SERGEI PROKOFIEV SARCASMES OP.17’NİN PİYANO TEKNİĞİ AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2019, Sayı: 15, 135 - 144, 31.12.2019

Aslı Tuncay

https://doi.org/10.31722/ejmd.668535

Öz

Bu makalenin amacı, 20. yüzyıl Rus bestecilerinden Sergei Prokofiev’in müzik dilini etkileyen ‘klasisizm’, ‘yenilikçilik’, ‘hareketlilik’, ‘lirizm’ ve ‘şakacı’ yazı dili gibi ana faktörlerin özellikle solo piyano için yazılmış, beş bölümden oluşan Sarcasmes op.17 adlı eserdeki etkilerini tanıtmaktır. Sağ el ve sol elde aynı anda iki farklı ton kullanılması, ani nüans ve tempo değişiklikleri ile yakalanmak istenen kaba ve vahşi atmosferin hemen arkasından takip eden yumuşak lirik yapı, senkoplar ve staccato notalar ile yaratılmak istenen şakacı anlatım, disonans akorlar ile yakalanmak istenen karşıt ve uyumsuz tını arayışları ve metalik bir ton bestecinin Sarcasmes op.17’de kullanmış olduğu özelliklerdir. Prokofiev yeni klasikçi anlayışlı bir bestecidir. Eserlerinin melodik ve ritmik zenginliği dikkat çekicidir. Bu çalışmada eserin bölümlerinden bazı örnek pasajlar seçilerek eserin genel yapısı tanıtılmaya çalışılmış ve yorum açısından eseri seslendirmek isteyen piyanistlere yol göstermesi amacı ile yorum önerileri sunulmuştur. Sonuç olarak, yoruma netlik kazandıracak öneriler verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Prokofiev, Sarcasmes Op.17, Piyano, Yeni Klasikçi, 20. Yüzyıl

Piano Technique Analysis of Sarcasmes Op.17

Öz

This work aims to show the influences of concepts such as ‘classicism’, ‘modernism’, ‘dynamism’, ‘lyricism’ and ‘sarcastic tone’ -which are the factors affected the musical language of 20th century Russian composer Sergei Prokofiev, especially the five-part Sarcasmes op.17 which was composed primarily for single piano. The simultaneous use of separate tones in the left and right hand parts, abrupt nuances and pace changes creating a violent and coarse atmosphere followed by a mild mellow (lyric) structure, satirical narration undertaken by the use of staccatos and syncopes, contrasting and irregular timbre endeavored by the use of dissonant chords, as well as a metallic tone are the features the composer employed on Sarcasmes op.17. Sergei Prokofiev is a neoclassicist composer; the rhythmic and melodic ampleness of his works are especially striking. In this work, the structure of the piece is examined and illustrated using extracts from the piece; recommendations have been made for pianists aiming to perform the piece in order to assist such effort. In conclusion, propositions were made in order to clarify the understanding of the performance.

Anahtar Kelimeler

Prokofiev, Sarcasmes Op.17, Piano, New Classicist, 20th Century

Kaynakça

• Dorigné, M. (1994) Sergei Prokofiev. Paris: Librarie Arthéme Fayard.
• Feofanov, D. (2000) Sergei Prokofiev Sarcasms, Vision Fugitives and Other Short Works for Piano. New York: Dover Publications, Inc. Mineola.
• Grove, G. (1980) The New Grove Dictionary of Music and Musicians.
• Shlifstein, S. (1991) Sergei Prokofiev Autobiography, Articles, Reminiscences, The Foreign Languages Publishing House