Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (ÇGPSÖ) Psikometrik Özellikleri: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması

Year 2015, Volume: 16 Issue: 1, 1 - 12, 24.07.2015

Gökmen Arslan

https://doi.org/10.12984/eed.23397

Cited By: 54

Abstract

Bu çalışmanın amacı Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin psikometrik özelliklerini araştırmaktır. Çalışmaya Isparta il merkezinde ortaokul ve lisede öğrenim gören toplam 785 (N₁= 256, N₂=529) öğrenci katılmıştır. Katılımcıların yaşları 11 ile 18 arasında değişmektedir. Katılımcıların %45.4’ü kız, %54.6’sı erkek öğrencilerden oluşmaktadır. Katılımcıların yaş ortalaması 14.6 (SS=1.75)’dır. Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi sonuçları, ölçeğin tek faktörlü bir yapıya sahip olduğunu göstermiştir. Ölçeğin madde faktör yüklerinin .54 ile .81 arasında değiştiği ve 12 maddenin toplam varyansın %51.28’ini açıkladığı görülmüştür. Ölçüt geçerliliği kapsamında olumlu olumsuz duygular ve öz yeterlilikle ilişkisine bakılmış, ÇGPSÖ ile öz yeterlilik, olumlu duygular arasında pozitif, olumsuz duygular ile negatif yönde ve anlamlı düzeyde bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Güvenirlik çalışması kapsamında ölçeğe ilişkin iç tutarlılık katsayısı hesaplanmıştır. İç tutarlılık katsayısının birinci çalışmada .91, ikinci çalışmada .83 olduğu görülmüştür. Elde edilen bu sonuçlar Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin ülkemizde çocuk ve ergenlerde psikolojik sağlamlığı değerlendirmede kullanılabileceğini göstermektedir.

Keywords

Psikolojik sağlamlık, ergenlik, güvenirlik, geçerlilik

References

• Acuna E. ve Rodriguez C. A., (2004). Meta-analysis study of outlier detection methods in classification. Technical paper, Department of Mathematics, University of Puerto Rico at Mayaguez, academic.uprm.edu/ ea-cuna/paperout.pdf adresinden 25.11.2014 tarihinde elde edilmiştir.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Can, A. (2013). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Gençöz, T. (2000). Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk
• Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-26. Gizir, C. ve Aydın, G. (2006). Psikolojik Sağlamlık ve Ergen Gelişim Ölçeği’nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 26(3), 87-99.
• Hoe, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique.
• Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83. Keye, M. D. ve Pidgeon, A. M. (2013). Investigation of the relationship between resilience, mindfulness, and academic self-efficacy. Open Journal of Social Sciences, 1(6) 1-4.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practices of structural equation modeling. New York: The Guil-ford Press.
• Liebenberg, L., Ungar, M. ve LeBlanc, J. C. (2013). The CYRM-12: A brief measure of resilience. Canadian Journal of Public Health, 104(2), 131-135.
• Liebenberg, L., Ungar, M. ve Van de Vijver, F. R. R. (2012). Validation of the Child and Youth Resilience Measure-28 (CYRM-28) among canadian youth with complex needs. Research on Social Work Practice, 22(2), 219-226.
• Luthar, S. (2005). Resilience at an early age and ıts impact on child psychosocial development. In: Encyclopedia on early childhood development [online]. Montreal,
• Quebec: Centre of Excellence for Early Childhood Development;1-6. Luthar, S. S., Cicchetti, D. ve Becker, B. (2000). The construct of resilience: a critical evaluation and guidelines for future work. Child Development, 71(3):543-562.
• Masten A. S. (2001). Resilience process in development. American Psychologist, 56(3), 227- 2
• Masten, A.S. ve Coastworth, J. D. (1998). The development of competence in favorable and unfavora-ble environments: Lessons from research on successful children. American Psychologist, 53(2), 205-220.
• Morgan, G. A., Leech, N. L. Gloeckner, G. W. ve Barrett, K. C. (2004). SPSS for introductory statistics: Use and interpretation. Psychology Press.
• Muris, P. (2001). A brief questionnaire for measuring self-efficacy in youths. Journal of
• Psychopathology and Behavioral Assessment, 23, 145–149. Nasvytienė, D., Lazdauskas, T. ve Leonavičienė, T. (2012). Ch ıld’s resılıence ın face of maltreatment: A meta-analysıs of empırıcal studies, Psichologija, 46, 7-26, ISSN 1392-0359.
• Ong, A. D., Zautra, A. J. ve Reid, M. C. (2010). Psychological resilience predicts decreases in pain catastrophizing through positive emotions. Psychology and aging, 25(3), 516.
• Raykov, T. ve Marcoulides, G. A. (2006). A first course in structural equation modeling. New
• Jersey: Lawrence Erlbaum Ass. Sameroff, A. (2005). Early resilience and its developmental consequences. In: Tremblay RE,
• Barr RG, Peters RDeV, (Eds). Encyclopedia on early childhood development [online]. Montreal, Quebec: Centre of Excellence for Early Childhood Development. 1-6. http://www.child-encyclopedia.com/documents/SameroffANGxp.pdf adresinden 02013 tarihinde elde edilmiştir.
• Santrock, J. W. (2012). Adolescence, New York: McGrow-Hill Companies, Inc.
• Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi: Analiz ve raporlaştırma. Ankara, Anı Yayıncılık.
• Steinberg, L. ( 2007). Ergenlik, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınevi.
• Telef, B. B. (2011). Öz-yeterlikleri farklı ergenlerin psikolojik semptomlarının incelenmesi.
• Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye. Terzi, Ş. (2006). Kendini toparlama gücü ölçeği’nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 77-86.
• Tugade, M. M., ve Fredrickson, B. L. (2004). Resilient individuals use positive emotions to bounce back from negative emotional experiences. Journal of personality and social psychology, 86(2), 320.