging: The United Arab Emirates’ policy towards Iran. Review of Economics and Political Science, 8(5), 394–407. doi: 10.1108/REPS-09-2019-0124
• Ertoy, B. (2019). Uluslararası ilişkilerde realist geleneğin dönüşümü ve neoklasik realizm. Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Dergisi, 1(1), 1–26.
• Gold, D. (2020). Why the United Arab Emirates (UAE) is uniquely stable among the Arab states. Jerusalem Center for Public Affairs. Erişim adresi: https://jcpa.org/article/why-the-united-arab-emirates-uae-is-uniquely-stable-among-the-arab-states/
• Juneau, T. (2020). The Iran variable in the UAE’s Yemen policy. Sana’a Center for Strategic Studies. Erişim adresi: https://sanaacenter.org/publications/analysis/11578
• Keyik, M., & Erol, M. S. (2019). Realizme göre güç ve güç dengesi kavramları [Power and balance of power concepts in realism]. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 3(1), 12–49.
• Kinninmont, J., & Motamedi, M. (2025). Challenges ahead for UAE-Iran rapprochement. Stimson Center. Erişim adresi: https://www.stimson.org/2025/challenges-ahead-for-uae-iran-rapprochement/
• Kiraz, S. (2018). Dış politika analizi modeli olarak neoklasik realizm: İkinci Dünya Savaşı sırasındaki Türk dış politikasının analizi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(2), 417–440.
• Kozub-Karkut, M. (2019). Neoclassical realism and foreign policy analysis – a possible way of integration? Teoria Polityki, 3, 201–227.
• Moradi Kalardeh, M. R., Zeinolabedin Amouqin, Y., & Mahkouei, H. (2023). Effective geopolitical foundations of Shia in regional system of the Middle East. Journal of Namibian Studies, 34(S1), 1698–1724.
• Musleh, M. H., & Shafaq, A. K. (2024). Balancing threats in the foreign policy of the UAE and Iran (0202–0202). International Journal of Current Science (IJCSPUB), 14(3), 287–300.
• Narizny, K. (2017). On systemic paradigms and domestic politics: A critique of the newest realism. International Security, 42(2), 155–190
• Narizny, K. (2018). Kevin Narizny replies. In J. W. Taliaferro, S. E. Lobell, & N. M. Ripsman, Correspondence: Neoclassical realism and its critics. International Security, 43(2), 199–203.
• Özdemir, H. (2008). Uluslararası ilişkilerde güç: Çok boyutlu bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 63, 114–132.
• Rose, G. (1998). Neoclassical realism and theories of foreign policy. World Politics, 51(1), 144–172.
• Salisbury, P. (2020). Risk perception and appetite in UAE foreign and national security policy. Chatham House. Erişim adresi: https://www.chathamhouse.org/2020/07/risk-perception-and-appetite-uae-foreign-and-national-security-policy
• Schweller, R. L. (2004). Unanswered threats: A neoclassical realist theory of underbalancing. International Security, 29(2), 159–201.
• Siddiqui, S. (2021). UAE-Iran ties: Engagement across the geopolitical divide. The New Arab. Erişim adresi: https://www.newarab.com/analysis/uae-iran-ties-engagement-across-geopolitical-divide
• Taliaferro, J. W., Lobell, S. E., & Ripsman, N. M. (2009). Introduction: Neoclassical realism, the state, and foreign policy. S. E. Lobell, N. M. Ripsman, & J. W. Taliaferro (Eds.), Neoclassical Realism, the State, and Foreign Policy içinde (ss. 1–41). Cambridge: Cambridge University Press.
• Taliaferro, J. W., Lobell, S. E., & Ripsman, N. M. (2018). Correspondence: Neoclassical realism and its critics. International Security, 43(2), 196–198.
• Ulrichsen, K. C. (2021). Restoring balance to UAE-Iran relations (Case Analysis). The Iranian Studies Unit, Arab Center for Research and Policy Studies.
• Wintour, P. (2025). Iran proposes partnership with UAE and Saudi Arabia to enrich uranium. The Guardian. Erişim adresi: https://www.theguardian.com/world/2025/may/13/iran-proposes-partnership-with-uae-and-saudi-arabia-to-enrich-uranium
• Yeltin, H. (2019). Neoklasik realizm bağlamında son dönem Türkiye-Rusya ilişkileri. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sakarya.
• Yılmaz, S. (2015). Neoklasik realizm: İlerletici mi? Yozlaştırıcı mı? Lakatosyan bir değerlendirme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 46, 1–28.