Political communication, as ancient as human history, has undergone numerous changes, especially in contemporary times, parallel to technological advancements. The emergence of the internet and social media has been heavily utilized in political communication processes in recent years due to changes in information communication technologies. Many features offered by social media impact the content of political communication campaigns. This research aims to determine the Twitter usage practices of two presidential candidates participating in the expanded presidential elections held on May 14-28, 2023, in the first and second rounds. Tweets of the candidates participating in the election are categorized into two distinct groups: the first and second rounds, totaling 443 tweets, analyzed using content analysis method. The findings reveal that both candidates utilized Twitter more intensively before the first round, particularly focusing on sharing content related to their campaigns. Before the second round, there is a decrease in digital shares, yet the categories of sharing are diversified. Both candidates are observed to have utilized Twitter's multimedia feature.
Aktaş, H. (2004). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak İnternet: Partilerin Seçim Kampanyalarında İnternetin Yeri. Tablet.
Amir, K., Spring, B. C., Anderson, M., Dorathea, L., Michael, Z., Hannah, R. B., & Bailey, G. (2022). 2020 U.S. Presidential Election in swing States: Gender Differences in Twitter Conversations. 2(2), 1-2. https://doi.org/10.1016/j.jjimei.2022.100097
Arklan, Ü., & Akgül, M. (2013). Sosyal Medya Ortamında İçerik Üretim Süreci ve Etki Eden Faktörler: Sivas Örneğinde Uygulamalı Bir Çalışma. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), Article 6. https://doi.org/10.9761/JASSS1699
Aziz, A. (2007). Siyasal İletişim (Nobel Yayıncılık).
Bağce, E. (2009). Antik Yunan’dan Günümüze Siyaset: Ezelî Sorunlar ve Yeni Arayışlar. İstanbul: Tasam Yayınları, 11.
Bayraktutan, G., Binark, M., Tuğrul, Ç., Burak, D., İslamoğlu, G., & AYDEMİR, A. (2012). Sosyal Medyada 2011 Genel Seçimleri: Nicel–Nitel Arayüzey İncelemesi. Selçuk İletişim, 7(3), Article 3. https://doi.org/10.18094/si.21439
Baysal Berkup, S. (2015). Bu Siyasal Mesajı Tweetlesek De Mi Paylaşsak Tweetlemesek De Mi Paylaşsak? 2015 Türkiye Genel Seçimlerinde Siyasal Partilerin Twıtter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. Global Media Journal: Turkish Edition, 6(11), Article 11. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://globalmediajournaltr.yeditepe.edu.tr/sites/default/files/sayilar/2015_guz/07_sezin_baysal_berkup.pdf
Becerikli, S. Y. (2012). Halkla İlişkilerde Sosyal Medyanın Kullanımı: Türkiye’deki Belediyelerin Facebook’u Kullanma Biçimleri Üzerine Bir Araştırma. 941.
Bimber, B. (2014). Digital Media in The Obama Campaigns of 2008 and 2012: Adaptation to the Personalized Political Communication Environment. Journal of information technology & politics, 11(2), Article 2.
Blumler, J. G., & Kavanagh, D. (1999). The Third Age of Political Communication: Influences and Features. Political communication, 16(3), Article 3.
Bostanci, M. (2010). Sosyal Medyanın Gelişimi ve İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları (Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kayseri.
Çağlar, İ., Toker, S., Erol, M., & Akdemir, K. (2018). 24 Haziran Cumhurbaşkanı Seçiminde Adayların Sosyal Medya Stratejisi: Twitter. 10. Erişim Adresi: https://www.setav.org/assets/uploads/2018/12/R126_Twitter.pdf
Çakir, H., & Tufan, S. (2016). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya: Türkiye’de Siyasi Liderlerin Instagram Kullanım Pratikleri Üzerine Bir İnceleme. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30(41), Article 41. Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/263882
Çalışkan İ. (2004). Konuşunuz Konuşturunuz, Tek Parti Döneminde Politikanın Etkin Silahı: Söz. Otopsi Yayınları. ISBN: 9789758410644
Çelik, F., & Aktaş, H. (2017). Siyasal İletişimde Twitter Kullanımı: 1 Kasım 2015 Genel Seçimleri Öncesi ve Sonrası Dönemde Siyasal Partilerin Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. 1.Uluslararasısosyal Bilimler Ve Eğitim Araştırmaları Sempozyumu. Antalya, 1, 458.ISN: 978-605-320-806-8
Çetin, S. (2015). 2014 Yerel Seçimlerinde Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Analiz. Global Media Journal: TR Edition, 5(10), Article 10.
Di Fraia, G., & Missaglia, M. C. (2014). The Use of Twitter in 2013 Italian Political Election. Social media in politics: Case studies on the political power of social media, 63-77. https://doi.org/10.1007/978-3-319-04666-2_5.
Doğan, A. (2017). Türkiye’de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış. Nobel Akademik Yayıncılık.
Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve Totaliter Düşünce Geleneğinde Sivil Toplum. Alfa.
Eröz, S. S., & Doğdubay, M. (2012). Turistik Ürün Tercihinde Sosyal Medyanın Rolü ve Etik İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(1), Article 1. Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/210981
Fraisier, O., Cabanac, G., Pitarch, Y., Besançon, R., & Boughanem, M. (2018). The 2017 French Presidential Campaign on Twitter. 25-28. Erişim Adresi: https://ojs.aaai.org/index.php/ICWSM/article/view/14984/14834
Giddens, A. (2012). Sosyoloji,. Goethe, JWV (2018), Faust, Çeviren AE Köylügil, İstanbul: İlgi Kültür Sanat Yayıncılık, 892.
Göker, G. (2015). İletişimin Mcdonaldlaşmasi: Sosyal Medya Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies, 10(2), Article 2. DOI: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7641
Güven, S. (2017). Siyasal İletişim Sürecinin Dönüşümü, Siyasal Katılım ve İletişim Teknolojileri. Turkish Online Journal of Design, Art & Communication, 7(2), Article 2. DOI: 10.7456/10702100/003
Halavais, A. (2016). Twitter’ın Yapısı: Toplumsal ve Teknik. K. Weller, A. Bruns, J. Burgess, M. Mahrt ve C. Puschmann (der.), Twitter ve Toplum, İstanbul: Kafka Yayıncılık. 79-95.
Hansen, D. L., Schneiderman, B., & Smith, M. A. (2011). Analyzing Social Media Networks With Nodexl: İnsights From a Connected World. Morgan Kaufmann.
Heywood, A. (2017). Siyaset. Ankara: Liberte Yayınları (Orijinal çalışma 1997 yılında yayımlanmıştır). Çevirenler: Bekir Berat Özipek, Bahattin Seçilmişoğlu, Atilla Yayla, Hasan Yücel Başdemir. ISBN 13: 978-975-250-015-3
Jackson, N., & Lilleker, D. (2011). Microblogging, Constituency Service and Impression Management: UK MPs and the Use of Twitter. The Journal of Legislative Studies, 17(1), 86-105. https://doi.org/10.1080/13572334.2011.545181
Johansson, A. C. (2016). Tweeting for Power: Social Media and Political Campaigning in Indonesia. Erişim Adresi: https://swopec.hhs.se/hascer/papers/hascer2016-043.pdf
Kentel, F. (1991). Demokrasi, Kamuoyu Ve İletişime Dair. Birikim Dergisi. 30: 39-44.
Kışlalı, A. T. (1992). Siyaset Bilimi: Giriş. İmge Yayınevi.
Lee, J., & Xu, W. (2018). The More Attacks, The More Retweets: Trump’s and Clinton’s Agenda Setting on Twitter. Public Relations Review, 44(2), Article 2. https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2017.10.002
Lilleker, D. G. (2013). Siyasal İletişim: Temel Kavramlar (Y. Devran, A. Nas, Betül. Ekşi, & Y. Göksun, Ed.; A. Altın, K. Bölükbaş, Könül. Mammadlı, S. Midilli, F. M. Tınç, & S. N. Mustafa, Çev.). https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2017.10.002
López-Meri, A., Marcos-García, S., & Casero-Ripollés, A. (2017). What Do Politicians Do on Twitter? Functions and Communication Strategies in the Spanish Electoral Campaign of 2016. Profesional de La Información / Information Professional, 26(5), Article 5. https://doi.org/10.3145/epi.2017.sep.02
Madsar, S. (2021). Politik İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: 2018 Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Adayların Twitter Kullanımı Üzerine Bir İnceleme. Mediarts Medya ve Sanat Çalışmaları Dergisi, 1(1), Article 1. https://avesis.ankara.edu.tr/yayin/9d0cf8ce-4c42-406b-81ae-e735fc0ea062/politik-iletisim-araci-olarak-sosyal-medya-2018-cumhurbaskanligi-secimlerinde-adaylarin-twitter-kullanimi-uzerine-bir-inceleme
Manavcıoğlu K. (2009). İnternette Kullanıcıların Oluşturduğu Ve Dağıttığı İçeriklerin Etik Açıdan İncelenmesi: Sosyal Medya Örnekleri. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya ve Etik Semp, Elâzığ. Erişim Adresi: https://l24.im/hKtu5Ti
Oktay, M. (2002). Politikada Halkla İlişkiler. Derin Yayınları.
Rees, M., & Hopkins, P. (2008). Towards the Integration of Social Media with Traditional Information Systems. Information Technology papers, 5322, 125. https://doi.org/10.1007/978-3-642-02276-0_13
Scott, P. R., & Jacka, J. M. (2011). Auditing Social Media: A Governance and Risk Guide. John Wiley & Sons.
Seçi̇m, M. Ö. (2016). Sosyal Medyanın Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanılması: Adnan Menderes Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), Article 2.
Sobacı, M. Z., & Karkin, N. (2013). The Use Of Twitter By Mayors İn Turkey: Tweets For Better Public Services? Government Information Quarterly, 30, 419. https://doi.org/10.1016/j.giq.2013.05.014
Straus, J. R., Glassman, M. E., Shogan, C. J., & Smelcer, S. N. (2013). Communicating in 140 Characters or Less: Congressional Adoption of Twitter in the 111th Congress. PS: Political Science & Politics, 46(01), 60-66. https://doi.org/10.1017/S1049096512001242
Tumasjan, A., Sprenger, T., Sandner, P., & Welpe, I. (2010). Predicting Elections with Twitter: What 140 Characters Reveal about Political Sentiment. Proceedings of the International AAAI Conference on Web and Social Media, 4(1), Article 1. https://doi.org/10.1609/icwsm.v4i1.14009
Uztuğ, F. (1999). Siyasal Marka: Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı (1. basım). MediaCat.
Vergin, N. (2008). Siyasetin Sosyolojisi (7. bsk). Doğan Kitap.
Sosyal Medyada Siyasal İletişim: 2023 Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Cumhurbaşkanı Adaylarının Twitter Kullanımı Üzerine Bir Araştırma
Siyasal iletişim insanlık tarihi kadar eskidir ve tarihsel süreçte birçok değişime uğramıştır. Teknolojik gelişmelere paralel olarak siyasal iletişim sürecindeki faaliyetler değişim göstermiştir. Bilgi iletişim teknolojilerindeki değişimlerin sonucu olarak hayatımıza giren internet ve sosyal medya da son yıllarda siyasal iletişim sürecinde yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Sosyal medyanın sunmuş olduğu birçok özellik siyasal iletişim sürecinde kampanyanın başarısını etkilemektedir. Bu kapsamda yapılan araştırmanın amacı 14-28 Mayıs 2023 tarihlerinde 1. ve 2. tur olarak gerçekleştirilen Cumhurbaşkanlığı seçimlerine katılan iki Cumhurbaşkanı adayının Twitter kullanım pratiklerinin tespit edilmesidir. Çalışma içerisinde seçime katılan adayların tweetleri 1. ve 2. tur olarak iki farklı kategoride incelenmiştir. Toplam 443 tweet içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre her iki adayın 1. tur öncesinde Twitter’ı daha yoğun kullandığı sonucuna ulaşılmıştır. İlgili süreçte adayların Twitter’da yoğun olarak miting paylaşımlarına yer verdiği görülmektedir. 2. tur öncesi tweet paylaşımlarında sayısal bir azalma görülürken, paylaşım kategorileri de farklılaşmaktadır. Her iki adayın da Twitter’ın multimedya özelliğinden yararlandığı sonucuna ulaşılmıştır.
Aktaş, H. (2004). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak İnternet: Partilerin Seçim Kampanyalarında İnternetin Yeri. Tablet.
Amir, K., Spring, B. C., Anderson, M., Dorathea, L., Michael, Z., Hannah, R. B., & Bailey, G. (2022). 2020 U.S. Presidential Election in swing States: Gender Differences in Twitter Conversations. 2(2), 1-2. https://doi.org/10.1016/j.jjimei.2022.100097
Arklan, Ü., & Akgül, M. (2013). Sosyal Medya Ortamında İçerik Üretim Süreci ve Etki Eden Faktörler: Sivas Örneğinde Uygulamalı Bir Çalışma. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), Article 6. https://doi.org/10.9761/JASSS1699
Aziz, A. (2007). Siyasal İletişim (Nobel Yayıncılık).
Bağce, E. (2009). Antik Yunan’dan Günümüze Siyaset: Ezelî Sorunlar ve Yeni Arayışlar. İstanbul: Tasam Yayınları, 11.
Bayraktutan, G., Binark, M., Tuğrul, Ç., Burak, D., İslamoğlu, G., & AYDEMİR, A. (2012). Sosyal Medyada 2011 Genel Seçimleri: Nicel–Nitel Arayüzey İncelemesi. Selçuk İletişim, 7(3), Article 3. https://doi.org/10.18094/si.21439
Baysal Berkup, S. (2015). Bu Siyasal Mesajı Tweetlesek De Mi Paylaşsak Tweetlemesek De Mi Paylaşsak? 2015 Türkiye Genel Seçimlerinde Siyasal Partilerin Twıtter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. Global Media Journal: Turkish Edition, 6(11), Article 11. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://globalmediajournaltr.yeditepe.edu.tr/sites/default/files/sayilar/2015_guz/07_sezin_baysal_berkup.pdf
Becerikli, S. Y. (2012). Halkla İlişkilerde Sosyal Medyanın Kullanımı: Türkiye’deki Belediyelerin Facebook’u Kullanma Biçimleri Üzerine Bir Araştırma. 941.
Bimber, B. (2014). Digital Media in The Obama Campaigns of 2008 and 2012: Adaptation to the Personalized Political Communication Environment. Journal of information technology & politics, 11(2), Article 2.
Blumler, J. G., & Kavanagh, D. (1999). The Third Age of Political Communication: Influences and Features. Political communication, 16(3), Article 3.
Bostanci, M. (2010). Sosyal Medyanın Gelişimi ve İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanım Alışkanlıkları (Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kayseri.
Çağlar, İ., Toker, S., Erol, M., & Akdemir, K. (2018). 24 Haziran Cumhurbaşkanı Seçiminde Adayların Sosyal Medya Stratejisi: Twitter. 10. Erişim Adresi: https://www.setav.org/assets/uploads/2018/12/R126_Twitter.pdf
Çakir, H., & Tufan, S. (2016). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya: Türkiye’de Siyasi Liderlerin Instagram Kullanım Pratikleri Üzerine Bir İnceleme. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30(41), Article 41. Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/263882
Çalışkan İ. (2004). Konuşunuz Konuşturunuz, Tek Parti Döneminde Politikanın Etkin Silahı: Söz. Otopsi Yayınları. ISBN: 9789758410644
Çelik, F., & Aktaş, H. (2017). Siyasal İletişimde Twitter Kullanımı: 1 Kasım 2015 Genel Seçimleri Öncesi ve Sonrası Dönemde Siyasal Partilerin Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz. 1.Uluslararasısosyal Bilimler Ve Eğitim Araştırmaları Sempozyumu. Antalya, 1, 458.ISN: 978-605-320-806-8
Çetin, S. (2015). 2014 Yerel Seçimlerinde Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Analiz. Global Media Journal: TR Edition, 5(10), Article 10.
Di Fraia, G., & Missaglia, M. C. (2014). The Use of Twitter in 2013 Italian Political Election. Social media in politics: Case studies on the political power of social media, 63-77. https://doi.org/10.1007/978-3-319-04666-2_5.
Doğan, A. (2017). Türkiye’de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış. Nobel Akademik Yayıncılık.
Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve Totaliter Düşünce Geleneğinde Sivil Toplum. Alfa.
Eröz, S. S., & Doğdubay, M. (2012). Turistik Ürün Tercihinde Sosyal Medyanın Rolü ve Etik İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(1), Article 1. Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/210981
Fraisier, O., Cabanac, G., Pitarch, Y., Besançon, R., & Boughanem, M. (2018). The 2017 French Presidential Campaign on Twitter. 25-28. Erişim Adresi: https://ojs.aaai.org/index.php/ICWSM/article/view/14984/14834
Giddens, A. (2012). Sosyoloji,. Goethe, JWV (2018), Faust, Çeviren AE Köylügil, İstanbul: İlgi Kültür Sanat Yayıncılık, 892.
Göker, G. (2015). İletişimin Mcdonaldlaşmasi: Sosyal Medya Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies, 10(2), Article 2. DOI: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7641
Güven, S. (2017). Siyasal İletişim Sürecinin Dönüşümü, Siyasal Katılım ve İletişim Teknolojileri. Turkish Online Journal of Design, Art & Communication, 7(2), Article 2. DOI: 10.7456/10702100/003
Halavais, A. (2016). Twitter’ın Yapısı: Toplumsal ve Teknik. K. Weller, A. Bruns, J. Burgess, M. Mahrt ve C. Puschmann (der.), Twitter ve Toplum, İstanbul: Kafka Yayıncılık. 79-95.
Hansen, D. L., Schneiderman, B., & Smith, M. A. (2011). Analyzing Social Media Networks With Nodexl: İnsights From a Connected World. Morgan Kaufmann.
Heywood, A. (2017). Siyaset. Ankara: Liberte Yayınları (Orijinal çalışma 1997 yılında yayımlanmıştır). Çevirenler: Bekir Berat Özipek, Bahattin Seçilmişoğlu, Atilla Yayla, Hasan Yücel Başdemir. ISBN 13: 978-975-250-015-3
Jackson, N., & Lilleker, D. (2011). Microblogging, Constituency Service and Impression Management: UK MPs and the Use of Twitter. The Journal of Legislative Studies, 17(1), 86-105. https://doi.org/10.1080/13572334.2011.545181
Johansson, A. C. (2016). Tweeting for Power: Social Media and Political Campaigning in Indonesia. Erişim Adresi: https://swopec.hhs.se/hascer/papers/hascer2016-043.pdf
Kentel, F. (1991). Demokrasi, Kamuoyu Ve İletişime Dair. Birikim Dergisi. 30: 39-44.
Kışlalı, A. T. (1992). Siyaset Bilimi: Giriş. İmge Yayınevi.
Lee, J., & Xu, W. (2018). The More Attacks, The More Retweets: Trump’s and Clinton’s Agenda Setting on Twitter. Public Relations Review, 44(2), Article 2. https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2017.10.002
Lilleker, D. G. (2013). Siyasal İletişim: Temel Kavramlar (Y. Devran, A. Nas, Betül. Ekşi, & Y. Göksun, Ed.; A. Altın, K. Bölükbaş, Könül. Mammadlı, S. Midilli, F. M. Tınç, & S. N. Mustafa, Çev.). https://doi.org/10.1016/j.pubrev.2017.10.002
López-Meri, A., Marcos-García, S., & Casero-Ripollés, A. (2017). What Do Politicians Do on Twitter? Functions and Communication Strategies in the Spanish Electoral Campaign of 2016. Profesional de La Información / Information Professional, 26(5), Article 5. https://doi.org/10.3145/epi.2017.sep.02
Madsar, S. (2021). Politik İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: 2018 Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Adayların Twitter Kullanımı Üzerine Bir İnceleme. Mediarts Medya ve Sanat Çalışmaları Dergisi, 1(1), Article 1. https://avesis.ankara.edu.tr/yayin/9d0cf8ce-4c42-406b-81ae-e735fc0ea062/politik-iletisim-araci-olarak-sosyal-medya-2018-cumhurbaskanligi-secimlerinde-adaylarin-twitter-kullanimi-uzerine-bir-inceleme
Manavcıoğlu K. (2009). İnternette Kullanıcıların Oluşturduğu Ve Dağıttığı İçeriklerin Etik Açıdan İncelenmesi: Sosyal Medya Örnekleri. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya ve Etik Semp, Elâzığ. Erişim Adresi: https://l24.im/hKtu5Ti
Oktay, M. (2002). Politikada Halkla İlişkiler. Derin Yayınları.
Rees, M., & Hopkins, P. (2008). Towards the Integration of Social Media with Traditional Information Systems. Information Technology papers, 5322, 125. https://doi.org/10.1007/978-3-642-02276-0_13
Scott, P. R., & Jacka, J. M. (2011). Auditing Social Media: A Governance and Risk Guide. John Wiley & Sons.
Seçi̇m, M. Ö. (2016). Sosyal Medyanın Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanılması: Adnan Menderes Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), Article 2.
Sobacı, M. Z., & Karkin, N. (2013). The Use Of Twitter By Mayors İn Turkey: Tweets For Better Public Services? Government Information Quarterly, 30, 419. https://doi.org/10.1016/j.giq.2013.05.014
Straus, J. R., Glassman, M. E., Shogan, C. J., & Smelcer, S. N. (2013). Communicating in 140 Characters or Less: Congressional Adoption of Twitter in the 111th Congress. PS: Political Science & Politics, 46(01), 60-66. https://doi.org/10.1017/S1049096512001242
Tumasjan, A., Sprenger, T., Sandner, P., & Welpe, I. (2010). Predicting Elections with Twitter: What 140 Characters Reveal about Political Sentiment. Proceedings of the International AAAI Conference on Web and Social Media, 4(1), Article 1. https://doi.org/10.1609/icwsm.v4i1.14009
Uztuğ, F. (1999). Siyasal Marka: Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı (1. basım). MediaCat.
Vergin, N. (2008). Siyasetin Sosyolojisi (7. bsk). Doğan Kitap.
Çakır, E., & Aktaş, H. (2024). Sosyal Medyada Siyasal İletişim: 2023 Cumhurbaşkanlığı Seçimlerinde Cumhurbaşkanı Adaylarının Twitter Kullanımı Üzerine Bir Araştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 11(2), 739-760. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1445229