The concept of human resources management from eyes of human resources managers

Year 2025, Issue: 70, 77 - 85, 30.04.2025

Canan Yılmaz

https://doi.org/10.18070/erciyesiibd.1577653

Abstract

Human resource management has some theoretical meanings. However, it is unknown whether it contains these theoretical meanings in practice. In this context, the meaning of HRM in practice arouses curiosity. The aim of this study; is to question in depth the explanations of HR managers about the concept of HRM. What comes to mind when you think of the concept of HRM for this purpose? determined as the primary research question. Since the essence of HRM, as a phenomenon, will be tried to be understood, the phenomenological design has been preferred in the study. Qualitative content analysis was conducted on the collected data by applying the sampling semi-structured interview technique. Data visualization of the obtained findings was provided with MAXQDA2020. In the results of working, In the eyes of HRmanagers, it has been determined that HRM has similarities with theoretical explanations. Still, it has gained a different dimension in general.

Keywords

Human resources management , phenomenological , phenomenological pattern , human resources managers

İnsan kaynakları yöneticilerinin gözünden insan kaynakları yönetimi kavramı

Abstract

İnsan kaynakları yönetimi teorik açıdan bazı anlamlar ifade etmektedir. Ancak uygulamada bu teorik anlamları içerip içermediği bilinmemektedir. İnsan kaynakları yönetimiyle ilgili birçok çalışma yapılmıştır. Ancak kavramın teorik açıdan içerdiği anlamın uygulamaya yansımalarının araştırıldığı çalışmaya denk gelinmemiştir. Bu kapsamda uygulamada insan kaynakları yönetimi kavramının ne anlam ifade ettiği merak uyandırmaktadır. Bu çalışmanın amacı; insan kaynakları yöneticilerinin insan kaynakları yönetimi kavramına yönelik açıklamalarını derinlemesine sorgulamaktır. Bu amaç doğrultusunda insan kaynakları yönetimi kavramını düşününce aklınıza ne geliyor? temel araştırma sorusu olarak belirlenmiştir. Bir fenomen olarak insan kaynakları yönetimi olgusunun özü anlaşılmaya çalışılacağı için çalışmada fenomenolojik desen tercih edilmiştir. Bu kapsamda çalışmada temel araştırma sorusu derinlemesine irdelenerek insan kaynakları yönetimi fenomeni betimlenmektedir. Örnekleme yarı-yapılandırılmış mülakat tekniği uygulanarak toplanan verilere yönlendirilmiş nitel içerik analizi yapılmıştır. Elde edilen bulguların MAXQDA 2020 ile veri görselleştirmesi sağlanmıştır. Çalışma sonucunda; İK yöneticileri gözünden İKY kavramının teorik anlatımlarla benzeşen yönleri olmakla birlikte genel olarak farklı bir boyut kazandığı tespit edilmiştir.

Keywords

İnsan Kaynakları Yönetimi , Fenomenoloji , Fenomenolojik Desen , İnsan Kaynakları Yöneticileri.

References

• Akbaba, A. ve Günlü, E. (2011). Otel işletmelerinde işgören bulma, seçme ve eğitim sürecinin stratejik insan kaynakları bakış açısıyla değerlendirilmesi: Beş yıldızlı otellerde bir araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(22), 199- 228.
• Akın, Ö. ve Erdost Çolak, E. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 85-114.
• Altınöz, M. (2018). Yetenek yönetiminin algılanması üzerine karşılaştırmalı bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 39, 82-95.
• Armstrong, M. (2010). Armstrong’s essential human resource management practice – A guide people management. London: Kogan Page.
• Armstrong, M. (2020). Armstrong’s handbook of strategic human resource management: Improve business performance through strategic people management. London: Kogan Page.
• Aksoy-Uğurlu, H. Ü. ve Doğan, A. (2023). İnsan kaynakları yönetiminde dijital dönüşüm ve dijitalleşen işe alım işlevi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(45), 1-16.
• Barutçugil, İ. (2016). Stratejik insan kaynakları yönetim. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• Baş, A. (2021). Çalışan deneyimi ve insan kaynakları yönetimi akışta çalışarak pozitif müşteri deneyimi yaratmak. İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Boselie, P. (2010). Strategic human resource management: A balanced approach. London: McGraw-Hill Education.
• Boz, H. (2019). Algılanan insan kaynakları yönetimi uygulamalarının işten ayrılma niyetine etkisinde çalışmaya tutkunluğun aracılık rolü: Turizm işgörenleri üzerine bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 300-315.
• Calp, M. H. (2016). İşletmelerde uygulanan insan kaynakları yönetiminde veritabanı kullanımının önemi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(2), 539-557.
• Chew, J.ve Chan, C. C. A. (2008). Human resource practices, organizational commitment and intention to stay. International Journal of Manpower, 29(6), 503-522.
• Coffie R. B., Boateng, K. A. ve Coffie F.(2018). Achieving organizational commitment through HRM practices: The Ghanaian banking sector experience. International Journal of Business and Management, 13(5), 171-184.
• Creswell, J. W. (2021). Nitel araştırma yöntemleri. (Çev. S.B. Demir ve M. Bütün). Ankara: Siyasal Yayın.
• Delery, J. E. ve Doty, H. D. (1996). Modes of theorizing in strategic human resource management: test of universalistic, contingency, and configurational performance predictions. The Academy of Management Journal, 39(4), 802-835.
• Demirkaya, H. (2006). Tarım toplumundan bilgi toplumuna insan kaynakları yönetiminde değişim. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27, 1-23.
• Dessler, G. (2019). Fundamentals of human resource management. London: Pearson.
• Erdil, O., Alpkan, L. H. ve Biber, L. (2004). İnsan kaynakları uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişkileri araştırmaya yönelik bir inceleme. DEÜ İİBF Dergisi, 19(2), 101-122.
• Güler, E. Ç. (2006). İşletmelerin e-insan kaynakları yönetimi ve e-işe alım süreçlerindeki gelişmeler. Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 17-23.
• Güler, M., Turgut, H. ve Basım, H.N. (2018). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının işe yabancılaşma üzerindeki etkisi: Sessizliğin ve ayrımcılığın düzenleyicilik rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 804-820.
• Gürbüz, S. & Bekmezci, M. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının bilgi işçilerinin işten ayrılma niyetlerine etkisinde duygusal bağlılık düzeyinin aracılık rolü. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(2), 189-213.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Hecklaua, F., Galeitzke, M., Bourgeois, S. ve Kohi, H. (2016). Holistic approach for human resource management in Industry 4.0. Procedia CIRP, 54, 1-6.
• Holtom, B.C., Mitchell, T.R., Lee, T.W. ve Eberly, M.B. (2008). Turnover and retention research: A glance at the past, a closer review of the present, and a venture into the future. The Academy of Management Annals, 2, 231-274.
• Huselid, M. A., Jackson, S. A ve Schuler, R. S. (1997). Technical and strategic human resource management effectiviness as determinants of firm perfomance. Academy of Management Journal, 40(1), 171-188.
• Jiang, K., Lepak, D.P., Hu, J.ve Baer, J.C. (2012). How does human resource management influence organizational outcomes? A meta-analytic investigation of mediating mechanisms. Academy of Management Journal, 55(6), 1264-1294.
• Lamba, S. ve Choudhary, N. (2013). Impact of HRM practices on organizational commitment of employees. International Journal of Advancements in Research&Technology,2(4), 407-423.
• Laursen, K. ve Foss, N. J. (2013). Human Resource Management Practices And İnnovation. M. Dodgon, D. Gann ve N.Philips (Eds.). Handbook of Innovation Management içinde (ss.42-83). London: Oxford University Press. Lendzion, J. P. (2015). Human resources management in the system of organizational knowledge management. Procedia Manufacturing, 3, 674-680.
• Long, C. S. ve Perumal, P. (2014). Examining the impact of human resource management practices on employees’ turnover intention. International Journal of Business and Society, 15(1), 111-126.
• Mikhaylov, F., Kolesnikova, J. ve Eldar, S. (2014). Current tendencies of the development of service of human resources management. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 150, 330-335.
• Munjuri, M. G. (2011). The effect of human resource management practices in enhancing employee performance in catholic institutions of higher learning in Kenya. International Journal of Business Administration, 2(4), 189-224.
• Neal, A., West, M. A., ve Patterson, M. G. (2005). Do organizational climate and competitive strategy moderate the relationship between human resource management and productivity?. Journal of Management, 31(4), 492-512.
• Nwachukwu, C. ve Chladkova, H. (2017). Human Resource management practices and employee satisfaction in microfinance banks in Nigeria. Trends Economics and Management, 28 (1), 23-35.
• Ocen, E., Francis, K. ve Angundaru, G. (2017). The role of training in building employee commitment: The mediating effect of job satisfaction. European Journal of Training and Development, 41(9), 742-757.
• Opatha, H. H. D. N. P. ve Arulrajah, A. A. (2014). Green human resource management: Simplified general reflections. International Business Research, 7(8), 101-112.
• Patton, M. Q. (2015). Qualitative research and evaluation methods. London: Sage.
• Sacchetti, S., Tortia, E. C. ve Lopez Arceiz, F. J. (2016). Human resource management practices and organizational performance. Brazil: Facultad de Econom Empresa.
• Sadullah, Ö. (2021). İnsan Kaynakları Yönetimine Giriş: İnsan Kaynakları Yönetiminin Tanımı, Önemi ve Çevresel Faktörler. Ö. Sadullah, C. Uyargil, A. Acar, O. Özçelik, G. Dündar, İ. Ataay, ve Z. Tüzüner (Eds.). İnsan Kaynakları Yönetimi. İçinde (ss. 361-398). İstanbul: Beta Yayınları.
• Saeed, R., Lodhi, R. N., Iqbal, A., Sandhu, M. A., Munir, M. ve Yaseen, S. (2013). The effect of human resource management practices on organization’s performance. Middle-East Journal of Scientific Research, 16(11), 1548-1556.
• Singh, N. R. ve Kassa, B. (2016). The impact of human resource management practice on organizational performance- a study on Debre Brehan University. International Journal of Recent Advances in Organizational Behaviour and Decision Sciences, 1(1), 643-662.
• Soran, S., Serin, E. ve Balkan, M. (2016). İnsan kaynakları yönetim süreçlerinin performansa etkisi: Örgütsel öğrenmenin aracılık rolü ve bir uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 17(1), 1- 14.
• Şahin, S. ve Bozkurt, Ö. (2024). Endüstri 4.0’ın insan kaynakları yönetimine etkisi: Tekstil sektöründe bir araştırma. Business Economics and Management Research Journal, 7(3), 157-172.
• Tan, C. L. ve Nasurdin, A. M. (2011) Human resource management practices and organizational innovation: Assessing the mediating role of knowledge management effectiveness. The Electronic Journal of Knowledge Management, 9(2), 155-167.
• Trehan, S. ve Setia, K. (2014). Human resource management practices and organizational performance: An Indian perspective. Global Journal of Finance and Management, 6(8), 789-796.
• Türen, U., Gökmen Y. ve Tokmak, İ. (2013). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının işletme performansına etkisi: İşletmelerin sahip oldukları bilgi ve iletişim teknolojileri kabiliyetlerinin aracılık rolü. Business and Economics Research Journal, 4(4), 103-129.
• Ulrich, D. (1997). Human resource champions: The next agenda for adding value and delivering results. London: Harvard Business Press.
• Uyargil, C. (2021). İnsan Kaynakları Planlaması. Ö. Sadullah, C. Uyargil, A. Acar, O. Özçelik, G. Dündar, İ. Ataay, ve Z. Tüzüner (Eds.). İnsan Kaynakları Yönetimi. İçinde (ss.343-358). İstanbul: Beta Yayınları.
• Ünal, Ö.F. (2012). İnsan kaynakları profesyonelinin değişim yönetimi rolleri: Değişim ajanı bağlamında bir değerlendirme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(2), 83-105.
• Van Manen, M. (2007). Phenomenology of practice. Phenomenology & Practice, 1(1), 3-11.
• Wright, P. M. ve McMahan, G. C. (1992). Theoretical perspectives for strategic human resource management. Journal of Management, 18(2), 295-320.
• Yeşil, S. ve Özel, B. (2019). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel bağlılık ve bireysel performansa etkisi: Banka çalışanları üzerinde bir araştırma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), 13-34.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Sakarya: Seçkin Yayınları.