Ergoterapi Lisans Öğrencilerinin Kaygı Durumları

Year 2014, Volume: 2 Issue: 1, 58 - 58, 01.01.2014

İlkem ceren Sığırtmaç Esra Alan Çiğdem Öksüz

Abstract

Amaç: Ergoterapi lisans öğrencilerinin kaygı durumlarını belirlemektir. Gereç ve yöntem: Çalışmaya dahil edilen öğrencilerin iş deneyimlerinin olup olmadığı, stajlar için lisans eğitimini yeterli bulup bulmadıkları, iş yaşantıları için stajları yeterli bulup bulmadıkları ile lisan eğitimi sonrası iş öncelikleri sorgulanmıştır. Ayrıca öğrencilerin kaygı durumlarını sorgulamak amacıyla Durumluk-Sürekli Anksiyete Ölçeği (STAI 1 ve 2) kullanılmıştır. Sonuç: Çalışmaya Hacettepe Üniversitesi (n=70), Üsküdar Üniversitesi (n=5) ve Girne Amerikan Üniversitesinde (n=2) 1.sınıf (n=24), 2.sınıf (n=16), 3.sınıf (n=23), ve 4. sınıfta (n=14) okuyan 77 ergoterapi lisans öğrencisi katılmıştır. Olguların %37’si daha önce iş deneyimi olduğunu, %39’u lisan eğitiminin stajlar için yeterli olduğunu, %44’ü stajların iş yaşantıları için yeterli olduğunu belirtmişlerdir. Lisan eğitimi sonrasında iş önceliği sorgulandığında çalışmacıların %14’ü para kazanmak, %40’ı topluma yararlı birey olmak ve %38’i kendini gerçekleştirmek için olduğunu vurgulamıştır. Olguların kaygı düzeyleri iş deneyimi, stajların yeterliliği ve sınıflara göre karşılaştırıldığında gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Lisan eğitiminin stajlar için yeterli olmadığını düşünen grubun sürekli kaygı düzeyleri ortalaması 45,65±7,61 iken yeterli olduğunu düşünen grubun ortalaması 41,56±6,24 olarak bulunmuş ve iki grup arasında sürekli kaygı düzeyleri yönünden istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu gösterilmiştir (p<0,05). Tartışma: Çalışmamızda lisans eğitiminin kalitesinin ve yeterliliğinin öğrencilerin kaygı düzeylerini etkilediği sonucuna varılmıştır. Ergoterapi mesleğinin Türkiye’de gelişmekte olan bir meslek olduğu düşünüldüğünde öğrencileri iş yaşantısına hazırlayacak yeterlilikte standardize programların gerekliliği öne çıkmaktadır

Keywords

Kaygı düzeyi, Staj, Lisans öğrencisi

Anxiety Status of Occupational Therapy Undergraduate Students

Abstract

Purpose: The purpose of the study was to determine the anxiety status of undergraduate Occupational Therapy (OT) students. Materials and Method: Whether students, who were involved in the study, had work experience, enough undergraduate education, internship for work life, were examined and the students were asked about their job priorities after undergraduate education. Besides, to enquire anxiety situation of students State-Trait Anxiety Inventory (STAI) have been used. Result: 77 undergraduate OT students from Hacettepe University (n:70), Üsküdar University (n:5), Girne American University (n:2), who are at first (n:24), second (n:16), third (n:23), fourth (n:14) grades have joined the study. 37% of students stated they had no prior business experience, 39% stated undergraduate education is enough for internships and 44% of them stated that internship experience is sufficient for the job. 14% of students stated their job priority after the graduation as earning money, 40% stated their priority as becoming a useful person in the society. There were no significant difference between groups when anxiety levels of students were compared according to work experience, internships, grades (p>0,05). The average level of perpetual anxiety of the group which consists of students who think undergraduate education is not enough for internships is 45,65±7,61 whereas the average level of perpetual anxiety of the group which consists of students who think undergraduate education is enough for internships is 41.56±6.24, and so it was concluded that there was a statistically significant difference in perpetual anxiety levels (p <0.05). conclusion: It has been concluded that quality and proficiency of undergraduate education affect anxiety levels of students. As OT is a developing profession in Turkey, the necessity of standardized programs that would prepare students to work life comes to the foreground

Keywords

Anxiety level, Internship, Bachelor’s students