Artemisia ve Rodos

Yıl 2006, Cilt: 21 Sayı: 1, 49 - 72, 01.06.2006

Muzaffer Demir

Öz

Romalı yazar ve mimar Vitruvius’a (İ.Ö. I. yy) göre, Hekatomnos hanedanı Mausolos’un ölümünden sonra eşi Artemisia 353/2 yılında tahta geçtiğinde bir kadınm yönetici olmasını bahane eden Rhodoslular Halikarnassos’a saldırmaya karar verir. Fakat Artemisia kurnazca bir taktik uygular ve donanmalarını terk ederek şehre giren bütün Rhodosluları katlettirir. Artemisia bununla da kalmaz, hasarsız olarak ele geçirdiği Rhodos donanmasıyla birlikte Rhodos’a yelken açar. Kendi donanmalarının geldiğini zanneden Rhodoslular onları savunmasız karşılarlar ve böylelikle Artemisia Rhodos’u kolaylıkla ele geçirir. Derin bir etki bırakmak için orada zafer hatıraları diktirir. Genelde eskiçağ tarihi yazarları Vitruvius’un aktardığı olayın tarih gerçekliğini kabul etmektedirler. Ama konuyla ilgili olarak yakın geçmişte yapılan kapsamlı bir çalışmada bu olayın tamamen Vitruvius tarafından uydurulduğu öne sürülmektedir. Biz bu çalışmada, Sosyal Savaş öncesi ve sırasmdaki konuyla ilgili antik kaynakları kapsamlı bir şekilde inceleyerek, bu olayın gerçek olduğu yönündeki görüşü desteklemekteyiz

Anahtar Kelimeler

Artemisia, Karia ve Rhodes

Kaynakça

• R. Ball, “Karian’ Place in Diodoros’ Thalassocracy List”,
• Classical Quarterly 27, No.2, 317-322.
• R. M. Berthold “A Historical Fiction in Vitruvius”, Classical
• Philology 73, No.2, 129-134.
• Bean ve Cook 1955 Bruce 1961 Busolt 1875 Cawkwell 1972 Cawkwell 1981 Cawkwell 1984 David 1984 Dindorf 1851, Dinsmoor 1908a,
• Dinsmoor 1908b W. B. Dinsmoor, “The Mausoleum at Halicamassus: II. The Architectural Design”, American Journal of Archaeology 12, No. 2, 141-171.
• Fraser ve Bean 1954 Garnsey 1988 Gardner 1892
• Hicks ve Hill 1901 E. L. Hicks — Hill, G. F., Greek Historical Inscriptions, Oxford.
• Homblower 1982 S. Homblower, Mausolus, Oxford.
• Isager ve Hansen 1975 S. Isager —— Hansen, MH., Aspects of Athenian Society in the Fourth Century B. C, Odense.
• Jacoby 1957 F. J acoby, Die Fragmente der Griechischen Historiker: (FGrH), 17 Vols, Leiden.
• Jeppesen ve Zahle 1975 K. Jeppesen — J. Zahle, “Investigations on the Site of the Mausoleum 1970/1973”, American Journal of Archaeology 79, No. 1, 67—79.
• Judeich 1892 W. Judeich, Kleinasiatische Studien, Marburg.
• Kahrstedt 1910 U. Kahrstedt, Forschungen zur Geschichte des ausgehenden
• , , _ şinŞen und desyierten Jahrhunderts, Berlin. _ _ , ,? , ,
• Law 1939 H.W.Law, “The Mausoleum”, Journal of Hellenic Studies 59, Part 1, 92-102.
• Meiggs 1972 R. Meiggs, The Athenian Empire, Oxford.
• Meritt Vd. 1939 ED. Meritt et al., The Athenian Tribute Lists I (ATL), Cambridge, Mass.
• Myres 1906 J. L. Myres, “On the ‘List of Thalassocracies’ in Eusebius”, Journal of Hellenic Studies 26, 84—130.
• Ribbeck 1885 O. Ribbeck (ed.), Comicorum Romanorum Fragmenta, Leipzig.
• Ruzicka 1992 S. Ruzicka, Politics of A Persian Dynasty: The Hecatomnids in the Fourth Century B. C., University of Oklahoma Press.
• Ruzicka 1998 S. Ruzicka, “Epaminondas and the Genesis of Social War”, Classical Philology 93, No.1, 60-69.
• Sealey 1976 R. Sealey, A Hsitoty ofthe Greek City States, London.
• Schaefer 1887 A. Schaefer, Demosthenes und seine Zeit 12 , Leipzig 1885—7.
• Thomas 1981 R. M. Thomas, “Diodorus on Philip II and Thessa1y in the 350’s B.C”, Classical Philology 76, No.3, 188—201.
• Tod 1933-48 M. N. Tod, A Selection of Greek Historical Inscriptions II, Oxford.
• Torr 1887 C. Torr, “The Mausoleum”, Classical Review 1, No. 2/3, 79.
• Worthington 2000 I. Worthington (ed.), Demosthenes: Statesman and Orator, London. Muzaffer Demir