BibTex RIS Kaynak Göster

Çevresel risk ve sigorta

Yıl 2012, Cilt: 28 Sayı: 3, 225 - 232, 01.06.2012

Öz

Sorumluluk yöneticileri önlem yaklaşımlarını benimsemesine teşvik eder, ve tehlikeden kaçınmak için alınan teşvik önlemleri şirketlere potansiyel bir maliyet yaratır. Çevresel sorumluluk sigortası, çevresel risklerin yönetiminde bir araçtır. Sigorta sektörü çevre yönetiminde ana role sahiptir. Çevresel sorumluluk sigorta poliçeleri, kontaminantlardan insan sağlığına ve çevreye gelen riskleri azaltır. Sigorta sektörünün bu riskler için yeterli finansman sağlaması, riskin ölçülebilme tabiatına bağlıdır. Sigortacılar belirli risklerin yaratacağı hasarın olasılığı ve olası derecesi hakkında belirli bilgilere ihtiyaçları vardır. Riski niceleştirmek için birkaç kriter kabul edilmeli.

Kaynakça

  • Balmer M., Hendry B., International Environmental Risk and Insurance, Environmental Claims Journal, 21 ,4,, 337-341, 2009.
  • Ceylantepe T., Environmental Risk and Insurance: With Special Reference to the EU Environmental Liability Directive, Master thesis, The Institute of Environmental Sciences, Boğaziçi University, 2006.
  • Pamukçu B., Bölükbaşı A.G., Sigortacılıkta Çevre Riski Yönetimi, Sigorta Araştırmaları Dergisi, Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliği, 2003.
  • Groenveld W., Pollution insurance: A motivation for environmental responsibility?, The European Journal of Social Sciences, 8, 3, 295-308, 1995.
  • Forrest C.J., Wesley D.L., The Environmental Manager’s Guide to Environmental Liability Insurance, Environmental Quality Management, Spring 2008.
  • Hollaender K., Kaminsky M.A., The Past, Present, and Future of Environmental Insurance Including a Case Study of MTBE Litigation, Environmental Forensics, 1, 205-211, 2000.
  • Johnson S., Environmental Risk and Insurance, Conference on the Implementation of Coastal Facilities Sea Pollution Liability İnsurance in the EU and Turkey, 19th October 2010, İstanbul.
  • Metezade Z., http://www.tsrsb.org.tr (Erişim tarihi Şubat 2011).
  • Artmakta olan Kara Kuğu Olaylarına Karşı İşletmeniz Hazırlıklı mı?, Reasürör, Milli Reasürans T.A.Ş., Sayı 82, Sayfa 19, Ekim 2011
  • PWC, Sigortacılıkta Öngörülen Riskler Anketi: Türk Sigorta Sektörü için Öngörülen En Önemli Riskler, Doğal Afetler ve Yasal Düzenlemelere Uyum, Reasürör, Milli Reasürans T.A.Ş., Sayı 82, Sayfa 4, Ekim 2011
  • İbrahim Serdar Koyuncu, Türkiye’de Zorunlu Sigortalar ve Tarım Ürünlerinin Doğal Afet Zararlarına Karşı Himayesinde Zorunlu Sigortanın Uygulanabilirliği, Reasürör, Sayfa 5, sayı 49
  • Türk Sigorta Enstitüsü Vakfı, Küresel Isınma ve Sigorta Sektörü Raporu, 2008.
  • Rudolf Kellenberger, Judy Klugmann, Swiss Re, Katastrofik Sigorta Risklerine “Tahvil” Teminatı, Çeviren Güneş Koşar, Reasürör, Sayı 36, Ekim 2005.
  • http://v3.arkitera.com. Erişim Tarihi Kasım 2011.
  • www.chartisinsurance.com.tr. Erişim tarihi Mart 2011.

Envıronmental rısk and ınsurance

Yıl 2012, Cilt: 28 Sayı: 3, 225 - 232, 01.06.2012

Öz

Liability encourages managers to adopt a precautionary approach, and the potential costs to the company create an incentive for avoidance of harm. Environmental liability insurance is a tool for managing environmental risk. The insurance industry has become a key player in environmental management. Environmental liability insurance policies reduces risks to human health and the environment from contaminants. Adjustment an adequate financing for these risk the insurance industry is based on the quantifiable nature of risk. The insurer needs a certain amount of information about the probability and possible extent of damage of a certain risk. Several criteria should be fulfilled in order to quantify risk

Kaynakça

  • Balmer M., Hendry B., International Environmental Risk and Insurance, Environmental Claims Journal, 21 ,4,, 337-341, 2009.
  • Ceylantepe T., Environmental Risk and Insurance: With Special Reference to the EU Environmental Liability Directive, Master thesis, The Institute of Environmental Sciences, Boğaziçi University, 2006.
  • Pamukçu B., Bölükbaşı A.G., Sigortacılıkta Çevre Riski Yönetimi, Sigorta Araştırmaları Dergisi, Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliği, 2003.
  • Groenveld W., Pollution insurance: A motivation for environmental responsibility?, The European Journal of Social Sciences, 8, 3, 295-308, 1995.
  • Forrest C.J., Wesley D.L., The Environmental Manager’s Guide to Environmental Liability Insurance, Environmental Quality Management, Spring 2008.
  • Hollaender K., Kaminsky M.A., The Past, Present, and Future of Environmental Insurance Including a Case Study of MTBE Litigation, Environmental Forensics, 1, 205-211, 2000.
  • Johnson S., Environmental Risk and Insurance, Conference on the Implementation of Coastal Facilities Sea Pollution Liability İnsurance in the EU and Turkey, 19th October 2010, İstanbul.
  • Metezade Z., http://www.tsrsb.org.tr (Erişim tarihi Şubat 2011).
  • Artmakta olan Kara Kuğu Olaylarına Karşı İşletmeniz Hazırlıklı mı?, Reasürör, Milli Reasürans T.A.Ş., Sayı 82, Sayfa 19, Ekim 2011
  • PWC, Sigortacılıkta Öngörülen Riskler Anketi: Türk Sigorta Sektörü için Öngörülen En Önemli Riskler, Doğal Afetler ve Yasal Düzenlemelere Uyum, Reasürör, Milli Reasürans T.A.Ş., Sayı 82, Sayfa 4, Ekim 2011
  • İbrahim Serdar Koyuncu, Türkiye’de Zorunlu Sigortalar ve Tarım Ürünlerinin Doğal Afet Zararlarına Karşı Himayesinde Zorunlu Sigortanın Uygulanabilirliği, Reasürör, Sayfa 5, sayı 49
  • Türk Sigorta Enstitüsü Vakfı, Küresel Isınma ve Sigorta Sektörü Raporu, 2008.
  • Rudolf Kellenberger, Judy Klugmann, Swiss Re, Katastrofik Sigorta Risklerine “Tahvil” Teminatı, Çeviren Güneş Koşar, Reasürör, Sayı 36, Ekim 2005.
  • http://v3.arkitera.com. Erişim Tarihi Kasım 2011.
  • www.chartisinsurance.com.tr. Erişim tarihi Mart 2011.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA79YB75NG
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nevim Genç Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 28 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Genç, N. (2012). Çevresel risk ve sigorta. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, 28(3), 225-232.
AMA Genç N. Çevresel risk ve sigorta. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi. Haziran 2012;28(3):225-232.
Chicago Genç, Nevim. “Çevresel Risk Ve Sigorta”. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi 28, sy. 3 (Haziran 2012): 225-32.
EndNote Genç N (01 Haziran 2012) Çevresel risk ve sigorta. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi 28 3 225–232.
IEEE N. Genç, “Çevresel risk ve sigorta”, Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, c. 28, sy. 3, ss. 225–232, 2012.
ISNAD Genç, Nevim. “Çevresel Risk Ve Sigorta”. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi 28/3 (Haziran 2012), 225-232.
JAMA Genç N. Çevresel risk ve sigorta. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi. 2012;28:225–232.
MLA Genç, Nevim. “Çevresel Risk Ve Sigorta”. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, c. 28, sy. 3, 2012, ss. 225-32.
Vancouver Genç N. Çevresel risk ve sigorta. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi. 2012;28(3):225-32.

✯ Etik kurul izni gerektiren, tüm bilim dallarında yapılan araştırmalar için etik kurul onayı alınmış olmalı, bu onay makalede belirtilmeli ve belgelendirilmelidir.
✯ Etik kurul izni gerektiren araştırmalarda, izinle ilgili bilgilere (kurul adı, tarih ve sayı no) yöntem bölümünde, ayrıca makalenin ilk/son sayfalarından birinde; olgu sunumlarında, bilgilendirilmiş gönüllü olur/onam formunun imzalatıldığına dair bilgiye makalede yer verilmelidir.
✯ Dergi web sayfasında, makalelerde Araştırma ve Yayın Etiğine uyulduğuna dair ifadeye yer verilmelidir.
✯ Dergi web sayfasında, hakem, yazar ve editör için ayrı başlıklar altında etik kurallarla ilgili bilgi verilmelidir.
✯ Dergide ve/veya web sayfasında, ulusal ve uluslararası standartlara atıf yaparak, dergide ve/veya web sayfasında etik ilkeler ayrı başlık altında belirtilmelidir. Örneğin; dergilere gönderilen bilimsel yazılarda, ICMJE (International Committee of Medical Journal Editors) tavsiyeleri ile COPE (Committee on Publication Ethics)’un Editör ve Yazarlar için Uluslararası Standartları dikkate alınmalıdır.
✯ Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine riayet edilmesi gerekmektedir.