Logoterapide Kullanılan Kavramların ve Tekniklerin Türk Kültürü’nde Uygulanabilirliği

Year 2016, , 105 - 126, 09.07.2016

Özlem Tagay Nilüfer Voltan-acar , Aygül Nalbant

https://doi.org/10.12984/eed.53493

Cited By: 6

Abstract

Logoterapi, Hümanist ve Varoluşçu düşünce okulları arasında anlam üzerine odaklanan bir terapi yaklaşımıdır. Logoterapiyi geliştiren Viktor E. Frankl (1905-1997), dünya çapında ünlü Avusturyalı bir psikiyatristtir. Frankl anlamın ve değerlerin insan yaşamı üzerindeki önemini vurgulamıştır. Psikolojik danışma kuramları pek çok Avrupalı ve Amerikalı psikoloğun katkılarına dayalı olarak geliştirilmiştir. Araştırmacılar kültürün bireyler üzerindeki etkisi ile uzun süredir ilgilenmektedir ancak konu ile ilgili tutarlı çalışmalara son zamanlarda rastlanmaktadır.  Bu makalede, logoterapide kullanılan kavramlar ve teknikler Türk kültürü açısından incelenmiştir. Yapılan çalışmanın sonucunda, Logoterapide kullanılan anlam istemi, varoluşsal engellenme,  kolektif nevrozlar, varoluşsal boşluk, yaşamın anlamı, sevginin anlamı, acının anlamı ve süper anlam gibi bazı kavramların ve paradoksal niyet ve düşünce odağının değiştirilmesi gibi tekniklerin Türk kültüründe kullanılması açısından uygun olduğu söylenebilir.

Keywords

Logoterapi, logoterapinin kavram ve teknikleri, Türk kültürü

References

• Aycan, Z. ve Kanungo, R.N. (2000) “Toplumsal kültürün kuramsal kültür ve insan kaynakları uygulamaları üzerine etkileri”. Türkiye’de Yönetimi Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları. İçinde: Aycan, Z. (ed.) ss:25-53. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
• Aycan, Z., Kanungo, R.N., Mendonca, M.; Yu, K., Deller, J.; Stahl, G.; Khursid, A. (2000). Impact of culture on human resource management practices: A ten country comparison. Applied Psychology: An International Review, 49 (1),192-220.
• Beeley, B.W. (1983). Migration the Turkish case. England: Open University Press.
• Bektaş, Y. (2006). Kültüre duyarlı psikolojik danışma yeterlikleri ve psikolojik danışman eğitimindeki yeri. Ege Eğitim Dergisi. 7(1), 43–59.
• Das, A.K. (1998). Frankl and the realm of meaning. Journal of Hümanistic Education and Development. 36 (4), 199-212.
• Doğan, İ. (1993). Sosyoloji. Ankara: İmaj Yayıncılık.
• Doğan, S. (2005, Eylül). 21. yüzyılda psikolojik danışma alanının değişen dünya görüşü. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul Ercins, G. (2009). Türkiye’de popüler kültür görünümleri ve gençliğe yansımaları. VI. Ulusal Sosyoloji Kongresi Bildiri El Kitabı, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın 489-511.
• Erdur-Baker, Ö. (2007). Psikolojik danışma ve kültürel faktörler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 27, 109-122
• Ergun, D. (1991). Türk bireyi kuramına giriş: Türk kültürünün özellikleri. İstanbul:Gerçek Yayınevi.,
• Erkal, M., Baloğlu, B.,ve Baloğlu, F. (1997)., Ansiklopedik sosyoloji sözlüğü. İstanbul: Der Yayınları.
• Erşanlı, B. (2012). Bir alt kültür yansıması olarak arabesk video müzik klipleri dilinin incelenmesi. Journal of Life Sciences, 1(1),117-123.
• Frankl, E. V. (1992). İnsanın anlam arayışı.(Çev. S. Budak). Ankara: Öteki Yayınevi..
• Frankl, E.V. (1999). Duyulmayan anlam çığlığı psikoterapi ve hümanizm (Çev. S. Budak). Ankara: Öteki Yayınevi
• Gültekin, F. ve Voltan-Acar, N. (2004). Transaksiyonel analizin Türk kültürüne
• uyarlanabilirliği: Kültür açısından eleştirel bir bakış. Eğitim ve Bilim, 133, 28-39.
• Greentein, M. (2000). Cancer and the experience of meaning: a group psychoterapy for people with cancer. American Journal of Psychotherapy, 54 (4),486-5001.
• Herman, J. L., Buffardi, L., ve Tetrick, L. E. (2006). Cross-cultural self report: Why we should and when we shouldn't. Paper presented in Symposium, Self-report Measurement Issues in Micro-organizational Research, Academy of Management Annual Meeting, Atlanta, GA.
• Hortaçsu, N. (1991). İnsan ilişkileri. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Jones, R.N. (1995). The theory and practice of counseling (2ndEd.). London: Cassell..
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1987). Individualism and collectivism. A universal dimension? In Ç. Kağıtçıbaşı (Eds.). Growth and progress in cross-cultural psychology (pp. 135-200). Lincoln: University of Nebraska Press.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1991). İnsan aile kültür (2. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi,
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Kültürel psikoloji kültür bağlamında insan ve aile. İstanbul: Evrim Yayıncılık.
• Kağnıcı, D.Y. (2013). Çok kültürlü psikolojik danışma eğitiminin rehberlik ve psikolojik
• danışmanlık lisans programlarına yerleştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (40), 222-231.
• Kuzgun, Y. (2000). Meslek danışmanlığı kuramlar ve uygulamalar. Ankara: Nobel Publisher. Macit, G. (2010). İletişim tarzları üzerinde kültürel değerlerin etkisi: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Mc. Whirter, J.J. (1983). Cultural factors in guidance and counseling in Turkey: The experience of a fullbright family. Personnal and Guidance Journal, 61, 504-508.
• Mocan-Aydın, G. (2000). Western models of counseling and psychotherapy within Turkey:
• Crossing cultural boundaries. The Counseling Psychologist, 28, 281-298.
• Nystul, S. (1999). Introduction to counseling an art and science perspective. New Mexico - State: The Merrill Counseling Series.
• Özbek, M. (1991). Popüler kültür ve Orhan Gencebay arabeski. İletişim Yayınları, İstanbul.
• Öztürk, O. (1997). Ruh sağlığı ve bozuklukları (, 7. Basım).Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
• Pala, İ. (2000). Leyla ile mecnun ( 2. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
• Patterson, C.H. (1973). The theories of counseling and psychotherapy. New York: Harper Row Publishers.,
• Sezer, S. (2012). Yaşamın anlamı konusuna kuramsal ve psikometrik çalışmalar açısından bir bakış. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45 (1), 209-227.
• Sezer, S. ve Saya, P. (2009) Gelişimsel açıdan ölüm kavramı. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 151-165.
• Sharf, R. S. (2014). Varoluşçu terapi (Çev. Ö. Tagay). İçinde (Çev. Ed. Voltan-Acar) Psikoterapi ve psikolojik danışma kuramları: ss 143-183. Ankara: Nobel Yayınları. (Reprinted from Theories of psychoterapy and counseling, pp.160-206, by Sharf, R.S, Ed., 2012, Belmont: Brooks Cole Cengage Learning.
• Sargut, A .S. (2001). Kültürler arası farklılaşma ve yönetim (2. Baskı). Ankara: İmge Kitabevi.Washburn, E.R. (1998). The physician leader as logoterapist. Physician Exe,. 24(4),34-43.
• Wong, P. (2002). Logotherapy. Canada: Home Pages
• Tezcan, M. (1991). Toplumsal ve kültürel değişme. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No.164.
• Voltan-Acar, N. (2004/2011). Ne kadar farkındayım? Gestalt terapi. 5. Basım, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Yalom, I. (2000). Varoluşçu psikoterapi (Çeviren: Babayiğit). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Practicality of Logotherapy Concepts and Techniques in Turkish Culture
• Logotherapy is a meaning-centered psychotherapy. Logos is a Greek word standing for “meaning” (Jones, 1995). According to Hillmann (2004), logotherapy is a concept based on the idea of understanding the meaning of their existence as the most basic impulse for individuals (Sharf, 2014, pp. 148). Very few clinicians have contributed significantly to the role of the meaning in psychotherapy, and continued their interest in this field. Frankl, on the other hand, focused on the psychopathology and place of the meaning from the beginning of his career (Patterson, 1973).
• Logotherapy emphasized the need for humans to search for meaning. It can be said that search for meaning is a stressed process and it requires characteristics of the individualistic culture more. In the Turkish culture it can be said to vary from region to region, countryside to city and even from traditional family to nuclear family. Therefore, implementation of Logotherapy into the Turkish culture as it is-without adaptation-may bring along failure.
• As a result, considering concepts in logotherapy, particularly concepts such will to meaning, existential frustration, existential vacuum, meaning of life, essence of existence, meaning of love, meaning of pain, super meaning and attractiveness of live can be said to be significant from the point of Turkish culture. However, in logotherapy, two techniques including paradoxical intention and changing the thought focus are expressed. With a good configuration, these two techniques can be implemented in Turkish culture.